Προς το περιεχόμενο

Πίνακας συμμετοχής

  1. fusiongtr

    fusiongtr

    Solist


    • Βαθμοί

      12

    • Αναρτήσεις

      21936


  2. gmoukou

    gmoukou

    Μέλος


    • Βαθμοί

      10

    • Αναρτήσεις

      1416


  3. Superfunk

    Superfunk

    Solist


    • Βαθμοί

      8

    • Αναρτήσεις

      47922


  4. Yannis Methenitis

    Yannis Methenitis

    Administrator


    • Βαθμοί

      6

    • Αναρτήσεις

      11715


Δημοφιλές περιεχόμενο

Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 05/13/19 σε όλα

  1. Χαιρετώ την οικογένεια! Ειναι μεγάλη η χαρα μου να μοιραστώ μαζί σας ένα έργο που έγραψα για κλασική κιθάρα και πρόσφατα κατέκτησε την 2η θέση στο Διαγωνισμό Σύνθεσης του Διεθνούς Φεστιβάλ Κιθάρας Θεσσαλονίκης! Το έργο ήταν παραγγελία για τις πτυχιακές εξετάσεις κλασικης κιθαρας ενός μαθητή του δασκάλου μου και στόχος του είναι να αναδείξει την ικανότητα του εκτελεστή να ερμηνεύσει έργο σύγχρονης αισθητικής αλλά και γραφής με κυρίως αντισυμβατικές τεχνικές. Εξού και το “etude”. (για όποιον ενδιαφέρεται προφανώς υπάρχει διαθέσιμη παρτιτούρα) Στο βίντεο ερμηνεύει ο διευθυντής του φεστιβάλ Φώτης Κουτσοθοδωρος ενώ παρακατω σας παραθετω συνδεσμο με τη προσωπική μου ηχογράφηση η οποία είναι και πιο κοντά σε αυτό που έχω φανταστεί αλλά και αποδώσει στην παρτιτούρα. https://soundcloud.com/mourkousis/etudemariyor Δυστυχώς, παρολο που ο κος Κουτσοθοδωρος είναι στοργικός απέναντι στο έργο μου, ο λιγοστος χρόνος που πιθανά θα μπορούσε να διαθέσει προς μελέτη σε συνάρτηση με την δύσκολη ανάγνωση του έργου (άμετρο και με κούρδισμα μι-λα-ντο#-σολ-ντο-φα) καθιστούν δύσκολη την εκτέλεση του και κατά συνέπεια την ανάδειξη της δομής και συνοχής του έργου. (Σε κάθε περίπτωση σέβομαι την εκτέλεση του εξού και η κοινοποίηση του) Θα παραδεχτώ ότι σαν έργο είναι αρκετά δύσκολο στην πρώτη ακρόαση αλλά αναμένω με ανοιχτές αγκαλιες όλα τα σχόλιά σας, καλά και κακά. Πως αλλιώς θα βελτιωθώ άλλωστε;
    8 βαθμοί
  2. Ενα κομματάκι αφιερωμένο στον.... ρεαλισμο...ελπιζω να σας αρεσει ?
    4 βαθμοί
  3. 3 βαθμοί
  4. Θα ήταν ενδιαφέρον να συζητήσουμε την προβολή και προσέλευση του κόσμου στα live μας. Προσωπικά και μέχρι πριν σχεδόν δυο χρόνια, δημοσίευα εδώ στο φόρουμ, μιας και τότε δεν υπήρχε η νέα αναπτυγμένη Agenda με στοιχεία, τοποθεσίες και κοινοποιήσεις αλλά και στο αντίστοιχο του Facebook για τους προσωπικούς μου φίλους και... συγγενείς. Σε γενικές γραμμές μια-δυο παρέες απο το Noiz έκαναν την εμφάνιση τους, ενω απο το Facebook απο τους 300 καλεσμένους εμφανίζονταν 2-3 κι αυτοί άσχετοι με το τι