Πίνακας συμμετοχής
Δημοφιλές περιεχόμενο
Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 05/16/19 σε όλα
-
8 βαθμοί
-
6 βαθμοί
-
Eυτυχώς αυτό με το οποίο την καταβρίσκω το έκανα επάγγελμα. Παρ' όλα αυτά, στον ελεύθερό μου χρόνο την καταβρίσκω να μεταμφιέζομαι σε απύθμενο υπερκακό τερατομπούλη τον οποίο φυσικά κατατροπώνει ένα τετράχρονο, σώζοντας την ανθρωπότητα τουλάχιστον 8 φορές τη μέρα. Επίσης την καταβρίσκω να επιδιορθώνω καμένα μοτέρ τηλεκατευθυνόμενων αυτοκινητακίων, να κολλάω σπασμένους καθρέφτες επίσης αυτοκινητακίων, να εγκαθιστώ συστήματα σίγασης σε ηλεκτρικούς δεινόσαυρους-φωνακλάδες σε βαθμό πέραν του ανθρωπίνως ανεκτού. Τέλος την καταβρίσκω να χαλβαδιάζω ξύλα οπουδήποτε, από ασανσέρ, μέχρι μπαρ, μέχρι σκρίνια κρεβατιών γυμνών φωτογραφίσεων. Ενίοτε φαντάζομαι τον εαυτό μου να παίρνει μαζί του το τραπεζάκι που έπινα την μπύρα μου (μετανοιώνω που δεν το έκανα κάποιες φορές, βλ. φωτό). Επίσης σχεδιάζω πολύ, το 90% των σχεδίων πάει στο καλάθι. Κάποτε ζωγράφιζα κιόλας, αλλά δεν το προχώρησα ποτέ.5 βαθμοί
-
5 βαθμοί
-
5 βαθμοί
-
4 βαθμοί
-
4 βαθμοί
-
Ο πρώτος-πρώτων, για μένα αυτή τη στιγμή παγκοσμίως. Αν μιλάμε για λεπτομέρεια σε βαθμό μαζοχισμού, τελειότητα εξωγήινου μεγέθους, επιλογή υλικών, εκτέλεση, βάρος και ιδιαιτερότητα στις φόρμες σε απόλυτα ξεχωριστό βαθμό, εδώ μία επί παραδείγματι: http://www.bostonguitar.com/new-jersey-girl-audrey-holiet/ Αν μου έλεγαν να επιλέξω την πιο "ασύληπτης ομορφιάς" κιθάρα από τις 500-600 περίπου, που είχα δει στην έκθεση του Βερολίνου, θα ήταν τα 3 εκθέματα του Ιάπωνα. Κατά τ' άλλα, αν είχα να παραθέσω την-κατ' εμέ- λίστα οργάνων ασύλληπτης ομορφιάς μάλλον θα γέμιζα καμιά 20αριά σελίδες... Άλλη μία έτσι για να μη λετε ότι βάζω μόνο εξωφρενικά αλλιώτικες:4 βαθμοί
-
Σε πιο σοβαρο τονο... Το θεμα δεν ειναι -και δεν ηταν ποτε- ρελικ η μη...ειναι να σε εμπνεει το οργανο που αντικρυζεις και αγγιζεις. Να το θεσω κι ετσι, αν εχεις ονειρευτει την κιθαρα σου, δε λαθεψες στην επιλογη σου. Για του λογου το αληθες, παραθετω και κανα δυο νον ρελικ που θεωρω κουκλες. Προσωπικα, η σχεση μου με τις κιθαρες ειναι αντιστοιχη με κεινη που εχω με τις γυναικες... Μου αρεσουν ολες! ? Και μ αυτο εννοω πως παντα θελω και επιδιωκω να βλεπω την κρυμμενη ομορφια, τα γοητευτικα στοιχεια που μπορει να μην διακρινονται με πρωτη ματια-επαφη, θελω να πιστευω ολες (κιθαρες και γυναικες) εχουν κατι που μπορει να δημιουργησει συναρπαστικα ερεθισματα σε καποιον...οχι στον καθενα, δεν ειναι ολα για ολους, αλλα αξιζει το ψαξιμο. Ναι (για ν απαντησω στην ερωτηση του ΟΡ), θα εβγαινα στο παλκο με καποια τετοια. Αλλωστε, τοχω κανει4 βαθμοί
-
Βλέποντας αυτήν την θεσπέσια καλοκαιρινή PRS δεν άντεξα και άνοιξα αυτό το θέμα. Και όμως δεν την θέλω κύριοι. Πρέπει πρώτα να γίνω ο 5x παίκτης που είμαι για να δικαιολογήσω να βγω με αυτό το φαντεζί εργαλείο. Και φυσικά μερικοί από σας θα την δουν με μισό μάτι, είται ως κακόγουστη, κιτς ή οτιδήποτε άλλο. Εγώ απ' την άλλη την βρίσκω ασύλληπτα όμορφη απ'το σχήμα μέχρι τα χρώματα πώς δένουν και τα πουλιά στην ταστιέρα. Θα βγαίνατε με αυτήν στην σκηνή? Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε ποιές θεωρείτε εσείς ασύλληπτης ομορφιάς κιθάρες. Μοιραστείτε τις εδώ να πάρουμε μια γεύση και για το γούστο του καθενός. ?3 βαθμοί
-
