Πίνακας συμμετοχής

καλα μην αγχωνεσαι, εγω για χρονια στο bad moon rising των CCR που στο τελος του ρεφρεν λεει "there's a bad moon on the rise" νομιζα οτι λεει "there's a bathroom on the right"

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧ πονάνε τα αυτιά και τα μάτια μας , αλλά νομίζω ότι κάνω και γω λάθη που προφανώς δεν τα καταλαβαίνω οπότε αυτόματα αποποιούμαι κάθε smugότητας και λέγω: Κατά το υπΕρεσία δεν μπορώ το αυτοπεποίθΕση! ΜΟΥ ΤΗ ΣΠΑΕΙ! Επίσης όταν ακούω κάποιον πολιτικάντερ να λέει στην τηλεόραση τα έγγραφα - εGραφα! Γρρρρρρρρρρ! Επίσης όλα της συνομοταξίας: " Η σωστή απάντηση είναι προφανές" Γιατί κάποιοι ηχολήπτες λένε το ακορντεόν αΡκοντεόν και την τρομπέτα κόρνα? ούτε καν κόρνο.... Μικρός έλεγα την πετσέτα τσεπέτα αλλά αυτό είναι baby talk, δεν ξέρω πόσο μετράει πχ η κόρη μου έλεγε την καμηλοπάρδαλη καπακάη και καποκού όταν ήθελε να "ξαποστάσει¨. Adorkable. Να πιάσουμε τα ιατρικά? Πάμε. "Γράψε με να κάνω ένα υπέροχο" (αντί για υπέρηχο που είναι κομμένο το υπερηχογράφημα) "Ένας παλιός γιατρός μας βρήκε ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ αμυγδαλές."(Αντί για υπερτροφικές) "Νομίζω έχω πάλι αυτή τη μορίτιδα" (αντί για ιγμορίτιδα) "Επείγον περίπτωση!" (Επείγουσα) "Δες λίγο ΤΟΝ στόμα μου γιατί με πονάει η δεξιά η αμυγδαλιά!" (Μάλλον θα άνθισε φέτος νωρίς) "Η κοπέλα είναι έγκυα" "Θα με πάνε στο Ιθαγένειο" (αντί για Θεαγένειο -- RIP παππούλη μου θα γιόρταζες σήμερα -dark-) ΚαΦετήρα αντί για καθετήρα Ερώτηση αν αερίζεστε στη γηραιά κυρία η οποία απαντάει "ναι δε βλέπεις ανοιχτά είναι τα παράθυρα" οπότε και έρχεται το αναπόφευκτο αλα Thanos "Γιαγιά κλάνεις?" (Ιστορία διαβητολόγου καθηγητή) "Βγαίνω έξω" αντί ενεργούμαι. ΟΚ είχαν outhouses τότε, αυτό δεκτόν. Ώπα πρέπει να πάω αν θυμεθώ και άλλα θα επεστρέψω. Όπως παρήγγειλε παράγγειλε κλπ Δισκλέημερ: (τα ιατρικά δεν χλευάζουν τους ασθενείς που τα λένε , είναι απλά περίεργα και κάποιες φορές αστεία. Δεν είναι υποχρεώμένοι όλοι οι άνθρωποι να ξέρουν ιατρική ορολογία).

Εγώ ρε σεις όταν διάβασα τον τίτλο του θέματος, νόμιζα ότι έγινε κανένας τσαμπουκάς εναντίον του Μποναμάσσα στη σκηνή, και μπήκα φορτσάτος να διαβάσω.

Εγώ μικρός άκουγα...Καραμέλες Halls, με βέι παράξενο!. Και αναρωτιόμουν..μα πόσο παράξενο να είναι αυτό το βέι? Μετα που έμαθα αγγλικά έπιασα το vapor action

Απο μαστορα σε οικοδομη κι αυτο "πεθανε τελικα , επινε πολυ και επαθε ακυρωση του υπατος!" Απο λαικο τυπο στην παραλια Ακρατας "Ειδες την Ρουλα σημερα? φοραει ενα σορτακι πολυ καυτερο!"