συνέβαινε. Έρχονταν απο περιέργεια ή για να με ευχαριστήσουν. Θα μου πείτε μπορεί αυτό που προσφέραμε να μην είχε απήχηση και δίκιο θα'χετε, αλλά νομίζω πολλές μπάντες που παίζουν τακτικά αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Πως θα γεμίσουν το μαγαζί και αν θα υπάρξει προσέλευση. Κι εδω γεννιέται το ερώτημα: δεν έρχονται επειδή δεν το ξέρουν ή επειδή δεν το αξίζουμε; Στο "αν το αξίζουμε" νομίζω απαντάται όταν οι λίγοι που έρχονται επιμένουν και... ξανάρχονται. Στο "μήπως δεν το έμαθαν" όμως; Πόση δουλειά κάνουμε σε αυτόν τον τομέα της προβολής μας; Παλιά τυπώναμε μερικές αφίσες και κολλούσαμε στην γειτονιά του κλαμπ. Οι αφίσες παραμένουν χρήσιμες αλλά μόνο οι διοργανωτές μεγάλων συναυλιών κολλάνε. Μετα ήρθε το ίντερνετ. Αλλά κάνουμε ότι περνάει απο το χέρι μας να το προβάλουμε σωστά στα μέσα; Π.χ. εντύπωση μου κάνει η μικρή συμμετοχή στην Agenda που αν εξαιρέσεις τα καλοκαιρινά φεστιβάλ, τοπικά live...μηδέν. Τι λέτε εσείς;
    2 βαθμοί
  5. Knopfler γενικά αλλά αυτή η εισαγωγή... hit, one in a million
    2 βαθμοί
  6. Μπα, η πηγή είναι σκουπίδι και εδώ δεν επικεντρώθηκε κανεις στην καταγωγή του ενώ εκεί την έβαλαν στον τίτλο γιατί προφανώς για τους ίδιους και τους αναγνώστες τους έχει σημασία. Το άρθρο αυτό ιν φακτ με έκανε να συμπαθησω τον Σιν μπόυ για 1η φορά.
    2 βαθμοί
  7. @pipityri Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ!!! Με το θέμα του κουρδίσματος (scordatura), πειραματίζομαι έτσι κι αλλιώς πολύ καιρό προσπαθώντας ελεγχόμενα να ξεβολέψω τον εαυτό μου απο την περπατημένη (κλίμακες, συγχορδίες κλπ). Φυσικά όχι οτι έχω κατακτήσει την περπατημένη και πάω για καινούρια...απλώς ερεθίζει το αυτί μου και το μυαλό μου περισσότερο. Πραγματικά ξεπετάγονται πολύ ενδιαφέροντα πραγματάκια με τα διαφορετικά κουρδίσματα, το προτείνω ανεπιφύλακτα. Ελπίζω στο μέλλον να βρώ ένα δύο που θα με βολέψουν τόσο ώστε να τα υιοθετήσω. Στο συγκεκριμένο κομμάτι το κούρδισμα που επέλεξα ήταν αποτέλεσμα αφενός του αρμονικού δομικού υλικού που χρησιμοποιώ και αφετέρου για να μπορέσω να ελέγξω τους φυσικούς αρμονικούς και τα bi-tones της αρεσκείας μου.
    2 βαθμοί
  8. Φυσική εξέλιξη για τον συνάδελφο. Εγω είμαι στο next step. Γεροπόρνος.
    2 βαθμοί
  9. Πολύ τσάπα έπεσε σήμερα, και έβγαλα φουσκάλες. Ξεχορτάριασα 4-5 τετραγωνικά τίγκα στις κοτρώνες. Έχω να ξεχορταριάσω ακόμα ένα ολόκληρο χωράφι όμως. Δεν θέλω να πάρω θαμνοκοπτικό, θέλω να το κάνω the old way, τσάπα στους βράχους και φουσκάλες λέμε.
    2 βαθμοί
