Πίνακας συμμετοχής

Μα αυτό είναι το θέμα. Οτιδήποτε εχει τις προδιαγραφές για να επιζήσει και διατηρηθεί στο πέρασμα του χρόνου θα το καταφέρει και θα γίνει διαχρονικό τα υπόλοιπα....φιλάκια. Είτε θα ξεχαστούν είτε θα τα καταπιεί κάποιο άλλο είδος. Τυχαίο είναι που υπάρχουν ακόμα μουσικές που έχουν επιζήσει επι αιώνων; Ισως το να καταλάβει ο άνθρωπος πως γίνεται κάτι διαχρονικό να είναι το σημαντικό και να δημιουργήσει με αυτό πλοηγό. Το πραμα οπως και να’χει θα πάρει μόνο του το δρόμο του. Αλλωστε είμαστε μέρος αυτής της ιστορίας που δεν έχει γραφτεί ακόμα, δε μπορούμε να ξέρουμε πως και τι θα καταλήξει. Το μόνο που χρειάζεται είναι να μεταλαμπαδεύει ο καθένας στους νεότερους ουσιαστική κριτική σκέψη και αισθητική (αν μπορεί)

Είχα πολύ καιρό να ακούσω ροκ μπάντα που να μου κάνει τέτοια εντύπωση.

Αύριο Κυριακή 18 Μαΐου, απόγευμα. Ω2 Πρότυπο Μουσικό Εργαστήρι, Θεσσαλονίκη. Γιάννης Γκουγκουρέλας & Company Ο Γιάννης Γκουγκουρέλας σας προσκαλεί σε ένα χαλαρό μουσικό απόγευμα στο χώρο Ω2 όπου παρέα με τον Κώστα Λιάγκουρα (κιθάρα, μαντολίνο, φωνή) και τον Στέργιο Λουστα (βιολί, μπάντζο), θα παρουσιάσει στο ύφος της Αμερικανικής Bluegrass και Old Time μουσικής παραδοσιακά κομμάτια παιγμένα με vintage και νέες κιθάρες από τη συλλογή του.Τιμή εισόδου: 5€ "Eίμαι από τους τυχερούς που έχουν ακούσει και ακούω το Γιάννη να παίζει κιθάρα, στα πλαίσια μιας μακροχρόνιας σχέσης που έχω κυρίως με τις κιθάρες του, καθώς περνούν από τα χέρια μου για τεχνικούς αλλά και για εγκυκλοπαιδικούς λόγους. Στα χέρια κιθαριστών όπως ο Γιάννης Γκουγκουρέλας, το όργανο βρίσκει την απόλυτη δύναμη, βρίσκεται στο ηχητικό και παικτικό ζενίθ του. Ο Γιάννης μου έμαθε πράγματα που δεν διδάσκονται στην τέχνη της οργανοποιίας και κοντά του αντιλήφθηκα τι πραγματικά μετράει σε ένα καλό όργανο. Είναι επίσης η ζωντανή απόδειξη ότι η μουσική είναι παγκόσμια και πανανθρώπινη αξία και μόνο να φέρει κοντά τους ανθρώπους μπορεί. Αύριο λοιπόν θα έρθουμε κοντά μεταξύ μας, αλλά και κοντά του για άλλη μια τέτοια εμπειρία, άλλο ένα "μουχαμπέτι" όπως μόνο αυτός και οι "άλλοι δύο" μπορούν να προσφέρουν. (Αν για τον Γιάννη έγραψα παράγραφο, για τους "άλλους δύο", τον Κώστα Λιάγκουρα και τον Στέργιο Λούστα, πρέπει να γράψω ολόκληρο βιβλίο, αλλά θα τα πούμε από κοντά εκεί, επί τόπου). Guitar Nerd Alert: Θα μιλήσουν οι κιθάρες και θα μιλάμε για κιθάρες. Μέχρι τότε, μια γεύση από το youtube channel του Γιάννη Γκουγκουρέλα:

Εδώ εγώ έχω μια μικρή ένσταση. ΚΑΙ αυτοί είναι φορείς παράδοσης με το δικό μου ορισμό. Και η Θώδη θα σου τραγουδήσει τον Αμάραντο. Πώς θα το τραγουδήσει θα μου πεις; Ε σαν Θώδη θα το πει, πώς θα το πει! ? Αν είναι να το δούμε από άλλο πρίσμα και να ξεχωρίσουμε το "Νεοδημοτικό" σαν είδος ή άλλα τέτοια, μόνο και μόνο για να τους ξεχωρίσουμε από τον "αγνό"(;) πυρήνα της παράδοσης, πάω πάσο. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν έχω χειρότερο από την "Ώρα της Θώδη+Δημητρόπουλου" στους γάμους (γιατί πουθενά αλλού δεν ακούγονται πια). Δεν μπορώ, πάω για τσιγάρο διαρκείας. Καλώς ή κακώς υπάρχει κι αυτή η τηλεόραση. Ο κόσμος τα χορεύει. Θα μου πεις ο κόσμος... Οι μουσικοί; Γιατί κάποιοι με καλύτερη τεχνική και αισθητική δεν παίζουν τέτοια απλά σαχλά τραγούδια να έχει ο κόσμος να χορεύει και να χαίρεται; Και να ακούει και σωστές φωνές και σωστά όργανα και σωστά τέμπα; Προφανώς δεν τους καλύπτει μουσικά αυτή η δουλειά η καθαρά διασκεδαστική. Αλλά είναι και το άλλο. Υπάρχει μια κρυφή απαίτηση η παράδοση να διαφυλάσσεται. Να προστατεύεται από την καλαπορτσία και το υπέρμετρα αμαρτωλό σκάψιμο. Ότι ό,τι φέρει τη σφραγίδα "παράδοση", είναι αυτομάτως και τέχνη, σύμφωνα με το δυτικό ορισμό. Αυτό δεν με πείθει ιδιαίτερα. Υπάρχουν και τέτοια κομμάτια που είναι τέχνη σύμφωνα με το δυτικό ορισμό, αλλά υπάρχουν κι άλλα. Δεν μπορώ να δώσω ίδια βαρύτητα στη Γενοβέφα και στο Κοντούλα η βλάχα στα βουνά. Το μεν πρώτο είναι μετρημένα κουκιά, στο δεύτερο θα παίξω Ό,ΤΙ μου γουστάρει, το δηλώνω ανερυθρίαστα. Κι αν το δικό μου αυθαίρετο παίξιμο ακούγεται τραχανοπλαγιάδικο, και υπάρξει ένας μουσικός που θα προσεγγίσει την κοντούλα βλάχα στα βουνά με άλλη ματιά, και θα καταφέρει να βγάλει κάτι το ειλικρινές και πηγαίο από το ίδιο κομμάτι που εγώ εκτελώ όπως εκτελώ, αυτό θα είναι ΔΙΚΗ του κατάκτηση, και απόδειξη του ΔΙΚΟΥ του μουσικού βεληνεκούς, και ίσως αυτή του η αντιμετώπιση να τον καθιστά γίγαντα μεταξύ θνητών, και να είναι ένας νέο-Ζώτος και να κάνει και σχολή και να είναι ένα ολόκληρο κεφάλαιο της παράδοσης. (Καλά μόνο απ' το κοντούλα η βλάχα όχι, αλλά καταλαβαίνετε πού το πάω.) ? Οπότε, όσο υπάρχουν μουσικοί που παίζουν μουσική, και έχουν ακούσματα από οποιοδήποτε είδος, είτε το θέλουμε είτε όχι υπάρχει εξέλιξη. Και οι μουσικοί κάνουν τη μουσική.

https://guitar.com/features/opinion-analysis/joe-bonamassa-playing-loud/?fbclid=IwAR2z8IYvv-ldL-ljO4pFZPGO-Lk9rRnkquC6r7a9CNPg30woQy8-tH4ULSI Ενταξει, ξέρω ότι υπερβάλλει λίγο-χάριν κλικς, όπως την άλλη φορά με τα πετάλια, αλλά επιτέλους πες τα βρε χρυσόστομε. Βαρεθήκαμε πια τα "χαμήλωσε", "είσαι πολύ δυνατά" , "δεν μπορώ να σε μιξάρω" κλπ. κλισέ στα μαγαζάδικα. Πόσες και πόσες φορές έχω βρεθεί σε live όπου κυριαρχεί η κιθαριστική μουσική και η κιθάρα στέκεται κατώτερη των προσδοκιών μου, ηχητικά;