Κάποτες, τα παλιά τα χρόνια που είχα τηλεόραση, χάζευα ένα βράδυ μια εκπομπή με καλεσμένους κάτι βουλευτάδες. Λέει ο ένας κάτι με ένταση, απαντάει ο αντίπαλος "μα δεν τίθεται θέμα". Κι ο πρώτος σχεδόν εξαγριωμένος "το τίθω εγώ".

Ποιος ασχολείται με κιθαρίστες; Οι ΑΛΛΟΙ κιθαρίστες ΜΟΝΟ. Οταν πας να δεις τον Μαλμστην δεν πας να δεις τον τραγουδιστή του. Και ΕΓΩ να τραγουδήσω ούτε που θα το πάρεις χαμπάρι μια και το μόνο που σε νοιάζει είναι να ακούς τα σολιδια ?

Θα συμφωνησω Αχιλλεα,το Screaming ειναι δισκαρα. Μεχρι το Killing machine τους γουσταρα παρα πολυ και το British εχει μερικα πολυ δυνατα για τα γουστα μου. Εκει βεβαια,στο British Steel αλλαξαν τελειως τον ηχο τους,παραγωγη κλπ. Ειναι αυτο που λες το πριν και το μετα. Παντως μου αρεσε και το τελευταιο τους,εχει μερικα που γαζωνουν,οπως αυτο:

Μαλλον πρεπει να μετονομαστει το θεμα σε "σελιδα του Φατσέα"?

Tην ώρα που κατέβαζε τα χαλιά από το πατάρι; -χαχαχα Σίντι, δεν φαντάζεσαι τι βρήκα εδώ, έχει δυο ακόμη θήκες κιθάρας, τις είχα ξεχάσει... -αν τις κατεβάσεις κι αυτές Τζο, θα στις φέρω στο κεφάλι

Ενα γνωστο στους περισσοτερους θεματακι, που με απασχολησε τον τελευταιο καιρο, ως προς το πως θα διασκευασω την ορχηστρα εγχορδων, με ηλεκτρικες κιθαρες αλλα και το πως θα τις μιξαρω για να ακουγονται ολες και σωστα. Λεπτομερειες για οποιον ενδιαφερεται Μοιρασα τις δυο βασικες φωνες ("συνοδεια" και μελωδια) σε 8 κιθαρες. 2 κιθαρες παιζουν τη μια φωνη (συνοδεια), οπου η πρωτη παιζει χαμηλη οκταβα και ειναι ντουμπλαρισμενη (ηχογραφημενη δυο φορες), GTR 1 left 100% και GTR 1 right 100% . και η δευτερη κιθαρα που παιζει μια οκταβα πανω (εκτος απο ενα σημειο) και ειναι ντουμπλαρισμενη, GTR 2 left 50% και GTR 2 right 50%. 3 κιθαρες παιζουν τη μελωδια, οπου ειναι μια που παιζει χαμηλη οκταβα, GTR 3 left 15% μια που παιζει πανω οκταβα, GTR 4 right 15%. και μια κιθαρα που παιζει δυο οκταβες πανω και ειναι ντουμπλαρισμενη, GTR 5 left 80% και GTR 5 right 80%. Μπασο χερατο. Τυμπανα με το Easy Drummer (metal machine) Strings pad απο το HalionOne του Cubase, με stereo enhacer και multiband compressor.

ΑποψΗς? Και τώρα ένα επώνυμο τραγούδι, το βάζω εδώ να μην ανοίγω καινούριο θέμα. Πάλι παιγμένο με τον Vox. Σας αρέσει ο ήχος?

Ναι αλλά και χωρίς τον BONO δεν βγαίνουν με τίποτα,αλλά έπιασες τώρα την περίπτωση των περιπτώσεων όπου όλοι οι μουσικοί της μπάντας είναι μοναδικοί στυλιστες και όλοι μαζί φτιάχνουν το σύνολο. Ο απλός ακροατής πάντως τον Bono κοιτάει.