Πιστεύω ότι η σύνθεση διαφορετικών πραγμάτων είναι συνήθως για το καλύτερο. Στις τέχνες ακόμα περισσότερο αφού από τον πειραματισμό δεν εξαρτώνται ζωές. Η μουσική έχει έναν δαρβινικό τρόπο εξέλιξης, ανεξάρτητα από το τι θα πούμε εμείς, από το εάν μας αρέσει ή όχι, ο κόσμος θα διαλέξει ποια θα είναι η μουσική αύριο. Η δουλειά του μουσικού δεν είναι να φυλάει τις παραδόσεις, είναι να δημιουργεί και να ερμηνεύει με την δική του αισθητική και κρίνεται το αποτέλεσμα.3 βαθμοί
-
Παράδοση είναι αυτό που έχει ο παππούς το δίνει στον νέο, αυτός το ερμηνεύει με τη δική του θεώρηση και μέσα στο δικό του κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο και το συνεχίζει, είτε αυτούσιο είτε με προσθήκες ή αφαιρέσεις. Παράδοση είναι να ρθει ο Ιρανός, ο Αφγανός, ο Γερμανός και ο Γεωργιανός και να μπλέξει τη δική του θεώρηση μουσικής με τη δική μου. Παράδοση είναι ο σκλάβος από την Αφρική να παίξει με μπάντζο ή ο αυτόχθων Χαβανέζος με πορτογαλικό cavaquinho. Παράδοση στα μάτια μου, τουλάχιστον στη μουσική, είναι κάτι το εύπλαστο, κάτι ανοιχτό για ερμηνείες και προσμίξεις. Ενας ζωντανός οργανισμός, εν αντιθέσει με την -κατά πνευματική ιδιοκτησία-θεώρηση της μουσικής που κατέχει μια εκ γενετής εσωστρέφεια και ακαμψία. Το τι δρόμο θα ακολουθήσει η παράδοση, είναι καθαρά θέμα αισθητικής και παιδείας/εκπαίδευσης.3 βαθμοί
-
Με αφορμή το thread για την "αφοσίωση στην ανοησία" θα αναφερθώ στον Βραζιλιάνο κιθαρίστα Andre Nieri, ο οποίος νομίζω ήταν νικητής στο "French Guitar Contest" του 2012. Αν και δεν είμαι φίλος των "διαγωνισμών κιθάρας", εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ιδιάζουσα περίπτωση κιθαρίστα με τεχνική κλασσικής κιθάρας, που ναι μεν παίζει απίστευτα πράγματα (θα παραθέσω σχετικά video), αλλά οι μουσικές επηρροές του (και οι μουσικές του αναζητήσεις) έχουν τέτοια ευρύτητα, που η απίστευτη τεχνική του έρχεται σε δεύτερο επίπεδο. Μπορεί (και το κάνει) να παίξει τόσα (και τόσο) διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα, και σε κάθε ένα από αυτά, να λειτουργεί μέσα στο ύφος του ιδιώματος πάρα πολύ καλά και πειστικά. Και παίζει πρώτα (και πάνω) από όλα μουσική. Μερικά δείγματα Μέταλ ...... ..... αλλά και ..... http://www.youtube.com/watch?v=gUDKyc7dKR8 http://www.youtube.com/watch?v=A12D6GD9cb0 "Οκ φίλε" θα μου πείτε, "αλλά αυτά είναι τονικά". "Βάλτον τον μάγκα να παίξει πάνω από αλλαγές τονικότητας, να δούμε τι κάνει". Ορίστε .... http://www.guitarmasterclass.net/ls/Melodic-Minor-Modes/3 βαθμοί
-
3 βαθμοί
-
3 βαθμοί
-
καλα εκει που ντουμπλάρει ο τυπος το σαξόφωνο είναι jesus christ superstar μας πεταξες έξω τα μάτια3 βαθμοί
-
(τρία πράματα δεν μπορώ σε αυτή τη ζωή: Τον πατσά, το headstock του Suhr και το headstock του Paul του Reed του Smith).3 βαθμοί
-
Ο Nieri είναι φοβερός κιθαρίστας. Παίζει απίστευτα πράγματα με έναν πολύ προσωπικό τρόπο. Από βραζιλιάνικα (βραζιλιάνος αφού), jazz fusion, μέχρι αυτά εδώ στο βίντεο. Αλλά δεν διαβάζετε noiz, τι να σας κάνω.3 βαθμοί
-
