Πίνακας συμμετοχής

Ενα γνωστο στους περισσοτερους θεματακι, που με απασχολησε τον τελευταιο καιρο, ως προς το πως θα διασκευασω την ορχηστρα εγχορδων, με ηλεκτρικες κιθαρες αλλα και το πως θα τις μιξαρω για να ακουγονται ολες και σωστα. Λεπτομερειες για οποιον ενδιαφερεται Μοιρασα τις δυο βασικες φωνες ("συνοδεια" και μελωδια) σε 8 κιθαρες. 2 κιθαρες παιζουν τη μια φωνη (συνοδεια), οπου η πρωτη παιζει χαμηλη οκταβα και ειναι ντουμπλαρισμενη (ηχογραφημενη δυο φορες), GTR 1 left 100% και GTR 1 right 100% . και η δευτερη κιθαρα που παιζει μια οκταβα πανω (εκτος απο ενα σημειο) και ειναι ντουμπλαρισμενη, GTR 2 left 50% και GTR 2 right 50%. 3 κιθαρες παιζουν τη μελωδια, οπου ειναι μια που παιζει χαμηλη οκταβα, GTR 3 left 15% μια που παιζει πανω οκταβα, GTR 4 right 15%. και μια κιθαρα που παιζει δυο οκταβες πανω και ειναι ντουμπλαρισμενη, GTR 5 left 80% και GTR 5 right 80%. Μπασο χερατο. Τυμπανα με το Easy Drummer (metal machine) Strings pad απο το HalionOne του Cubase, με stereo enhacer και multiband compressor.

Εγω αν η σειρα δεν εχει φως (ηλεκτρικο),νερο (τρεχούμενο ) και τηλέφωνο (έστω και σταθερό της δεκαετιας του '20) δεν ασχολουμαι. Αν εχει και κεντρική θέρμανση ακόμα καλυτερα.

Εγω εγινα στην πορεια φαν της σειρας. Οσον αφορα τον τελευταιο κυκλο, δεν μπορω να καταλαβω τι παραπανω προσδοκιες μπορουν να υπαρξουν και να χωρα η εκπληρωση τους σε 6 επεισοδια. Ειναι αδυνατον, εκτος και εαν ειχαμε αλλους 5 κυκλους για να βλεπουμε τις μαχες και τα πισωμαχαιρωματα μεταξυ των διεκδικητων του θρονου. Εμενα με καλυψε 100% το τελος. Θα σπογοητευομουν εαν ηταν προβλεψιμο (αυτο που ολοι περιμεναν/ελπιζαν) και θυμιζε μια τυπικη αμερικανια. Ολα εληξαν σε μια απολυτη αρμονια. Απλα η εξελιξη ηταν σχετικα απροσμενη και γρηγορη.

Το πραγμα ξεκιναει απο το ενα ακρο (που πολυ καλα το περιγραφει ο Σουηδος), ειμαι αυτος, θελω αυτα, δινω τοσα κλπ.. Θεμιτο. Οταν ακους κατι ολοκληρωμενα μεσα στο κεφαλι σου, σε φτιαχνει να το ακουσεις ιδιο και στην πραγματικοτητα. Φτανει στο αλλο ακρο, οταν υπαρχει μπαντα, οπου υπαρχει ελευθερια εκφρασης κι επιλογων για τον καθε μουσικο. Ακομη κι εκει ομως, συνηθως η τελικη αποφαση -οταν υπαρχει διχογνωμια για κατι- βαρυνει τον εμπνευστη/δημιουργο/συνθετη του γκρουπ. Αναμεσα σε τουτα τα ακρα, απειρες διαβαθμισεις, ωρα ναχουμε να συζηταμε... Η προσωπικη μου αποψη ειναι πως δεν εχει σημασια τι παιζει η τραγουδαει καποιος, ο καλος μουσικος παντα αναγνωριζει τη θεση και τις δυνατοτητες του και αντιλαμβανεται αν πρεπει να σφιξει το χερι καποιου η οχι. Λαθη κανουμε ολοι και γινομαστε καλυτεροι οταν τα αναγνωριζουμε και μαθαινουμε απο αυτα. Ο τραγουδιστης εξ αντικειμενου εχει ενα συγκριτικο πλεονεκτημα γενικοτερα για ν αποτελεσει τον συνδετικο κρικο αναμεσα σε κοινο και μπαντα, κανων καθε κανονος η εξαιρεσις παντως...

O εξάχρονος γιος λέει στον μπαμπά του: όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω μουσικός. Και απαντάει ο μπαμπάς: δεν γίνεται να κάνεις και τα 2.

Σαπουνόπερα με φιόρδ.

Συγκινήθηκα... πάω να φάω ένα σουβλάκι με τζατζίκι και να δω steel dragon...?