Επίσης, αυτό με τη χαμηλή ένταση στο πατάρι ακόμη δεν το έχω καταλάβει. Η κλασική περίπτωση "παίξε λίγο πιο απαλά" στον ντράμερ ή "όχι πολλά γκάζια, παιδιά". Παίζω rootsy, punchy, punky rock n roll. Το snare πρέπει να είναι στο ίδιο επίπεδο με τις κιθάρες και με το peak της φωνής, και το μπάσο με την κάσα πρέπει να κουνάει το πάτωμα. Έχω βαρεθεί να πηγαίνω σε live οπου ακούω μόνο τύμπανα και φωνή γιατί η κιθάρα είναι "ενοχλητική". Ρε ήμαρτον. Η κιουθάρες είναι τα βασικά όργανα σε αυτή τη μουσική.

ΝΑΙ.

Θερμά συγχαρητήρια! Πολύ ωραίο παίδες συνολικά -για τα περί ήχου μίλησαν οι ειδήμονες. Συγκινητικά εκφραστική είναι η κιθάρα...

Aνεβασμένα ημισφαίρια Ένας μια φορά -δεν τον ξέρεις- είπε ιώδης αντί για ιογενής.

Η θεία ενός γνωστού μου διοργάνωσε ένα γεύμα με αρκετούς προσκεκλημένους. Παίρνει τηλέφωνο την άλλη μέρα ο γνωστός μου τη θεία του και ακολουθεί ο εξής διάλογος: -Γεια σου θεία, τί κάνεις; Πώς ήταν το τσιμπούκι; -Ποιό τσιμπούκι; Στη δουλειά: -Θα σας παρακαλούσαμε να στείλετε μια καινούρια προσφορά, επικαιροποιημένη με τα νέα στοιχεία -Μα αυτή η εργασία είναι ξεκουπί! (κατ' αποκοπή)

έτσι στα γρήγορα θυμάμαι από τον γαμπρό όταν τον ρώταγα αν τον πειράζει να καπνίσω να μου απαντάει: καπίνισε, καπίνισε... ή να μου περιγράφει τις καιρικές συνθήκες: έξω βροχαλάει ή χιονάει... επίσης φίλο αξιολόγατο δημοσιογράφο να μου λέει δεκάδες χρόνια πέρα από τα Πελοποννήσια : ήσαντε, κοιμόσαντε κλπ σε -ντε, την Πέμπτη ως Πέμιτη (ακούγεται πολύ αστεία στην προφορά)... η την μαμάκα μου με τα ίντερνε, τα τρώγω, τα στέρεα μου που της παίρναν τα αυτιά και πολλά που δεν μου έρχονται τώρα... τέλος μην με αφήσω στην απ έξω... ακόμα και τώρα πολλές φορές λέω το μαιευτήριο: μαευτήριο και παραλείπω το ω από το λεωφορείο:λεφορείο...?

https://guitar.com/features/opinion-analysis/joe-bonamassa-playing-loud/?fbclid=IwAR2z8IYvv-ldL-ljO4pFZPGO-Lk9rRnkquC6r7a9CNPg30woQy8-tH4ULSI Ενταξει, ξέρω ότι υπερβάλλει λίγο-χάριν κλικς, όπως την άλλη φορά με τα πετάλια, αλλά επιτέλους πες τα βρε χρυσόστομε. Βαρεθήκαμε πια τα "χαμήλωσε", "είσαι πολύ δυνατά" , "δεν μπορώ να σε μιξάρω" κλπ. κλισέ στα μαγαζάδικα. Πόσες και πόσες φορές έχω βρεθεί σε live όπου κυριαρχεί η κιθαριστική μουσική και η κιθάρα στέκεται κατώτερη των προσδοκιών μου, ηχητικά;

η να ανοιξει την πορτα αντι να πηδαει την μαντρα!!!

Προσωπικά δεν το παρακολουθώ αλλά η δουλειά σου μου άρεσε πολύ!!!