Εισαγωγή όλα τα λεφτά Enough για σήμερα

Zakk ταλεντάρα από τις λίγες

νομίζω γέννησε πολλά subgenres του μεταλ αυτό το κομμάτι και ο δίσκος ΠΟΥΧΟΥ αυτό

αγαπημένο album

Στους επιλογείς μαγνητών στην κιθάρα; Τα λεγόμενα switch tips;

γιατί όχι και φακελάκι στους γιατρούς του ΕΣΥ

εγω κανω αυτη τη δουλεια απο μεσα(εργαζομαι σε κουζινες).γενικως αφηνω tips.αλλα το ασχημο ειναι οτι πολλες φορες ισως αλλος μας εχει σερβιρει-εξυπηρετησει και αλλος πληρωνεται..σε αυτη την περιπτωση να ξερετε οτι 9/10 τα tips "χανονται" στο δρομο..και καταληγουν σε λαθος τσεπη..οποτε καλο ειναι αν αισθανομαστε την αναγκη να δωσουμε tips να τα δωσουμε "στο χερι"στον σερβιτορο που μας εξυπηρετησε ,στον μπουφετζη που εφτιαξε τον καφε η το τοστ,στον μαγειρα που εφτιαξε νοστιμο φαγητο...και παει λεγοντας.

επειδη την εχω κανει αυτη τη δουλεια... Την εποομενη φορα που θα παραγγειλετε πιτσα...αφηστε 5 ευρω tip. Αν ξαναπαραγγειλετε απο την ιδια πιτσαρια την μεθεπομενη φορα..θα δειτε σε ποση ωρα θα ερθει η πιτσα... Αυτο ισχυει για οσα επαγγελματα ζουν απο τα tips. Aυτος που δινει tips..μπαινει σε αλλη λιστα στο μυαλο κ του ντελιβερα κ του σερβιτορου , ακομα κ της μπουφετζου που φτιαχνει καφεδες σε ενα φουρνο. Αν θελετε ταχυτητα , ευγενεια κ εξυπηρετηση με χαμογελο...πρεπει να βαζετε λιγο βαθυτερο το χερι στη τσεπη. Αφηνω ΠΑΝΤΑ..αφενως γιατι εχω κανει αυτες τις δουλειες κ ξερω τι ειναι να μοιραζεις πιτσα μεσα στη βροχη κ αφετερου γιατι ξερω πως σκεφτονται.

Ε εντάξει αν πάρει και η σύζυγός έναν πάμε στα 4 ,δεν θα φάει και ο Dennis ένα τοΤστ; Μια χαρά είναι τα 1-2 ευρώ ? Έχω βέβαια επηρεαστεί και από τα χρόνια μου στις ΗΠΑ όπου το 10%-20% είναι standard. Μόνο στην Ιαπωνία δεν αφήνω φιλοδώρημα γιατί προσβΛενονται αν το κάνεις.

Στους ντελιβεραδες πάντα 1-2 ευρώ. Στους σερβιτόρους τουλάχιστον 2-5 ευρώ σε φαγητό ανάλογα με το λογαριασμό. Καφέ έξω δεν πίνω αλλά αν έπινα 1-2 ευρώ θα τα άφηνα.

Ο καθένας ότι κρίνει.

Εγώ αν είναι 8.60 δίνω ένα τάληρο και τρια μονό ευρα...και λεώ, μετά έxω 100άρικο ?

Κι εγώ, αν είναι να αφήσω,θα αφήσω από ευρώ και πάνω. Α,και ποτέ δεν παραγγέλνουμε,όταν βρέχει.

Ένα ταξιδιάρικο τραγούδι των Guns, με ένα μεγάλο σε διάρκεια και σύλληψη σόλο που όταν πρωτοάκουσα στο ραδιόφωνο με έκανε να δώσω βάση. Οπότε έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να το βγάλω και στην κιθάρα. Ελπίζω να σας ταξιδέψει και εσάς.

Καπου ειχα διαβασει να το λεει ο ιδιος,ηταν το πρωτο που ειχαν γραψει για τον δισκο.Μεχρι τοτε ηταν η βασικη του κιθαρα.Μετα χαλασε το εργαλειο-καποιος μαγνητης η κατι τετοιο-κατα τη διαρκεια των ηχογραφησεων και πηρε το αλλο οργανο,το γνωστο. Παντως το "βαρος" το εχει με οτι και να παιξει. Με τον αλλο γιγαντα παρεα.