Δημοκρατία είναι και το να ξέρω τη θέση μου σε μια δουλειά και να ανταπεξέρχομαι σε αυτό που αναλαμβάνω να κάνω, αναγνωρίζοντας τι είναι αυτό που θα εξυπηρετήσει το σκοπό αυτό. Το βρίσκω απόλυτα δημοκρατικό, κάποιος να είναι ξεκάθαρος για το τι ακριβώς θέλει να κάνεις και πώς το αποτιμά. Το βρίσκω μη δημοκρατικό, κάποιος να μην ακούσει τη γνώμη μου σε κάτι που τον αφορά. Επίσης, το δυσκολότερο πράγμα σε όλη τη δημοκρατική-μη δημοκρατική ιστορία στις μπάντες, είναι ότι ο έχων την αυθεντία, τις περισσότερες φορές νομίζει ότι έχει και το αλάνθαστο, το απυρόβλητο, τα εμμονικά σύνδρομα, και εντέλει αποκτά το δικαίωμα στην προβληματική προς άλλους, συμπεριφορά. Και αυτό φυσικά δεν μπορεί να είναι ανεκτό. Ο τραγουδιστής είναι το πιο εμφανές μέλος μιας μπάντας. Και είναι σημαντικό, το πιο εμφανές μέλος, να υποστηρίζεται σε αυτό και να παίρνει τη θέση που του αρμόζει, κυρίως από την υπόλοιπη μπάντα. Είναι επίσης το πιο προφανές μέλος, και αυτό που εκτίθεται περισσότερο από όλη τη μπάντα. Αν ο κιθαρίστας χάσει ένα ακκόρντο ή παίξει πέντε πράσινες μπορεί και να μην το προσέξει κανείς. Αν ο τραγουδιστής χάσει λόγια ή φαλτσάρει, κάνει μπαμ, ακόμη και σε απαίδευτο κοινό. Και είναι αυτός που, εντέλει, επικοινωνεί τη μουσική.

Συμφωνω απολυτα. και εγω δεν καταλαβα γιατι τοσος ντορος κ δυσαρεσκεια να ξαναγυριστει. Μια χαρα το βρηκα..κ γουσταρα που ηταν μεγαλυτερης διαρκειας τα επεισοδια απο τα παραδοσιακα 40λεπτα που σε εκοβαν στο καλυτερο.

φοβερή σειρά, κακό φινάλε και πολύ βιαστικό (οι προσδοκίες ήταν μεγάλες)

τι ωραια ταινια ρε!! και εγω την γουσταρα!!!

coverdale-hughes gilmour-right-pratt-carin jagger-clayton

Ρε Σπύρο, μου βγήκανε τα μάτια να ψάχνω ποιος παίζει τι, από τους 8 στην οθόνη. Αφού μπορείς και μόνος σου, τους άλλους 7 τι τους θέλεις? Μπράβο ρε μάγκες.

καθε φορα που σε διαβαζω κ δινεις την ιδια απαντηση ξερεις ποιον μου θυμιζεις?

Να πω και μια γνωμη για τη δομη τωρα που το ξανακουω και εχω καταλαβει οτι σου αρεσει να "παιζεις" με μερη στα κομματια.Θα ηταν ωραιο ενα σημειο που να πεφτει-κατι σαν το Snowblind-και επειτα να ξαναμπαινει το ριφφ. Εσυ βεβαια ξες καλυτερα μην στο χαλαω.

το άστειο ειναι που μερικοι δεν πανε και κανουν και κριτικη, χωρίς να έχουν ακούσει ούτε ένα .... επεισόδιο.

Eίναι το πιο σημαντικό μέλος ο τραγουδιστής; ΌχιΤο πιο σημαντικό μέλος ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ. ?

Πολυ ωραιο απο καθε αποψη και το παιξιμο του πιο μεστο απο ποτε. Παντα μου αρεσε η αποψη που εχει για τη μουσικη και φαινεται οτι οσο περναει ο καιρος μαλλον την υιοθετει και παικτικα ακομα περισσοτερο. Εξαιρετος.

Δεν βλέπω τηλεόραση, αλλά και όταν έβλεπα, ποτέ δεν με ενδιέφεραν οι σειρές. Πόσο μάλλον αυτές με τις σαιζόν. Ρε σεις διάβασα ότι θα κόψουν το τατουάζ. Πώς και δεν βγήκε ακόμα κανείς στους δρόμους?