Καταρχήν δεν περίμενα να με εμπνεύσει ο ήχος του μικρού στο μάτι καινούριου μου ενισχυτή Vox amPlug Joe Satriani. Και όμως παίζοντας με αυτό με οδηγεί σε νέες ιδέες, πράγμα που ξεπέρασε τις προσδοκίες μου όταν τον αγόρασα απλά ως βολικό αντικαταστάτη, για μελέτη on the road, του κανονικού μου έπιπλο-ενισχυτή. Βρήκα το sweet spot του που είναι με 8 στο gain και 5 στο tone για αυτό το βούτυρο-ντιστόρσιο. ? Η μουσική από πίσω είναι πολύ απλή και έτσι προσπάθησα να φτιάξω φράσεις για να χτίσω ένα κάπως τραγουδάκι και όχι απλά τζαμάρισμα. Μ'αρεσε ο ρυθμός κυρίως Ως ενισχυτής που σχεδίασε ο Satriani φυσικά το σόλο είναι εν πολλοίς legato. Σατριανικά λεγκατά των φτωχών βέβαια. ? Και το βίντεο έχει παρεμφερές εφφέ απ'την συναυλία του Satch στο Παρίσι. Όχι δεν είμαι φαν του. Ποτεεεε. ? *Περιέχει τοποθέτηση προϊόντος* ?

Ωραϊος με καλή πένα. Μου αρεσε.

Πέτυχες την περίπτωση, είμαι από τους λίγους μάλλον που προτιμώ τους Van Halen με Hagar, το F.U.C.K είναι ο αγαπημένος μου δίσκος τους. Η μπάντα κακά τα ψέματα ήταν κυρίως τα αδέρφια και περισσότερο ο Eddie.

Το πιο σημαντικό μέλος των U2 είναι ο Eno.?

Χρόνια πολλά! ?

Λοιπόν εγώ είχα ένα γνωστό κάποτε (όχι από Θεσσαλονίκη), που όλα τα "να με κάνεις κάτι" τα έλεγε " να μου κάνεις κάτι", ακόμα και όταν ήταν λάθος αυτό. Έλεγε πχ "θα σου πάρω τηλέφωνο αύριο", "κάνε ένα κόπο να μου πάρεις με το αυτοκίνητο, το δικό μου το έχω στο συνεργείο".

Δεν ξέρω τι ρίζα μπορεί να έχει. Ίσως κόμπλεξ διαφοροποίησης από το Αθηνέζικο κράτος; Ευτυχώς οι δάσκαλοι δεν είχαν καημό και διόρθωναν πάντα γραπτό λόγο. Προφορικά δεν είχαν καμιά ελπίδα. Προσωπικά δεν μιλάω με τον ιδιωματισμό αυτό, δεν ξέρω πώς ξέφυγα. Νομίζω ούτε θα βρεις πολύ κόσμο να το συνεχίζει. Μεταξύ μας και για πλάκα μόνο, αν θέλουμε να διακομωδήσουμε βαθείς Μπαοκτσήδες. Κάποιοι το συνεχίζουν από αντίδραση.

Θα τελειώσω με το γιατρείο και θα ΣΕ πω! (ωωωω crossover)

Μιας και παραδίπλα ο Bonamassa παίζει δυνατά στα πατάρια με την Lucy, ας την δούμε και σε ιδιαίτερα μαθήματα

Χωρίς να θελω να θίξω κανένα και μια που το΄φερε η συζήτηση... καταλαβαίνω όταν μιλάτε μεταξύ σας οι Θεσσαλονικείς να λέτε "θέλω να με κάνεις μακαρόνια το μεσημέρι" αντί "να μου κάνεις...." και να συνεννοείστε. Στο δημοτικό σχολείο όμως δεν είχε προκύψει κάποιο αδιέξοδο στην Γραμματική; Δεν διόρθωνε π.χ. ο δάσκαλος τα γραπτά; Και αν ναι, πως αντιμετωπίστηκε; Σίγουρα έχει κάποια ρίζα παλιά αυτό αλλά ποιά; Υ.Γ. Μην πείτε για καλαμάκι και σουβλάκι, κλπ. Απο απλή περιέργεια και για να μάθω, ρωτάω.