Ευχαριστούμε για τα βίντεο, όντως η εκπομπή πολύ ενδιαφέρουσα. Ακούγονται απόψεις από κορυφαίους μουσικούς, που σε μεγάλο βαθμό απαντούν στο θέμα περί "παράδοσης". Ιδιαίτερα μου άρεσε αυτό που λέει ο Ross Daly: "με ενδιαφέρει το διαχρονικό". Σκέφτομαι ότι αν κάτι είναι καλό και ουσιαστικό, φιλτράρεται ξανά και ξανά, αλλά τελικά αντέχει στο χρόνο. Γι αυτό αποκλείω ότι κάποια απ τα σημερινά ποπ/σκυλάδικα κομμάτια, σε 100χρόνια θα θεωρούνται παραδοσιακά ή κλασσικά.

Εχεις απολυτο δικιο.Απολυτο.. αλλα ας μην αναφερθουμε στο τι συμβαινει σημερα με την μουσικη - το που κατεληξε δηλαδη oλη αυτη η παραδοση σε σχεση με τη μουσικη τουλαχιστον..αλλα ας μεινουμε στο θεμα μας.. Εχουμε αλλωστε συζητησει τοσες φορες για την καταντια αυτη {πριν μερικες κιολας τα λεγαμε παλι στο θεμα με τον Sin boy}. Αυτο που κραταω ειναι μια εξαιρετικη συζητηση..που εμενα προσωπικα με εκανε να σκεφτω. Μερικες αποψεις ηταν πραγματικα food for thought. Ευχαριστω πολυ και λυπαμαι αν ημουν δογματικος με τις αποψεις μου.

Δεν φταίει η παράδοση,αν κάποιοι την έχουν συνδέσει,με τον Παπαδόπουλο(όχι αυτόν,του "Στήν Υγειά μας")!Το Σουφλιά που χόρευε τσάμικο, στα εγκαίνια ενός κομματιού,της Αττικής οδού,ή τους "μπαγλαμάδες"αγανακτισμένους(έπειτα κοψοχέρηδες)της πλατείας. Και για να το πάω και στη μουσική:Δεν είναι φορείς παράδοσης,η Τσαμπά,ο Ζωϊδάκης,ή η Θώδη. Αυτοί εκμαυλίζουν, αυτό που ονομάζεται παράδοση.Και κυρίως αυτοί που τους ακούν!

Βαγγέλη έχεις δίκιο. Εγώ μίλησα αποκλειστικά κοινωνικό-οικονομικά. Για να το βάλω όμως πάλι στο θέμα, να πάω στην καθαρά μουσική θεώρηση, χρησιμοποιώντας όμως τις παραπάνω έννοιες. Ο Φάνης (πνοή), πολύ σωστά αναφέρθηκε σ' ένα πλούτο μουσικής παράδοσης, που είναι τεράστια σε εύρος, ακριβώς γιατί η θέση μας (γεωπολιτικά) και η ιστορία μας (βιώματα), μας έφερε σε πολλά σταυροδρόμια (και πολιτιστικά), και χρησιμοποιήσαμε/ενσωματώσαμε πολλά χαρακτηριστικά άλλων πολιτισμών. Αυτό δίνει φυσικά μοναδικά χαρακτηριστικά στις παραδοσιακές μας μουσικές, που πολλές φορές αποτελούν αμάλγαμα ντόπιων μουσικών παραδόσεων, με στοιχεία μουσικών παραδόσεων άλλων πολιτισμών (και ανατολικότερα, και δυτικότερα). Θεωρώ ευνόητο το γεγονός ότι αυτές οι παραδόσεις επηρέασαν (ασυνείδητη διαδικασία), την σημερινή μουσική πραγματικότητα. Δείτε όμως με ποιόν τρόπο. Αντί να πάρουμε στοιχεία δυτικότροπα και ανατολικότροπα, και να φτιάξουμε κάτι με ταυτότητα (θα μπορούσε να είναι μοναδική πραγματικά), πήραμε ότι εμπορικότερο σκουπίδι υπήρχε και από τις δύο κατευθύνσεις, και φτιάξαμε ένα τέρας. Κάτι άλλοι πήραν στοιχεία και από δυτικότερες παραδοσιακές μουσικές, και από ανατολικότερες, και το παίζουν έντεχνοι, χωρίς στην πραγματικότητα να επεξεργαστούν αυτά τα στοιχεία φτιάχνοντας κάτι νέο, απλά και μόνο η αναφορά σ' αυτά τους χαρακτήρισε "έντεχνους". Η απλή χρήση δηλαδή λαϊκών μουσικών παραδόσεων, τους έκανε έντεχνους, παράνοια. Και όλα αυτά, γιατί έχουμε τέτοιες νοοτροπίες, και τέτοια κουλτούρα. Που δεν μας την φύτεψαν ξαφνικά. Που έχει μια μακρά ιστορική συνέχεια. Είναι η εξέλιξη του πολιτισμού μας, των παραδόσεών μας, είναι η φυσική συνέχεια των ηθών και εθίμων μας, των κοινωνικών δομών μας, της παιδείας μας, όπως ζυμώθηκαν με τα χρόνια και τα βιώματα. Σε μια σοβαρή κοινωνία η παράδοση βελτιώνει, και βελτιώνεται. Εδώ, η παράδοση καταστρέφει και καταστρέφεται.