Εγώ είδα την 1η σεζόν. Λέω, δέ μπορεί, εγώ φταίω σε κάτι. Δε γίνεται να αρέσει ΣΕ ΟΛΟ τον κόσμο και όχι σε μένα, κάτι δε πάει καλά. Οπλίζομαι με τόλμη. Βλέπω, με το ζόρι προς το τέλος μάλιστα, τη 2η σεζόν. Με εγκαταλείπουν οι ενοχές και ουφ καθησυχάζομαι οτι είμαι ένας νορμάλ άνθρωπος. Θα συμφωνήσω με @Πνοή και Νύξη. Μια σαπουνόπερα με τούνδρα. Πασπαλισμένη με αίμα, σεξ και ίντριγκα. Τουλάχιστον στις δύο σεζόν που είδα μου φάνηκε κάτι φθηνό. Και μη παρεξηγηθώ, δεν εννοώ το budget. Το μόνο που του δίνω οτι έκανε καλά είναι οι αναπάντεχες σκηνές/εξελίξεις, κάτι που μου άρεσε πολύ! Αυτό βέβαια που αδυνατώ να καταλάβω και να χωνέψω είναι το εξής: Μετά τη παρακολούθηση και της 2ης σεζόν έκατσα και ρώτησα όλους όσους γνωρίζω για το αν τους άρεσε στην αρχή η σειρά. Όλοι μου είπαν οτι παρακάτω γίνεται καλύτερο (αυτό πια που κανείς δε μπορεί να απαντήσει στην συγκεκριμένη ερώτηση που του κάνεις...;) Με τα πολλά στην πλειοψηφία "δεν άρεσε και τόσο"...... Και διερωτώμαι: Για ποιο αναθεματισμένο λόγο να κάτσεις να δείς κάτι με το οποίο δεν είσαι ενθουσιασμένος ή έστω πολύ ευχαριστημένος απ'την αρχή;;;; (εξαιρούνται φυσικά αυτοί οι οποίοι ικανοποιούνται με σέξ, αίμα, ίντριγκα) Ξεκινάει κανείς με τη λογική οτι "στην πορεία θα γίνει καλύτερο";;; Άκουσε ποτέ κανείς τραγούδι ή δίσκο και είπε "ε, κακός ο κιθαρίστας/τραγουδιστής/etc αλλά για κάτσε, μπορεί να καλυτερέψει όσο περνάει η ώρα. Το ίδιο και με ανθρώπους. Θα κάνεις πχ παρέα ή σχέση με κάποιον ο οποίος δε σου κάνει το κλικ εξ αρχής; Η άποψη ενός ανθρώπου που βλέπει για 2η και 3η φορά ταινίες κουροσάβα, κιούμπρικ, ταρκοφσκι κλπ Ο νοών νοείτω.

Μάλλον το αγαπημένο μου από το νέο δίσκο.

Είδα ένα επεισόδιο από τον 1ο ή 2ο κύκλο. Σαν σαπουνόπερα με τούνδρα μου φάνηκε. Ειδικά δε, όταν είδα τα δρακάκια να ζουζουνίζουν γύρω απ' τα κεφάλια κάποιων με τα πιο αστεία/ηλίθια ονόματα που έχω ακούσει στη ζωή μου...

Διαμάντη-Καζαντζιδης It doesn't get any better

John Frusciante. Άπαντα.

Αφηνει ομως να ανεβει pdf με τα tabs GOT TAB.pdf

Αλλο ενα κομματακι μου σε 65-70% κατασταση... Ξερω....Σαμπαθιζει επικινδυνα... Ελπιζω να σας αρεσει!!! Gibson Les Paul Classic Custom Antique Natural Boss Gt-100 Cubase 9 EzDrummer 2 omoaxonikh tomografia.mp3

Για τον @BillTrantos που μου τους εμαθε.

Νομιζω οτι ουτε αυτο θα με κανει να δω ολοκληρη ταινια star wars (και γενικα ταινιες με διαστημοπλοια - πλην του allien)

Ωραίο "Geezer" μπάσο, ο Ozy σπέρνει και ο Tony (στα σόλο) δίνει ρέστα.... Φίλτατε, μού'λειψαν αυτά τα τρία συστατικούλια.... Κατά τ'άλλα πολύ ωραία βάση για τα περαιτέρω...?

Όταν τα group έχουν frontman και όχι απλά τραγουδιστή, ε, τότε προφανώς είσαι η Βραζιλία με τον Πελέ. Αυτό βέβαια δεν πρέπει να σημαίνει ότι frontman=group. Δεν είναι ο Bruce το ίδιο με τους Maiden. Όμως όταν σκέφτομαι Maiden στο μυαλό μου ακούω επικό Bruce (και τενεκέ ήχο Steve Harris να καλπάζει). Τι να πω όμως πχ για τους Toto? Λίγο με νοιάζει ποιος τραγουδάει, αρκεί να τα λέει σωστά. Ούτως ή άλλως εγώ ακούω τους γύρω γύρω. Αν μου έβαζες τους Πορκάρους με τον Μπίγαλη εγώ πάλι Toto θα άκουγα... !