Καταλαβαίνεις φαντάζομαι ότι οι συνθήκες που παίζεις εσύ στην Ελλάδα είναι δραματικά διαφορετικές από αυτές που παίζει ο Bonamassa ? Υπάρχει λόγος που σχεδόν όλοι πλέον παίζουν με in ear στο εξωτερικό.

@Κουφη Λεοπαρδαλη το έβαλα shazam και έβγαζε κάθε φορά και κάτι διαφορετικό αλλά άσχετο. Αν δε το βρίσκει ο σαζάμ μόνο ο συνθέτης θα το ξέρει.

Το να φοράς μόνο το ένα in ear είναι πολύ επικίνδυνο, λόγω διαφοράς στην ακουστική πίεση στο κάθε αυτί, και επειδή η ένταση ανεβαίνει, και μπορεί να κάνει ακόμη και ξαφνικά σοβαρή ζημιά στο αυτί. Είναι καλύτερα δύο χαμηλά, η "χαλαρά", ώστε να ακούς και από έξω λίγο. Το σύνηθες πρόβλημα με τα in ear είναι ότι πολλές φορές δεν γίνεται σωστά το όλο στήσιμο, δηλαδή ο καθένας την μίξη του, καλά in ear , και χαμηλή ένταση στη σκηνή. Και τελικά οι πιο πολλοί έχουν δυνατό πατάρι με ακουστικές πηγές ήχου, ντραμς χωρίς πανελς, ενισχυτές, κτλ, και μοιρασμένες μίξεις με ακουστικά που δεν απομονώνουν ιδιαίτερα, οπότε η ταλαιπωρία στα αυτιά είναι χειρότερη από το να παίζεις κανονικά, με καλές ωτασπίδες. Τώρα ο Bonamassa που έχει τα μισά μηχανήματα του πλανήτη ? λογικό είναι να προτιμά τα γούστα της φυσικής έντασης στη σκηνή!

μην σου πω και Sin after Sin (!!!), μετά έπεσαν κάπως, με εξαίρεση το φοβερό Screaming for Vengeance.

Αστρονομία και ποδήλατο. Ειδικά όταν έχω τσαντίλες, το δεύτερο με πολλά χιλιόμετρα.

Μέχρι να γίνουν metal είχαν τρελό βάθος ως μπαντα

Δε λέει μόνο αυτό, λέει κι άλλα ενδιαφέροντα. Π.χ. για τα in-ear monitors. (Τα αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι - και γενικά τα ακουστικά σε τηλέφωνα, ακρόαση μουσικής κλπ. Ποτέ δεν έχω φορέσει στη σκηνή κι ούτε πρόκειται). Ο Joe εξηγεί τον λόγο: In my opinion, they do more damage than good. Why? There’s no respite nor sweet spot on stage. It’s all the same and you run that loudness directly into your eardrums for 90 minutes at a time. In reality, you are not saving your hearing at all, regardless of popular belief. Μιλάει μάλιστα για "divergent reality from what the audience was experiencing". Ότι βιώνει δηλ. on stage μια άλλη πραγματικότητα/εμπειρία, από αυτή που βιώνει/ακούει το κοινό. Και επιπλέον: The sound engineers found themselves in control of dynamics. That was unacceptable to me. It should be unacceptable to you as well, purely from an artistic point of view. It’s like letting Siri control the throttle on your car during the 24 Hours Of Le Mans road race. Λέει και γαι τους ενισχυτές και για πολλά ακόμη ενδιαφέροντα, που αξίζει να διαβαστούν.

gvour όντως δισκάρα το Sad Wings of Destiny και νομίζω πως και του συγκεκριμένου η απόδοση είναι καλύτερη στον δίσκο

Tι δισκαρα το Sad wings... Kι αυτο ενα απο τα αριστουργηματα του.