  10. Εδώ και αρκετό καιρό σκέφτομαι το στήσιμο ενός site. Η μέχρι τώρα εμπειρία μου είναι στήσιμο με απλές διαδικτυακές εφαρμογές όπως πχ το wix.com Εχω φτιάξει δυό τέτοια και μου φαίνονται αρκετά εύκολα στην δωρεάν έκδοσή τους και πιστεύω ίσως να είναι ακόμα πιό εύκολα στην συνδρομητική. Το πρόβλημα είναι ότι αυτού του είδους τα sites είναι "στον αέρα" δηλαδή αν θελήσεις κάποτε να πας αλλού δεν έχεις πρόσβαση στο όλο στήσιμο και πρέπει να το ξανακάνεις. Εχει κάποιος εμπειρία για κάποια άλλη προσέγγιση. Εγώ δηλώνω άσχετος. Domain names έχω και είμαι διατεθειμένος να εχω στημένο ένα pc που να τρέχει 7/24. Η όλη διαδικασία και τα "προβλήματά" της μου είναι άγνωστη...
    1 βαθμός
  11. άρα κάτι ήξερα και έβαλα στρατο...! Ευχαριστώ για την καρτερικότητα Φώτη...(στο χρωστάω! )
    1 βαθμός
  12. Το "χαμένο" track του Ummagumma....? έχω καεί παλαιότερα με το εν λόγω άλμπουμ! Καλό, αλλά θέλει το κατιτίς του ακόμα.
    1 βαθμός
  13. ροκια με αίσθηση αυτοπεποίθησης dont care attitude θα μέτραγε με μπασσοτύμπανο και χωρίς πουλάκια?
    1 βαθμός
  14. τώρα θα σας βάλω και γω... περιμένετε
    1 βαθμός
  15. 2 διασκευες στο ιδιο τραγουδι..
    1 βαθμός
  16. Ετσι για να ροκαρουμε και να γουσταρουμε ?
    1 βαθμός
  17. Συγχαρητήρια Γιώργο, πολύ ωραία δουλειά!!!
    1 βαθμός
  18. Τι λες, τα ευχαριστώ είναι όλα δικά μου! Μακράν το πιο ενδιαφέρον τραπέζι το δικό σας :D:D:D Μακράν το πιο ενδιαφέρον στασίδι εκει που άραξε ο μπλου. Ευχαριστώ και πάλι
    1 βαθμός
  19. Συγχαρητήρια για τη διάκριση! Καταπληκτικό το κομμάτι, όντως αναδεικνύεται στην δική σου εκδοχή. Ωραία γραφή, εμπνευσμένη χρήση των extended techniques. Μια απορία, γιατί το συγκεκριμένο κούρδισμα? Είναι κάτι με το οποίο πειραματίζεσαι καιρό ή το αποφάσισες για το συγκεκριμένο έργο?
    1 βαθμός
  20. Kωστή, το mode "Galaxy" είναι εφάμιλλο των toneprint της TC (δοκίμασέ το με modulation) και πολύ πειστικό. Επιπλέον, μπορείς να σώσεις πανευκολα και ένα preset! Kαλόπαικτο!
    1 βαθμός
  21. Κύριοι τελικά πήρα το delay της mooer που παρέθεσε ο tamtam. Το ibanez παρότι το έψαξα δεν το βρήκα πουθενά. Οι πρώτες εντυπώσεις είναι ότι έχει πολύ καλή ποιότητα κατασκευής,σίγουρα πιο στιβαρή απ' ότι την περίμενα και είναι αναπάντεχα μικρό σε μέγεθος! Από άποψη ήχου δεν έχω προλάβει να εξερευνήσω αρκετά λόγω δουλειάς αλλά το tails on/of switch είναι πολύ ευχάριστο όπως και το wet/dry mix που σου επιτρέπει να ακούς μόνο το delay και οχι το αρχικό σου σήμα. To tap tempo λειτουργεί άψογα και κρατάει την τελευταία ρύθμισα ακόμα κι αν κάνεις switch of το πετάλι. Το analog delay με τη ρύθμιση normal μου θυμίζει mxr carbon copy. Στα μεγάλα θετικά του ότι το αγόρασα καινούργιο για 100 ευρώ! Επιφυλάσσομαι να παραθέσω και samples στο μέλλον