Ένα όνομα που δεν πολυακούγεται, ενώ έχει πολλά χρόνια στο κουρμπέτι, τεράστιες συνεργασίες, και μοναδικό στυλ φραζαρίσματος. Κιθαρίστας και συνθέτης από την Νέα Υόρκη, γεννημένος το 72. "Jonathan Kreisberg is an American jazz guitarist and composer known for combining timeless melodicism with forward–thinking lines and textures. His compositions have been performed by his quartet on five continents. Kreisberg has led groups including Larry Grenadier, Bill Stewart, Gary Versace, and Kevin Hays. He has collaborated with Lonnie Smith and has performed as a sideman with Lee Konitz, Joe Locke, Ari Hoenig,[2] Stefano di Battista, and Don Friedman. He has also performed 20th century works with the New World Symphony[2] directed by Michael Tilson Thomas." Πηγή: https://en.wikipedia.org/wiki/Jonathan_Kreisberg Το παίξιμό του είναι εκπληκτικό, μοντέρνο ακόμα και σε post-bop πράγματα. Φράσεις λυρισμού, ακολουθούν φράσεις με μεγάλα διαστήματα, το φραζάρισμά του είναι απίθανο, και ο ήχος επίσης καταπληκτικός. Απολαύστε τον με την μπάντα του, που αποτελείται από τους ... Jonathan Kreisberg - Guitar Will Vinson - Alto Saxophone Gary Versace - Piano Joe Martin - Bass Mark Ferber - Drums Όλοι μαζί παίζουν σαν λυσσασμένοι μια σύγχρονη bop σύνθεσή του.2 βαθμοί
-
Φίλοι μουσικοί Καλησπέρα σας, Αυτό τον καιρό αναρωτιέμαι τι είναι η παραδοσιακή μουσική. Είναι ένας τρόπος έκφρασης του χθες, είναι ένα απαρχαιωμένο έθιμο η είναι κάτι ζωντανό; Εγώ έδωσα μια απάντηση στον εαυτό μου. Αν θεωρήσουμε ότι είναι ένας ζωντανός οργανισμός ή έστω κατι το οποίο δεν έχει σβήσει (ακόμα) αυτό σημαίνει ότι μπορεί και να εξελίσσεται. Τι σημαίνει όμως εξέλιξη; Είναι ο εκμοντερνισμος του παλαιου; Είναι η προσθήκη νέων μουσικών οργάνων χωρίς καμία σκέψη σχετικά με το ποσό ταιριάζουν στη μουσική που πρεσβευω; Είναι η αλλαγή της αρμονίας μιας μουσικής φράσης επειδή προσωπικά θεωρώ ότι αποδίδεται καλύτερα με κάποιον άλλο τρόπο; Σε αυτά τα ερωτήματα υπάρχουν διάφορες απόψεις. Θα ήθελα να ακούσω γνώμες και από άλλους μουσικούς που ασχολούνται με αλλού ειδους μουσικές. Ειδικότερα στην ανατολική παράδοσιακη μουσική τώρα στην οποία μεγάλο μέρος της ελληνικής παραδοσιακης μουσικής έχει βασιστεί . Η 'δυτικοποίηση' της μουσικής με πολλές συγχορδίες και ξένα μουσικά οργανα(π.χ synthesizer, ντραμς) θεωρώ ότι δεν προωθεί και εξελίσσει την παράδοση, αντίθετα την εκφυλιζει. Αν λάβουμε υπ όψιν την βυζαντινή μουσική ή όποια μπορεί να μας δώσει μια αίσθηση του ανατολικού τρόπου, θα κατανοήσουμε ότι τα ισοκρατηματα(συγχορδίες) είναι ελάχιστα. Επειδή ωστόσο το αυτί έχει συνηθίσει στο δυτικό τρόπο παρασυρομαστε και θέλουμε πληθώρα συγχορδιων (ανούσια κατά την άποψή μου). Κατά πόσον λοιπόν μπορεί να εξελιχθεί η παραδοσιακή μουσική; Εγώ εκτιμώ ότι τα περιθώρια εξέλιξης είναι τεράστια ωστόσο χρειάζεται προσοχή, μελέτη των παλαιότερων και καλαισθησία. (ΥΓ :Ο καθ ένας έχει δικαίωμα να εκφράσει ελεύθερα την γνώμη του. )2 βαθμοί
-
Εγώ ο cos_dr βρήκα αυτό το διήμερο μια ευκαιρία να παίξω λίγο με τα synthesizer μου και κάθισα χαλαρά και έγραψα αυτό το κομμάτι έτσι για το χαβαλέ και για να δοκιμάσω και κάποια πράγματα στο νέο μου σετάρισμα. Χρησιμοποίησα το Roland V-Synth και το Triton Le για τους ήχους και τα εφφε και έκανα και λιγο sampling, σαμπλάροντας τη φωνή μου καθώς και ένα περίεργο φλάουτο/σουβενίρ που το είχα πάρει περίπου το 1995 από τη Σαντορίνη. Δεν ξέρω αν έχει ονομασία, δηλαδή αν είναι επίσημο όργανο, αλλά έχει τονικότητα, έχει πλάκα. χαχααχααχαχαχαχαχα Το φλάουτο ιδιαίτερα το πέρασα από τα φίλτρα και τα effect του V-Synth και έβγαλε ενδιαφέρον νομίζω αποτέλεσμα. Αυτά. Έτσι για το χαβαλέ ρε παιδιά, να παίζουμε ε? χαχαχαχαχαχχαχα edit Μια μικρή διόρθωση των track με παρεμβάσεις στα pads/plates προς όφελος της ρυθμικότητας και της καθαρότητας. Τώρα είναι ok χαχαχαχαχχαχαχα2 βαθμοί
-