Σε αυτό αναφερόμουν. Ένα έργο, μεγάλη επιρροή για μένα,όταν το είχα ακούσει,παιδάκι ακόμα...

Σημερα εγινε το πρωτο το βημα για cover rough mix με ακουστικα, σταθμες και eq στο περιπου NBT - Amsterdam instrumental 1st part.mp3

Τιπ πάντα 1 ευρώ συν τη στρογγυλοποίηση προς τα πάνω σε ντελίβερι/σερβιτόρους. Αν είναι σερβιτόρα ιδιαίτερα ευγενική και χαμογελαστή θα πάρει παραπάνω αν είναι και ωραία μαζεύει την προίκα της. Σε μπαρ πάντα αφήνω τα ρέστα αν είναι μέχρι 1,50 ευρώ. Σε όλα αυτά εξαιρούνται οι αγενείς που δεν παίρνουν τίποτα. Αυτό με τη βροχή και το ντιλίβερι είναι καινούριο; Σπάνια παραγγέλνω απ' έξω αλλά μια βροχή δε θα με σταματήσει, για όνομα. Έχω δουλέψει κι εγώ εξωτερικές δουλειές και να βρέχει, τι να κάνουμε. Αν έχει θεομηνία βέβαια με καταστροφές, πλημύρρες και τέλος του κόσμου, έχω φροντίσει να έχω προμήθειες (τροφή μακράς διαρκείας, νερό, όπλα, φάρμακα) οπότε δεν έχω ανάγκη για παραγγελίες. Επίσης το γιατί συζητάμε για φακελάκια σε νήμα περί φιλοδωρήματος, είναι άξιον απορίας.

συγνωμη καταλαβα λαθος. Αν ο ντελιβερας εχει παει στο μαγαζι κ ξαφνικα αρχισει να ριχνει καρεκλες κ εκεινος δεν μπορει να βγει λογω θεομηνιας....τοτε πληρωνεται κανονικα. Αν ομως ριξει ενα χιονι κ το μαγαζι δεν μπορει να δουλεψει για 2-3 μερες κ το αφεντικο του πει μην ερθεις, δεν θα πληρωθει.

Αποζημίωση ειναι εκει ? Και ΠΟΤΕ αν χιονίζει ?

Αφήνω στην πρώτη, δεύτερη, και τρίτη μπύρα, την τέταρτη περιμένω να την κεράσουν. Αν δεν την κεράσουν δεν αφήνω ούτε στην πέμπτη, ούτε στην έκτη ούτε στην έβδομη....

Στους παπάδες στις τελετές?

μα εργάζονται οι άνθρωποι δεν είπε κανείς να μη δουλεύουν . Απλά εγώ αποφασίζω αυθαίρετα και ετσιθελικά ότι δεν τον ταλαιπωρώ για να φάω το μπεργκερ μου . Προσοχή ε ;; Οποιος θέλει το κάνει και \ δεν τον κατακρίνει και κανείς . Κάπου έπεσε μπέρδεμα

Αν δεν πάει ο Μωάμεθ στα Απαλάχια, θα έρθουν τα Απαλάχια σε αυτόν. Που ξέρεις, όλο και κάποιο trip μπορεί να οργανωθεί.