    1 βαθμός
  22. Καλη φαινεται. Θα μου κρυβει αραγε την κοιλια????
    1 βαθμός
  23. Ουφ, δεν την παθαμε. Ας ειναι καλα αυτο το χρυσο παιδι ο Gβουρης! Ευχαριστουμε Σπυρε.
    1 βαθμός
  24. Δεν την παλεύω κάστανο με hip-hop, rnb και λοιπά αλλά μέχρι ενός σημείου αναγνωρίζω την μουσική τους αξία και ενίοτε και την καλλιτεχνική. Ειδικά δεν στο low bap παρά την έντονη πολιτικοποίηση που αγγίζει τα όρια της γραφικότητας, έχουν γραφτεί μερικά ωραία κομμάτια. Το συγκεκριμένο το θεωρώ σαβούρα υψηλού επιπέδου. Δεν με νοιάζει το έντονα προκλητικό ύφος, άλλωστε η μουσική εξελίχθηκε μέσω της πρόκλησης όσο η ακατάπαυστη γελοιότητα της όλης υπόθεσης και η άθλια χρήση της γλώσσας (ένα σημείο που έχω παραδεχτεί πολλούς καλλιτέχνες του χώρου). Κατα 'τάλα συμφωνώ με το άρθρο του πρώτου φλέματος.
    1 βαθμός
  25. Επειδη αναφέρθηκε το στερεο, γενικα στη πλειοψηφία των λαηβάδικων που παίζουμε σιγά μην ενδιαφερθει ο ηχολήπτης να σε βγάλει στέρεο, αλλά ακόμα και να έχει όρεξη παίζει να μην έχει κανάλια στη κονσόλα του, ειδικά αν στη μπάντα υπάρχουν πλήκτρα που βγαίνουν στέρεο, και δεύτερη φωνή, είναι πολλά τα κανάλια Άρη. Το κακό είναι ότι οι πεταλιέρες όταν στήνονται για στερεο δεν μπορείς να παίξεις μονοφωνικά γιατί σε αρκετά patches μειώνεται η ένταση επειδή λείπει το ένα κανάλι, οπότε σίγουρα κάποιος πρέπει να έχει τους ήχους του για στερεο σεταπ αλλά και έτοιμους για μονοφωνικό σεταπ...
    1 βαθμός
  26. Από τους ενισχυτές που έχω ή είχα, ο καλύτερος μπορώ να πω σε όλο το φάσμα του gain παραμένει ο Victory Silverback 50w. Από αυτούς που δεν είχα ποτέ την τύχη να έχω και παραμένει διακαής πόθος να αποκτήσω κάποια στιγμή, θα έλεγα τον Diezel VH4. Από videos που χρόνια τώρα παρακολουθώ για τον συγκεκριμένο, έχω καταλάβει ότι μάλλον είναι ο απόλυτος ενισχυτής.
    1 βαθμός
  27. Μόνο παρωχημένη δεν είναι. Ειδικά με τις νέες πεταλίερες τύπου Helix, Axefx κτλ (που όλο και περισσότεροι χρησιμοποιούν live), το stereo είναι εύκολο και με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεν εξαφανίζει η στεροφωνική εικόνα την κιθάρα από τη μίξη, αλλά η άγνοια στο σετάρισμα (μιας και μιλάμε αποκλειστικά για κιθαριστικά rig). Καλά δεν μιλάω καν για μπάντες με μία κιθάρα, εκεί η στερεοφωνία μπορεί να δώσει όγκο και ατμόσφαιρα, αλλά ακόμα και μπάντες με 2+ κιθαρίστες την επιλέγουν. Το θέμα όμως φεύγει από τον κιθαριστικό τόνο και πάει στις γνώσεις ηχοληψίας (έστω βασικές). Επειδή λοιπόν οι περισσότεροι μας δεν έχουμε τις γνώσεις αυτές και επειδή σε κανένα πατάρι από το 90% των σκηνών (γελάει ο κόσμος) που παίζουμε δεν θα ασχοληθεί κανένας ηχολήπτης με το αν βγεις mono ή stereo, το πιο απλό που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να βγει mono. Με απλές βασικές γνώσεις όμως και σεταρισμένο ήχο πάνω στη μπάντα η στερεοφωνία είναι εξαιρετική και ως εμπειρία για τον παίχτη αλλά και τον ακροατή.