Αν κ η μουσικη ειναι ενα σοβαρο θεμα στη ζωη μου κ μου τρωει αρκετες ωρες..αυτο το θεμα εχει να κανει , με τι αλλο την καταβρισκω περα απο αυτη... Αρχικα ειναι αυτα τα Restoration videos..Κυριολεκτικα μαγευομαι.. Και μετα ειναι τα Bus / school bus conversions. Βγαζω το καπελο μου σε μερικους ανθρωπους πραγματικα για το πως σκεφτονται με αυτα τα videos. Eσας..τι αλλο σας φτιαχνει?2 βαθμοί
-
Eξαιρετική σειρά πριν από μερικά χρόνια, με οικοδεσπότη τον Νίκο Κυπουργό2 βαθμοί
-
για μενα αυτο που καταλαβα ειναι οτι ολα σωζονται..τιποτα δεν ειναι για πεταμα..η σχεδον τιποτα αν εχεις μερακι κ τα σωστα εργαλεια.. κ φυσικα την τεχνοτροπια. Αλλα κυριολεκτικα μου φευγει το κεφαλι οταν βλεπω κατι που θεωρητικα εγω θα θεωρουσα σκουπιδι..μεσα απο τετοια παρεμβαση να γινεται σαν καινουργιο.2 βαθμοί
-
Εντελώς συμπτωματικά, μόλις προχθές έπεσα τυχαία επάνω σε restoration μιας παλιάς μέγγενης. Κόλλησα τόσο πολύ που είδα στο καπάκι αντίστοιχα βίντεο για ένα λαδωτήρι του χίλια εννιακόσια-λίγο και για έναν, επίσης αρχαίο, μύλο για καφέ. Είναι σαν κάθαρση αυτά τα βίντεο ρε παιδί μου. Πολύ θα ήθελα να έχω το χρόνο και τον εξοπλισμό να κάνω κάτι τέτοιο. Αν βρω πάντως ένα μεταλλικό ταμπούρο που έχει μείνει στο βυθό της θάλασσας καμιά 60 χρόνια, θα βρω και χρόνο και εξοπλισμό. Μου έχει μείνει αξέχαστο αυτό το Dynasonic που είχε ξαναζωντανέψει ένας παλιός ιντερνετικός φίλος: Σχετικά με το θέμα του θρεντ τώρα, τελευταία έχω (ξανα)φάει χοντρό κόλλημα με βρετανικό χιούμορ σε οποιαδήποτε μορφή - ταινίες, βιβλία, σειρές, stand up κ.λπ.2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
Εσένα από πάνω, ν' αγιάσει ο στόμας σου! Ξέρεις τι λείπει? Ούτε η προσωπικότητα, ούτε ίσως η άποψη, η δημιουργία/σύνθεση λείπει. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ όταν ήμουν μικρός, άκουγα ένα κομμάτι και μόλις έφτανε στο σόλο κιθάρας, έπαιζε μπρος πίσω το σόλο συνέχεια, αυτό το μέρος του κομματιού μου άρεσε. Αλλού μου άρεσαν κάποια ακκόρντα, κάποια περάσματα, κλπ. Η σύγχρονη τάση με πάει ακριβώς εκεί. Τα σημεία που αρέσουν/εντυπωσιάζουν σ' ένα κομμάτι, τα σκίζουμε. Το κομμάτι από το οποίο θα μπορούσαν να προέρχονται όμως, δεν υπάρχει καν.2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
Ρε με την διαφήμιση... τι υπερβολές! Αυτολογοκρινόμαστε και χάνεται και το νόημα της συζήτησης. Πες τα βρε άνθρωπε μου, κι αν πάρουμε κι εμείς ένα βιβλίο, ίσως μάθουμε και κάτι παραπάνω. Γι αυτό δεν το εκδίδεις; Για να διαβαστεί. Να πω την αλήθεια όταν είδα το θέμα είπα θα γεμίσει μπούρδα. Κι όμως μαθαίνω τόσα πολλά κι ενδιαφέροντα για όλους που γίνονται πιο ανθρώπινοι. Αναρωτιέμαι πάντως: αφου τα γράφουμε σε ένα θέμα φόρα παρτίδα, τι μας σταματάει να τα συμπεριλάβουμε στο προφίλ μας; Εμένα μ' αρέσουν οι βόλτες με μοτοσυκλέτα και να περπατάω στην φύση. Κόλλημα με εγκυκλοπαίδειες και κυρίως τα ιστορικά βιβλία και Viasat History. Το Moto GP, η Formula 1 και το WEC. Ταινίες με κοινωνικά θέματα και σειρές όπως Press, Shtisel, Billions, πρόσφατα. Μανιώδης "παρακολουθητής" των διεθνών ειδήσεων και του παγκόσμιου γίγνεσθαι. Α... και μαγειρεύω πότε-πότε. Τον καφέ και τα μακαρόνια τα τρώω μόνο απο δικά μου χέρια.2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
https://www.instagram.com/laconner_guitar_festival/ Δεν είναι όλες ωραίες αλλά όλο και κάποια θα σας γυαλίσει..2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