φράκαρα.... πείτε καμιά ιδέα... awes.mp3

Ας πάρω μέρος κι εγώ σε αυτό το "to know us better". 1. Λατρεύω τα ταξίδια. Προσπαθώ να κάνω τουλάχιστον ένα ταξίδι κάθε χρόνο στο εξωτερικό. 2. Μου αρέσει πολύ ο κινηματογράφος. Αγαπημένο είδος τα Sci-Fi και τα θρίλερ, αλλά γενικά μπορώ να δω σχεδόν τα πάντα. 3. Έχω πάθος με το αντικείμενο της δουλειάς μου, που είναι η έρευνα πάνω στις τηλεπικοινωνίες. Η έρευνα είναι ένας τομέας όπου μαθαίνεις συνεχώς καινούργια πράγματα (και όσο πιο πολλά μαθαίνεις, τόσο περισσότερο συνειδητοποιείς πόσα λίγα ξέρεις παραδόξως) κι έχεις συνεχώς να βρεις λύσεις σε προβλήματα. Αυτό το κάνει εθιστικό και βοηθάει στο να μη βαριέσαι. Μου αρέσει και η τεχνολογία (και το πως μπορεί να βελτιώσει τη ζωή μας - σε ποιό βαθμό το κάνει είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα) και με γοητεύει να βλέπω αφηρημένες και πολύπλοκες μαθηματικές έννοιες και εντολές που δίνουμε σε Η/Υ μέσω κώδικα να παίρνουν σάρκα και οστά, ώστε να μπορούμε να βλέπουμε βιντεάκια με γατάκια και να φλερτάρουμε το γκομενάκι που δε θα μας κάτσει ποτέ ? , κι έτσι δένει το γλυκό. 4. Μου αρέσει να διαβάζω, από λογοτεχνία μέχρι διηγήματα φαντασίας. Αγαπημένα είδη είναι τα αστυνομικά, τα ιστορικά, και τα βιβλία εκλαΐκευμένης επιστήμης (κυρίως φυσικής και μαθηματικών). Περιέργως, δε μου αρέσει το Sci-Fi στο format του βιβλίου ιδιαίτερα. 5. Που και που παίζω σε παραστάσεις stand-up comedy. Το χιούμορ ήταν πάντα νομίζω κομμάτι του χαρακτήρα μου. Το να κάνεις ένα χώρο να πλημμυρίζει από γέλια και χαρούμενες φάτσες είναι μια μαγική αίσθηση και χαίρομαι που την έχω βιώσει. 6. Μου αρέσουν πάρα πολύ τα video games, αν και τα τελευταία χρόνια δουλεύοντας full-time και κάνοντας παράλληλα και το διδακτορικό δε μου έμενε και πολύ χρόνος να ασχοληθώ δυστυχώς... Πάντως όταν πιάνω στα χέρια μου κανά παιχνίδι, αυτό θα είναι είτε κάποιο παλιό (ή λιγότερο παλιό) adventure point and click είτε κανένα action τύπου Tomb Raider, Uncharted κ.λ.π., ή κανά FPS - και φυσικά κανά Pro για να θυμηθώ τα φοιτητικά χρόνια. ? 7. Μου αρέσει να βγαίνω για φαγητό αλλά και να μαγειρεύω. Όταν έχω διάθεση και χρόνο (δηλαδή σπάνια) προσπαθώ να πειραματίζομαι - άλλες φορές το κάνω με επιτυχία κι άλλες πάλι... Και κάπως έτσι κυλάει η ζωή στο στρουμφοχωριό...

Ναι, είναι η πετσέτα του γυμναστηρίου/κολυμβητηρίου, ποιά άλλη; Μιλάγαμε χθες με έναν γνωστό και μου λέει «οι μέλισσες εξαφανίζονται παγκοσμίως και οι επιστήμονες δεν ξέρουν γιατί, δεν βρίσκουν κουφάρια» .... .... Λες;

Πάντως για να λέμε και πώς προέκυψαν αυτές οι τεχνικές στην country κιθάρα: τα διάφορα slide bends (όπως και τα b/g bender συστήματα στις τέλε) είναι μια προσπάθεια μίμησης του ήχου των pedal/lap steels, ενώ το hybrid picking προέκυψε από την τεχνοτροπία του banjo.

Αυτός ο "στενός" συχνοτικά Marshall ήχος ... δε θα χορτάσω ποτέ !!!!