    1 βαθμός
  28. Ναι, οταν παιζεις μονος σου ειναι διαφορετικα. Σου λειπει ο ογκος. Οταν εισαι ομως ενας ηχος μεσα σε μια μιξη ηχων, πρεπει να δινεις χωρο στους αλλους.
    1 βαθμός
  29. To εκανα με stereo delay (για stereo output μιλαμε παντα, ειτε απο πεταλιερα ειτε με δυο ενισχυτες), με μια επαναληψη στο ιδιο level με την dry και 10-15ms καθυστερηση και λιγο chorus Δεν ειναι κανονικο ντουμπλαρισμα βεβαια, γιατι δεν εχει ολα οσα κανει ενα διαφορετικο παιξιμο (random detuning, random delay κλπ), αλλα μια ψευδαισθηση και ογκο τα δινει. Ποτε σε solo. Χανεται το focus. Μονο για dist pow chords. Παραμυθι, Θα το βαρεθεις/σιχαθεις κι εσυ καποια στιγμη.
    1 βαθμός
  30. Υπαρχει καποιο πεταλι που ντουμπλαρει live? Chorus, octaver ή τι αλλο?
    1 βαθμός
  31. Αυτο που "πρεπει" να ακους στερεο ειναι τα εφφε (stereo delay κυριως). Ολα τα αλλα σε μια μιξη χαλανε την ατακα και το focus στο οργανο. Στο λαιβ ιδιως δεν κανει καλο το πολυ (hard balance) stereo των στερεο εφφε, γιατι το κοινο δεν καθεται στο κεντρο, αλλοι ειναι αριστερα της σκηνης αλλοι δεξια αλλοι στο κεντρο κλπ. Δοκιμασε να ανοιγεις mono καναλι γα την κιθαρα, δινε dry σημα απο τον ενισχυτη/plugin/πεταλιερα (no rev+del) και βαζε stereo del + rev στα insert. Αν θελεις ογκο, ντουμπλαριζε (ή και quad) τα παιξιματα (γραφε δλδ 2 ή 4 mono κιθαρες για το ιδιο πραγμα και ριχνετα left right απο 35-100%)
    1 βαθμός
  32. Αρχηγέ δεν είναι ανάγκη να τα αλλάξεις, κρατά τα και φτιάξε αλλά για ενισχυτή σε άλλες μπανκες
    1 βαθμός
  33. Περίπτωση 1. "Δεν μαμάς που δεν μαμάς, δεν πας να αλλάξεις καμιά χορδή?" Περίπτωση 2. "Μια χαρά ακούγεται η κιθάρα σου αγάπη μου, μην αλλάξεις πάλι χορδές, δεν αντέχω κι άλλη εγκυμοσύνη".
    1 βαθμός
  34. ΟΛΕΣ οι ψηφιακές πεταλιερας παίζουν ΚΑΛΥΤΕΡΑ όταν τις έχεις ΜΠΡΟΣΤΑ από τον ενισχυτή όχι στη λούπα. Ο λόγος είναι ότι έτσι εκμετάλλευεσαι και την ΛΑΜΠΑΤΗ προενισχυση του ενισχυτή (που αλλιώς πάει χαμένη) Φυσικά ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις ΝΕΕΣ ρυθμίσεις και να ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕΙΣ τα speaker / simulations ίσως και τα amp simulations (αν και με έξυπνες ρυθμίσεις μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις σαν πετάλια βρώμας)
    1 βαθμός