Φεύγουμε στα εξωτερικά μπας και αποκτήσουμε ποιότητα ζωής που θα επιτρέπει Suhr κιθάρες και Fractal floorboards! ?2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
Ειδα μια Tele (Suhr) με νερα το πρωι και μαρεζε, αν και ειμαι τυπος butterscotch. (Δειτε την κιθαρα αλλα μη δωσετε και πολυ σημασια σε αυτα που παιζει ο αρρωστος εκει περα και σας σπασουν τα νερα).2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
Για όποιον ενδιαφέρεται,ας ψάξει να δεί, την παλιά εκπομπή της ΕΡΤ "Σε ήχο ελεύθερο"του σπουδαίου, Γιώργου Παπαδάκη.1 βαθμός
-
Παραδίδει, δεν κληροδοτεί. Ήμουν κι εγώ πολύ άκαμπτος κι όποτε έβλεπα ηλεκτρική κιθάρα δίπλα από το κλαρίνο έβγαζα σπυριά (ακόμη βγάζω αλλά για άλλους λόγους). Και μετά, σκέφτηκα τι θα λέγανε τότε που το κλαρίνο πήρε να παίζει τα θέματα των αυλών και των ασκών ή τότε που το βιολί πήρε τη θέση της λύρας. Η παράδοση οφείλει να είναι εύπλαστη και "ανοιχτή". Βασικά δεν οφείλει, εκ των πραγμάτων γίνεται, παρ΄ όλο που κάποιοι προσπάθησαν να την ακαδημαϊκοποιήσουν με την κακή έννοια.1 βαθμός
-
Να'μαι πάλι. (υπόσχομαι οτι μετά απο αυτό θα σταματήσει το μπαράζ αυτοπροβολής μου για τουλάχιστον ένα τρίμηνο) Αυτή τη φορά σας παρουσιάζω τη δουλειά που έκανα για τον 3ο Διεθνή ΔΙαγωνισμό Σύνθεσης για animation που διοργάνωσε το Μέγαρο Μουσικής. Ένα πολύ όμορφο βίντεο απο την Alicja Jasina και αρκετά δύσκολο θα έλεγα εκ πρώτης όψεως. Αν και δεν είχε φέτος καλύτερη, ή τουλάχιστον κοντά στην περσινή, μοίρα (κατάφερα να φτάσω στους τελικούς 20) νιώθω πάρα πάρα πολύ περίφανος για αυτή τη δημιουργία δεδομένου του ελάχιστου χρόνου που κατάφερα να διαθέσω αλλά κυρίως του ίδιου του αποτελέσματος. Νόμιζα ότι ήξερα τι σημαίνει δημιουργικό άγχος αλλά όχι, εδώ ήταν το real thing για εμένα. Δε μπορώ να πω οτι έμεινα ευχαριστημένος απο τις υπόλοιπες διακριθείσες συνθέσεις, πηγαίνοντας όπως πάντα με μπόλικη καλή συνθετική διάθεση και πνεύμα του ευ αγωνίζεσθαι, αλλά η "υποκειμενική αντικειμενικότητα" που ανέφερε ο πρόεδρος της επιτροπής Δημήτρης Μαραγκόπουλος οτι υπήρχε είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα προς συζήτηση. Είμαι ορθάνοιχτος στην κριτική σας, γνώμες, απόψης, συμβουλές κλπ1 βαθμός
-
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10158787162601151&id=711981150&sfnsn=mo Snooker...billiards...1 βαθμός
-
Κι άλλο διαστηματικό παίξιμο (με γωνίες όπως το λέω εγώ). Ο τύπος έχει καρασύγχρονο παίξιμο.1 βαθμός
-
εμενα οι νέες μου favorite ειναι οι suhr signature του Pete Thorn https://www.suhr.com/instruments/pete-thorn/. Ειδικά η goldtop. Απλές, ποιοτικές και πολυ όμορφες. Α, και οικονομικές ?1 βαθμός
-
Jeans distressed μαύρο/γκρι fitted tshirt και χαλασμένη strat. Και να μη ξες να παίζεις, θα φύγεις με γυναίκα (άμα βλέπεσαι) με αυτή που πόσταρες, θα φύγεις με το Φλωρινιώτη?1 βαθμός
-
Σε ευχαριστώ πολύ αλλά με το να χαλάσει ο μαγνήτης μου ήρθε σαν ευκαιρία για να κάνω μια αλλαγή και να πειραματιστώ λίγο. Αυτό που θα ήθελα είναι να βρω καποιους μαγνήτες που να μην είναι πολύ πριμάτοι αλλά ούτε να humbackerizoυνε. Έχω και μια άλλη Strat που την είχα πάρει μεταχειρισμένη, και ο τύπος που την είχα πάρει μου είχε πει ότι είχε αλλάξει τους μαμίσιους και είχε βάλει Texas Special, αλλά μου φαίνεται ότι ακούγεται λίγο παραπάνω πριμάτη από όσο θα ήθελα, αν και σε ειδικές καταστάσεις τον χρειάζομαι αυτόν τον ήχο, αλλά γενικά χρειάζομαι κάτι πιο ισορροπημένο όσο αφορά τα μπάσα ,μεσαία και τα πρίμα. Γενικά εγώ παίζω με μια jackson με humbuckers κλασικ ροκ και 80ς μέχρι μεταλικα και την strat την θέλω για ορισμένες περιπτώσεις.1 βαθμός