Φίλε Στράτο κι εμένα, μ'έχει στείλει,ο συγκεκριμένος.Πέρα απ'το ότι είναι απίστευτος βιρτουόζος,βγάζει και πολύ συναίσθημα.

Μ' έστειλες αδιάβαστο. Από τα αγαπημένα μου στυλ και παιξίματα. Απίθανο!

Δολοφονήσαμε την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ μας για να προστατεύσουμε την ΠΑΡΑΔΟΣΗ μας. Εμείς, οι ΑΠΟΓΟΝΟΙ των ΚΟΜΝΗΝΩΝ! Ήλιος, θάλασσα, κλαρίνα, αρχαία Ελλάδα και λεβεντιά δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουμε τις διεθνείς προκλήσεις και να ακολουθήσουμε τις διεθνείς εξελίξεις. χαχαχαχαχαχαχαχαχα

Ωραία πράγματα.Δεν τον ήξερα τον άνθρωπο. Πολύ τη γουστάρω,αυτή τη μουσική. Μακάρι να κατέβουν στην Αθήνα. Πολύ ωραίο ήχο, οι κιθάρες. Φτιαχτήκαμε πρωινιάτικα... Πάω βόλτα με το άλογο!

Ναι. Τόσο απλά. Μόνο αν τα έχεις αυτά μπορείς σοβαρά να ασχοληθείς και να διαπρέψεις και εις τας τέχνας και ,το σημαντικότερο,εις την παιδεία ώστε να μη σε πιάνουν Κωτσο ? Αλλιώς καταντας να χορεύεις τσάμικα σαν ζαγαρι στο Σύνταγμα πανηγυρίζοντας για την καταστροφή σου (για να μη ξεχνάμε και την πρόσφατη ιστορία μας)

Το πρώτο δε χρειάζεται σχόλια, καθαρά παραδοσιακή ζυγιά, δυνατό κανόνι, μουσικότατος κρουστός. Στο δεύτερο βγαίνει λίγο σέκκος ο ντράμερ, και το μπάσο δεν στηρίζει πολύ. Στουντιακά νομίζω θα έστεκε άνετα! (Έχω πάντα στο μυαλό μου το Always της Αζίζα με τον Weckl, που εμένα άσχετα με το πληθωρικό παίξιμο του σε όλο το άλμπουμ, μου αρέσει πολύ) Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Ο κοινός παρονομαστής εδώ είναι οι μεγαθηριακοί μουσικοί. Που έχουν τόσο ισχυρή ταυτότητα, τέτοιο ήχο, και τόση τεχνική ώστε να εξυπηρετούν το ζητούμενο. Ενδιαφέροντα τα παραδείγματα, γιατί δεν είναι "παραδοσιακή μουσική" ως δοσμένα παλαιά τεμάχια τα οποία εκτελούν οι προαναφερθέντες μεγαθηριακοί μουσικοί, αλλά μουσική φρέσκια, καινούργια, παιγμένη από μουσικούς οι οποίοι στηρίχθηκαν στην παράδοση όχι μόνον της δικής τους χώρας και ανέπτυξαν τη δυνατότητα μιας κοινής μουσικής συνεννόησης. Προσωπικά θεωρώ ότι αν ο καθένας από αυτούς έπαιζε μόνο τα "συγκαθιστά", τα "σέρβικα", τα "συρτά" και τους "μαντηλάτους" της χώρας του και μόνο, ως επαγγελματίας, όσο και υπέροχος να ήταν δεν θα είχαμε αυτό το αποτέλεσμα. Αυτοί οι μουσικοί έχουν ξεπεράσει τα όρια (και γεωγραφικά) μιας στενής παράδοσης και κινούνται σε πιο ευρύ πεδίο, με πυξίδα μια πολύ καλαίσθητη μουσικότητα. (Κι εννοείται ότι αν σκάγανε με μια λύρα ένα ζαρμπ και μια άταστη κιθάρα να παίξουνε unplugged σε κάποια μαγαζιά που έχω κατά νου, στο τέλος θα τους λέγανε να κάνουνε λίγο ησυχία γιατί δεν μπορούνε να συζητήσουν στα πρώτα τραπέζια.) ?

Jazz είναι οταν παίζεις λάθος κι ο κόσμος χειροκροτάει.

Νιώθω πολύ τυχερός που τους έχω απολαύσει και τους δύο στην σκηνή...