  35. Jimmy, δεν νομιζω να φτιαξει η σκληροτητα του ηχου με την προσθηκη fx loop. Φτιαξε το eq της πεταλιερας, κοψε resonense και πριμα, φερε τα ολα οπως πρεπει να δεις τι γινεται. Εκτιμω οτι απλα δεν σου κανει ο ενισχυτης.
    1 βαθμός
  36. Βγες απ' το μυαλό μου αμέσως. Δεν ξέρω αν οι ambient ήχοι είναι κιθάρες με delay (κι άλλα καλούδια), αλλά υποκλίνομαι.
    1 βαθμός
  37. Aπλό (και σίγουρο) μελωδικά και αρμονικά, φοβερή η αισθητική των ήχων για τα γούστα μου, ωραιότατη η ερμηνεία. Εξαιρετικό!
    1 βαθμός
  38. Και οι 14 σελιδες, μαζεμενες σε ενα αρθρο. https://www.protothema.gr/life-style/article/888439/sin-boy-i-mama-me-ta-15000000-views-kai-o-fake-raper-apo-tin-alvania/?utm_source=projectagora&utm_medium=contentdiscovery
    1 βαθμός
  39. Ρε παιδιά, συγκρίνετε μήλα με πορτοκάλια. Γιατί? Ο καθένας στον χώρο του και στον χρόνο του. Μάνο να σου πω μόνο τούτο. Την πάτησαν πολλοί τεράστιοι μουσικοί και συνθέτες προσπαθώντας να περάσουν κάποιες διαχωριστικές γραμμές. Το μεγαλύτερο παράδειγμα είναι ο Duke Ellington. Το γεγονός της ευρωπαϊκής του αναγνώρισης ως τεράστιου έντεχνου συνθέτη τότε (τον σύγκριναν με κλασσικούς), σχεδόν τον κατέστρεψε, αφού προσπάθησε να live up to it, και έκανε μια τρύπα στο νερό. Ξέρεις πολύ καλά όμως ότι πολλοί μη-σπουδαγμένοι τζαζίστες, χρησιμοποίησαν μουσικό υλικό που στην κλασσική ήταν αν όχι "απαγορευμένο", τουλάχιστον ανεπίτρεπτο, με αποτέλεσμα όμως να σπρώξουν την μουσική και τις επιλογές της πολλά βήματα μπροστά. Ελάχιστους ξέρω που να κινούνται με την ίδια σχεδόν άνεση από την κλασσική, πχ στην αυτοσχεδιαζόμενη μουσική. Όπως και να έχει όμως εδώ μιλάμε για pop, λαϊκή μουσική για τον πολύ κόσμο. Όλα έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Κάθε ένας στον χώρο του.
    1 βαθμός
  40. 1 βαθμός
  41. Προσθέτω στο mix μου μια REMASTERED έκδοση του γνωστού μου ?κομματιού "Τhe Eyes of the Butterfly" Ένα πειραματικό κομμάτι βασισμένο σε μια μελωδία που μουρμούριζα μια μέρα και άρχισα να την αναπτύσσω χρησιμοποιώντας ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και ΜΟΝΟ το Roland V-Synth μου. Όλη η επεξεργασία των ήχων και η προσθήκη εφέ έγινε μέσω αυτού. Δούλεψα τη μίξη με το T-Racks 5 Ευπρόσδεκτη κάθε κριτική.
    1 βαθμός