-
ένα από τα πιό ψαγμένα άλμπουμ του Larry το friends πίσω στο 83 ξεκινούσε με το κομμάτι αυτό. Σημεία προς θαυμασμό το ακόρντο στο 1.49 (αν κάποιος έχει υπόνοια ας βοηθήσει - όχι ότι το έχω ψάξει πολύ από τότε που ήμουν deep ασχετος) και φυσικά η θανατηφόρος φράση από την αρχή του σόλο έως το 1.57 και φυσικά το ...όλο σύνολο. Θα ήταν ενδιαφέρον να δω ποιος συμμερίζεται τον πόνο μου.1 βαθμός
-
Και ήρθαμε στο σήμερα όπου στην άκρη της κρεβατοκάμαρας πάνω στο γραφείο υπάρχει ένας υπολογιστής με οθόνη wide και ηχεία. Το ιδανικό περιβάλλον για τις πιό εμπνευσμένες στιγμές του καθενός. Με την παντοφλίτσα, τον καφέ κάτω από τις αφίσες των AC/DC και του Moby, γρατζουνάω την κιθάρα και την ηχογραφώ ακόμα και το Πάσχα που είναι όλα κλειστά. Τι χρειάζομαι λοιπόν για αυτή τη Νιρβάνα; Πολύ κοινά αλλά σωστά επιλεγμένα πράγματα. Ας τα πάρουμε ένα -ένα. Ο Υπολογιστής Το σημαντικότερο μέρος του σημερινού στούντιο είναι ο υπολογιστής. Οι προδιαγραφές αλλάζουν καθημερινά καθιστώντας το περσινό, παλιό. Για να γράψω μουσική, καλό θα είναι να είναι όσο πιό σύγχρονος γίνεται με τελευταίας γενιάς επεξεργαστή και Windows 10 - 11, 64bit. 16 Gb μνήμη RAM είναι ικανή για σοβαρή δουλειά αλλά σαν κανόνας όσο περισσότερη τόσο καλύτερα για να σηκώνει μεγάλα αρχεία. Ιδανικά ας υπάρχουν 2 δίσκοι. Ένας Solid State SSD NVMe για τα προγράμματα και το λειτουργικό και ένας μεγάλος HDD 7200 rpm με αρκετό χώρο για να σώνω τα αρχεία ήχου και τις τεράστιες ηχοθήκες samples. Σαν αναφορά, ένα τετράλεπτο stereo κομμάτι στα 16-bit, 44.1 Khz = 40 mb και όσο αυξάνεται ο ρυθμός δειγματοληψίας αυξάνεται και το μέγεθος του αρχείου. To motherboard καλό είναι να έχει τελευταίας τεχνολογίας chipset και όλες τις χρήσιμες πόρτες σύνδεσης USB 3, Ethernet, κ.α. Η κάρτα γραφικών μπορεί να είναι μια απλή onboard καθώς τα μουσικά προγράμματα δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις στην εικόνα όπως τα games και επιπλέον θέλουμε να αποφύγουμε τους θορυβώδεις ανεμιστήρες που αυτές διαθέτουν και το σοβαρό κόστος τους που αναλογεί όσο άλλο ένα PC σχεδόν. Και επειδή έχει αποδειχτεί πως το να ρίχνεις εξαρτήματα υψηλών προδιαγραφών σε ένα κουτί δεν κάνει απαραίτητα έναν γρήγορο και λειτουργικό υπολογιστή (λόγω διαφόρων ασυμβατοτήτων), θα κοίταζα για έτοιμες λύσεις απο εταιρίες HP, Dell, κ.α. που το κάνουν καλά αυτό. Στα laptop φυσικά είναι μονόδρομος αυτή η επιλογή, αν δεν σας περιορίζει το μέγεθος της οθόνης. Μία σχετικά μεγάλη οθόνη 24-27" HD ή 4K wide (ίσως και 2) αφού καλό και εύχρηστο είναι να υπάρχει σε θέα το timeline, τα plug-ins (εφέ και όργανα) και ο μείκτης σε μια ματιά. Καλό είναι να κρατώ το σύστημα μου όσο πιό καθαρό και ελαφρύ γίνεται χωρίς περιττές εγκαταστάσεις «δοκιμαστικών» προγραμμάτων, γιατί το βαραίνουν και καθυστερεί μέχρι κάποιο αναπόφευκτο format μετά απο λίγο καιρό ανεμελιάς. Εαν προτιμούσα Apple θα πήγαινα σε iMac και πάνω αν και η δουλειά γίνεται σχεδόν ανέμελα και με MacMini. Το software Για να γράφω θέλω ένα πολυκάναλο recorder και μαζί μια κονσόλα για να μιξάρω τα κανάλια. Φυσικά σε software. Παλαιότερα τα προγράμματα αυτά χωρίζονταν σε audio εγγραφείς και midi sequencers. Τώρα δεν υπάρχει διακριτή διαφορά και ένα sequencer γράφει δεδομένα midi και ήχο πλάι – πλάι και αποκαλείται DAW (Digital Audio Workstation). Ταυτόχρονα επειδή αυτά τα προγράμματα έχουν εξελιχθεί σε σουίτες virtual studio, προσφέρουν και software εκδόσεις οργάνων (πιάνα, μπάσα, synths, drum machines), τα λεγόμενα VST instruments (VSTi) ή TDM ανάλογα με την πλατφόρμα. Επίσης προσφέρουν κάθε λογής εφέ 'οπως reverb, delay, chorus, compressors και ότι περάσει από το νού του φαντασιόπληκτου και δημιουργικού καλλιτέχνη, σε μορφή plug-in. Επειδή μια από αυτές τις σουίτες θα γίνει το περιβάλλον που θα γράφω μουσική, θα πρέπει να το μάθω καλά για να εκμεταλλευτώ τις τεράστιες δυνατότητες του, που σημειωτέον απευθύνονται σε ειδικούς και ξεπερνούν κατά πολύ τις απαιτήσεις του μέσου χρήστη. Στόχος είναι να αφοσιωθώ στο να γράφω μουσική και να μην καταντήσω περιπλανώμενος νομάς απο εταιρία σε εταιρία. Κάτι που συχνά συμβαίνει σε όσους δεν διαβάζουν το manual, αποδίδοντας την δική τους άγνοια σε αδυναμία του software. Οι προτάσεις είναι πολλές. Ableton Live, Cubase Pro, Reason, Reaper, Bitwig Studio, Samplitude, Sonar, Logic Pro, Pro Tools, κ.α. Τα προγράμματα αυτά είναι τεράστια και πέρα απο χρήμα απαιτούν γνώσεις μουσικής τεχνολογίας, που για τις ανάγκες κάποιου που θέλει να γράψει 10 κανάλια ήχου και να βάλει βάθος και delay, είναι σαν να παίρνει ολόκληρη νταλίκα για να πάει στο περίπτερο για τσιγάρα. Αν διαθέτω τις γνώσεις ή την υπομονή να μάθω μελετώντας ολοκληρωμένες λύσεις, είναι το Sonar πλέον δωρεάν και το Reaper με συμβολικό ποσό. Υπάρχουν εκδόσεις light για σχεδόν όλα τα γνωστά DAW που κοστίζουν κάτω από 100 ευρώ όπως τα Sequel, Cubase Essential, Sonar Essential, Live Intro, που περιορισμοί τους όπως τα maximum 64 κανάλια ηχογράφησης δεν θα επηρεάσουν αρνητικά ποτέ έναν ερασιτέχνη μουσικό και θα λειτουργήσουν σαν βάση αν θέλετε να εξοικειωθείτε με κάποιο απο αυτά και αργότερα να αναβαθμίσετε αν χρειαστείτε περισσότερα εργαλεία. Φυσικά υπάρχουν και δωρεάν προτάσεις σοβαρών προδιαγραφών όπως το Garage Band που προσφέρεται απο την Apple, το Krystal για Windows και το Ardour για όσους προτιμούν Linux. Η κάρτα ήχου Η είσοδος και έξοδος στον μουσικό υπολογιστή. Μου δίνει ποιότητα ήχου, αθόρυβη εγγραφή, MIDI για να ελέγχω και να συνδέω εξωτερικά keyboards και synthesizers και επιλογές διασύνδεσης. Να μπορώ να συνδέω όποια εξωτερική συσκευή έχω, στον υπολογιστή δηλαδή. Φροντίζω να υποστηρίζει τεχνολογίες ASIO, κ.α. με εργοστασιακούς οδηγούς/drivers ώστε να μπορώ να κάνω real-time χρήση των VST instruments και plug-in. Έτσι όταν πατάω ένα πλήκτρο στο κλαβιέ, ο ήχος θα ακούγεται σύγχρονα και όχι αργότερα. Latency είναι η λέξη που πρέπει να αποφύγω. Η καθυστέρηση δηλαδή που προκύπτει όταν δεν είναι εγκατεστημένοι οι ειδικοί ASIO drivers Οι κάρτες ήχου είναι το σημείο που θα συνδέσω το μικρόφωνο και τα όργανα μου. Γι αυτό υπάρχει ποικιλία εισόδων και εξόδων (αναλογικές, ψηφιακές, πολυκάναλες με ADAT optical και MIDI). Επιλέγω βάσει των αναγκών που υπαγορεύονται απο τον αριθμό των πηγών (οργάνων) που θα ηχογραφώ ταυτόχρονα. Για έναν τραγουδοποιό π.