Πίνακας συμμετοχής

Στο εκλογικό μου τμήμα, (Αίθουσα μουσικής).

Δεν είμαι και κοντά να φέρω κάνα καφάσι μπύρες να πιούμε ρε γαμώτο.....

paveza black and gold firebird style.......ψαξτε το..

Έχει και φωνάρα! Disco λέμε!

Κι ένα καλοκαιρινό.

Το ξαναηχογράφησα μετά από 2 χρόνια. Πρόσεξα παραπάνω τον χρόνο και τις δυναμικές.

o 5χρονος γιος μου εχτες.. Μπαμπα θελω ενα βιντεακι.. δεν εχει βιντεακια - ειναι ωρα για υπνο.. εχει..ψαξε στο γκουλ γκουλ σε ποιο? στο gougoul.. ?

Πολλοι κ καλοι σημερα , ολοι οι υποψηφιοι.. πραγματικα δυσκολεύτηκα ποιον να επιλεξω..

Ωραίο πράμα super custom

One shiny......... ......and one relic'd

Τι είπες τώρα Φώταρε! Ο λόγος σου με ξεδίψασε και οι μπύρες για πάρτη σου όλες!

Αν και προσπαθώ να αποφεύγω τα σόλο σιγά σιγά (και λόγω ηλικίας...) Αετέ, κάπου κάπου ενδίδω σε αυτήν την μάστιγα της ηλεκτρικής ροκ κιθάρας....

Άαααα, γι αυτό δεν μπορώ να κάνω τάπιγκ όσο κι αν παιδεύομαι και προσπαθώ ανηλεώς να το κατορθώσω....? σόρυ για το οφτόπικ....

Προδωθηκα γαμωτο

Mερικοι εδω μεσα δειχνουν τι ομαδα ειναι.?

Το έχω σε βινύλιο το Vincebus Eruptum.

πολυ πολυ καλύτερα. ειναι δυσκολο κομμάτι κι ας ακουγεται απλό. εντάξει σε κάποια σημεία, π.χ. στο τάπινγκ, το έχασες αλλα μπραβο σου που παίζεις και το γουστάρεις.

Tι ωραια εκτελεση!

https://www.youtube.com/watch?v=mMTblDDqJUA&list=WL&index=285&t=0s

Μ' έχει πιάσει σήμερα, sorry.

Δυνατό.Γούσταρα ιδιαιτέρως το σόλο 2:10-2:46.

Για πάρτη σου κι άλλο ένα μικρό στολιδάκι,από τον παιχταρά.

Η γνώμη μου είναι πως τις κλασσικές κιθάρες που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε (Tele, Strat, Les Paul κτλ) τις έχουμε συνηθίσει όπως είναι, χωρίς πολλά πολλά "χρυσαφικά" και πέρλες. Ως αποτέλεσμα, μια Strat με π.χ. πέρλα στο σώμα και χρυσό hardware χτυπάει στο μάτι ως Φλωρινιώτης, επειδή σκοτώνει την εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας για τις Strat (για μένα η εικόνα του Gallagher να κοπανάει μια Strat που ούτε καν τι χρώμα ήταν αρχικά δε μπορείς να καταλάβεις). Με άλλες νεότερες μάρκες (αν και τις PRS δε τις λες και νέες), αυτό δεν ισχύει και τόσο και ως αποτέλεσμα είναι πιο "εύκολο" και για τους κατασκευαστές να βάζουν περισσότερα μπιχλιμπίδια πάνω για να δώσουν την εντύπωση ενός λουξ προϊόντος. Προσωπικά δε με χαλάνε οι καλοστολισμένες. Αλλά δε παύω να αγαπώ και τις άλλες. Η διαφορά είναι ότι οι στολισμένες ανήκουν περισσότερο στο σπίτι, δίπλα στο Steinway πιάνο και οι άλλες στο γεμάτο καπνό μπαρ. Η κάθε μία έχει μια ιστορία, μια γεύση, μια συγκυρία στην οποία είναι περισσότερο "at home". Κλείνω με κάποιες στολισμένες που βρήκα πρόχειρα στα σωσμένα μου στο Instagram.

Η κόρη μου το λέει λαβάς τυρί. Της εξήγησα το σωστό. Μου απαντάει " ναι αλλά αφού είναι και τυρί" Έχει ένα μικρό δίκηο....

Εγώ μικρός άκουγα...Καραμέλες Halls, με βέι παράξενο!. Και αναρωτιόμουν..μα πόσο παράξενο να είναι αυτό το βέι? Μετα που έμαθα αγγλικά έπιασα το vapor action

Και οι Flying V μου αρέσουν αν και πλέον το μπράτσο δεν με πολυ βολευει... ειδικά οι Dean με το περίεργο headstock είναι μαγεία.

Γενικα ειμαι κλασσικος στα γουστα μου αλλα εχω παθει κοκομπλοκο χρονια τωρα με την Bacon & Day Senorita του John Fahey (εδω το μοντερνο reproduction απο ARK New Era Guitars), χελπ.