Έχεις δίκιο. Είτε έπρεπε να το αφήσω απ'έξω αυτό είτε να το κάνω πιο σαφές. Άλλα και πάλι, με βάση αυτά που βλέπουμε και δε βλέπουμε δε κρίνουμε; Δλδ σαν θεατές.

Δυσκολεύομαι, όπως και με τα βιβλία. Αν δεν με κερδίσει έστω και απόσπασμα, δύσκολο το έργο. Γενικώς με απωθούν οι εκβιαστικού τύπου πλοκές και η παρακολούθηση τόσο μακρόσυρτης ιστορίας. Ο μόνος λόγος για να το δω θα ήταν οι ερμηνείες ή η κινηματογράφιση/τοπία κλπ. Το θέμα μου δεν είναι αυτό, είναι ότι δεν με έλκει αυτού του είδους το φανταστικό. Στο Lord of the Rings είχα κοιμηθεί στο σινεμά μέσα...τόσο βαρετό μου φάνηκε. Χαχαχα Επίσης, απεδέιχθη ότι τα λεφτά είναι ισχυρότερα της τέχνης και όπως συμβαίνει και με άλλες σειρές, τραβήχτηκε από τα μαλλιά μέχρι να μην ξέρουν τι να κάνουν στο τέλος, όπου απ' ό,τι φαίνεται, όλοι οι fan απογοητεύτηκαν. Καλό είναι μια σειρά να έχει ολοκληρωθεί σεναριακά, πριν καν αρχίσουν τα γυρίσματα...

Αν δεν υπήρχε το μικρό κωλόπαιδο (Άρια), το 'σύμπαν' της Night's Watch, η εξαιρετική ερμηνεία του Charles Dance και, κυρίως, το βασικό μουσικό θέμα, το GOT θα μου ήταν μάλλον εντελώς αδιάφορο. Συγχαρητήρια αγαπητέ για την εξαιρετική διασκευή.

Μπράβο Σπύρο, ως fan της σειράς, η προσέγγιση σου ήταν απλά epic, όπως και η ίδια η σειρά. p.s. Thanks a lot για το tab

Η Μελίνα στον Σωκρατη Και ο Θανασης στην Μελινα.

δεν ειναι μονο φωναρα...Ειναι κ κουκλος ο φουστης,.., ειναι οπτικοακουστικο το ζητημα? Ειναι σημαντικο...να αιχμαλωτιζεις κ το αυτι κ το βλεμμα για να φτασεις σε αυτο το επιπεδο.. Aλλος αυτος...

η να ανοιξει την πορτα αντι να πηδαει την μαντρα!!!

Δεν έχω δει ούτε ένα επεισόδιο. Ένας στους δέκα ή και λιγότερο. ?

Τα τραγούδια, γράφονται για να τραγουδιούνται. Ο τραγουδιστής είναι αυτός που τα τραγουδάει, οπότε, γράφονται γι' αυτόν. Υπάρχουν όμως και κομμάτια, που έχουν το τραγούδι τσόντα, να φτιάχνει το έδαφος για κιθαριστικό παίξιμο (backing track με φωνή ένα πράγμα). Στην περίπτωση του Malmsteen δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλάμε για μπάντα, από την στιγμή που είναι ένας μουσικός που προσλαμβάνει μουσικούς να παίξουν ότι και όπως θέλει, χωρίς καμία άλλη συμμετοχή στην μουσική που καλούνται να παίξουν. Κάπως έτσι είναι κι ο Ozzy, ήταν (ίσως) και ο Dio, μόνο που αυτοί είναι τραγουδιστές. Τώρα βέβαια, δεν ξέρω τι θα συνέβαινε, αν ο σουηδός έπαιρνε πχ τον Βοσκόπουλο και του έλεγε "αυτά θα λες, έτσι θα τα λες". Την άλλη μέρα παίζει να έτρωγε τα χάμπουργκερ αλεσμένα, γιατί χωρίς δόντια .... Σαν να προσπαθείς να υπαγορεύσεις στον Κούγια τι να πει στην συνέντευξη ένα πράγμα.

Προσωπικά δεν το παρακολουθώ αλλά η δουλειά σου μου άρεσε πολύ!!!

Υπάρχουν περιπτώσεις τραγουδιών με φωνή που άλλα όργανα ξεσηκώνουν γήπεδα, όπως το Final countdown και το Seven nation army.

Μεγαλες αληθειες.

Χρόνια πολλά Κωνσταντίνε!

Μιας και παραδίπλα ο Bonamassa παίζει δυνατά στα πατάρια με την Lucy, ας την δούμε και σε ιδιαίτερα μαθήματα