χ. μια stereo κάρτα είναι συνήθως αρκετή, αφού θα γράφει ένα όργανο ή μια φωνή ή και τα δύο τη φορά. Υπάρχουν εκδοχές εξωτερικών καρτών που συνδέονται στον υπολογιστή με Thunderbolt και USB που είναι τα σημαντικά πρωτόκολλα σήμερα. Μικρόφωνα Τη δουλειά μου για ένα demo την κάνω και με το δυναμικό μικρόφωνο που χρησιμοποιώ στα live. Το Shure SM-58. Στο κάτω-κάτω την έμπνευση της στιγμής θέλω να πιάσω! Αν όχι... και θέλω να το στείλω στην κατανάλωση, ίσως να χρειαζόμουν κάτι πιο πιστό. Ένα πυκνωτικό μικρόφωνο, που πλέον με τα κινέζικα στην αγορά, αρχίζουν απο την ίδια τιμή και είναι καλύτερη επιλογή για το στούντιο αλλά πιο ευαίσθητο στην κακομεταχείριση και τις εντάσεις. Γι αυτό χρειάζομαι έναν αθόρυβο προενισχυτή μικροφώνου στην κάρτα μου, με τροφοδοσία ρεύματος 48 volt (phantom power) για να το συνδέσω. Συνήθως περιλαμβάνονται και στην πιο προσιτή κάρτα ήχου αλλά όσο ανεβαίνει η τιμή ανεβαίνει και η ποιότητα τους. Εναλλακτικά υπάρχουν και standalone προενισχυτές σε άπειρες εκδοχές με 1, 2 ή 8 εισόδους, με Equalizer, compressor, κύκλωμα λυχνίας αν επιθυμώ και έξοδο με Analogue to Digital (A/D) converter. Ηχεία Για να έχω ένα σημείο αναφοράς, καλό είναι να επενδύσω σε ένα σετ active monitors, (δηλαδή ηχείο με ενισχυτή στο ίδιο κουτί). Όταν λέω σημείο αναφοράς εννοώ ότι θα πρέπει να ακούω σωστά, χωρίς χρωματισμούς ώστε όταν μεταφέρω το “αριστούργημα” μου στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι του φίλου μου, να ακούγεται σχεδόν το ίδιο. Δηλαδή να μην ακούω μόνο το ταμπούρο και το hi-hat και να είναι χαμένα τα μπάσα ή το arpeggio του 303... και αντίστροφα. Ενα σωστό ηχείο είναι ο καθρέφτης της ηχογράφησης, που φανερώνει τα λάθη και δεν τα καλύπτει, ούτε τα ομορφαίνει, ώστε να μπορώ να τα διορθώνω. Αυτά πάντως δεν είναι τα ηχεία που πήρα με τον υπολογιστή προς €30. Θα βρώ μεγάλη ποικιλία, στα σχετικά μουσικά καταστήματα ενώ ένα αξιοπρεπές ζευγάρι κοστίζει από €250 και πάνω. Χρήσιμο θα είναι και ένα σετ καλών ακουστικών. Μπορεί να κοιμάται το μωρό ή ο κύριος Αλέκος δίπλα... ή να με απειλεί η Στέλλα με το πιστολάκι της, μετά τις 173 επαναλήψεις του κουπλέ που ακούει τις τελευταίες εβδομάδες. Για πολύωρη χρήση, ένα σετ ημι-ανοικτού τύπου είναι σωστό και ξεκούραστο, ενώ για υψηλές εντάσεις απαιτούνται κλειστού τύπου που συνήθως όμως έχουν χαμηλότερη πιστότητα. Η αλήθεια είναι ότι με λιγότερα χρήματα βρίσκεις καλύτερα ακουστικά από ότι σωστά ηχεία. Τα ακουστικά βέβαια δεν αντικαθιστούν τα ηχεία. Controllers Controller λέγεται το μέσον (πέρα από το ποντίκι) που ελέγχει το software. Μπορεί να είναι πλήκτρα πιάνου, pads για να παίζω τύμπανα με τα δάχτυλα ή επιφάνειες εργασίας για να ελέγχω τα fader του virtual μείκτη. Υπάρχει ποικιλία πλήκτρων, από 2 οκτάβες μέχρι 7, βαρυκεντρισμένα και μη, με σύνδεση στον υπολογιστή από τη θύρα MIDI ή την USB. Συνδέω και παίζω. Τόσο απλά. Επίλογος Μ’ αυτά και μ’ αυτά στήνεις μια πολύ σοβαρή βάση για να γράψεις μουσική. Αν μιλάμε για synthesizer και loop-based φάσεις δεν χρειάζεται να πάμε παραπέρα. Αυτά θα χρειαστώ από εργαλεία. Αν μιλάμε για πιό ροκ κι ακουστικές καταστάσεις είναι αρκετά για να στηθούν τα σημαντικότερα όπως κιθάρες, μπάσα, πλήκτρα και φωνές. Τα τύμπανα; Ε... και τι θα κάνουν τα επαγγελματικά στούντιο; Κλέφτες θα γίνουν; Θα μεταφέρω τη δουλειά που έκανα στο σπίτι σε ένα κατάλληλο χώρο για να γράψω ντραμς και να τα μειξάρω με τη σημαντική βοήθεια του επαγγελματία ηχολήπτη. Γίνεται απλά και γρήγορα. Μα πάνω απ’ όλα όμως χρειάζεται να ξέρουμε τα εργαλεία μας. Η μουσική δεινότητα σε συνδυασμό με την τεχνική κατάρτιση δίνει το σωστό αποτέλεσμα. Ικανό φυσικά και για κυκλοφορία. Γιάννης Μεθενίτης1 βαθμός
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+03:00