  42. Και ήρθαμε στο σήμερα όπου στην άκρη της κρεβατοκάμαρας πάνω στο γραφείο υπάρχει ένας υπολογιστής με οθόνη wide και ηχεία. Το ιδανικό περιβάλλον για τις πιό εμπνευσμένες στιγμές του καθενός. Με την παντοφλίτσα, τον καφέ κάτω από τις αφίσες των AC/DC και του Moby, γρατζουνάω την κιθάρα και την ηχογραφώ ακόμα και το Πάσχα που είναι όλα κλειστά. Τι χρειάζομαι λοιπόν για αυτή τη Νιρβάνα; Πολύ κοινά αλλά σωστά επιλεγμένα πράγματα. Ας τα πάρουμε ένα -ένα. Ο Υπολογιστής Το σημαντικότερο μέρος του σημερινού στούντιο είναι ο υπολογιστής. Οι προδιαγραφές αλλάζουν καθημερινά καθιστώντας το περσινό, παλιό. Για να γράψω μουσική, καλό θα είναι να είναι όσο πιό σύγχρονος γίνεται με τελευταίας γενιάς επεξεργαστή και Windows 10 - 11, 64bit. 16 Gb μνήμη RAM είναι ικανή για σοβαρή δουλειά αλλά σαν κανόνας όσο περισσότερη τόσο καλύτερα για να σηκώνει μεγάλα αρχεία. Ιδανικά ας υπάρχουν 2 δίσκοι. Ένας Solid State SSD NVMe για τα προγράμματα και το λειτουργικό και ένας μεγάλος HDD 7200 rpm με αρκετό χώρο για να σώνω τα αρχεία ήχου και τις τεράστιες ηχοθήκες samples. Σαν αναφορά, ένα τετράλεπτο stereo κομμάτι στα 16-bit, 44.1 Khz = 40 mb και όσο αυξάνεται ο ρυθμός δειγματοληψίας αυξάνεται και το μέγεθος του αρχείου. To motherboard καλό είναι να έχει τελευταίας τεχνολογίας chipset και όλες τις χρήσιμες πόρτες σύνδεσης USB 3, Ethernet, κ.α. Η κάρτα γραφικών μπορεί να είναι μια απλή onboard καθώς τα μουσικά προγράμματα δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις στην εικόνα όπως τα games και επιπλέον θέλουμε να αποφύγουμε τους θορυβώδεις ανεμιστήρες που αυτές διαθέτουν και το σοβαρό κόστος τους που αναλογεί όσο άλλο ένα PC σχεδόν. Και επειδή έχει αποδειχτεί πως το να ρίχνεις εξαρτήματα υψηλών προδιαγραφών σε ένα κουτί δεν κάνει απαραίτητα έναν γρήγορο και λειτουργικό υπολογιστή (λόγω διαφόρων ασυμβατοτήτων), θα κοίταζα για έτοιμες λύσεις απο εταιρίες HP, Dell, κ.α. που το κάνουν καλά αυτό. Στα laptop φυσικά είναι μονόδρομος αυτή η επιλογή, αν δεν σας περιορίζει το μέγεθος της οθόνης. Μία σχετικά μεγάλη οθόνη 24-27" HD ή 4K wide (ίσως και 2) αφού καλό και εύχρηστο είναι να υπάρχει σε θέα το timeline, τα plug-ins (εφέ και όργανα) και ο μείκτης σε μια ματιά. Καλό είναι να κρατώ το σύστημα μου όσο πιό καθαρό και ελαφρύ γίνεται χωρίς περιττές εγκαταστάσεις «δοκιμαστικών» προγραμμάτων, γιατί το βαραίνουν και καθυστερεί μέχρι κάποιο αναπόφευκτο format μετά απο λίγο καιρό ανεμελιάς. Εαν προτιμούσα Apple θα πήγαινα σε iMac και πάνω αν και η δουλειά γίνεται σχεδόν ανέμελα και με MacMini. Το software Για να γράφω θέλω ένα πολυκάναλο recorder και μαζί μια κονσόλα για να μιξάρω τα κανάλια. Φυσικά σε software. Παλαιότερα τα προγράμματα αυτά χωρίζονταν σε audio εγγραφείς και midi sequencers. Τώρα δεν υπάρχει διακριτή διαφορά και ένα sequencer γράφει δεδομένα midi και ήχο πλάι – πλάι και αποκαλείται DAW (Digital Audio Workstation). Ταυτόχρονα επειδή αυτά τα προγράμματα έχουν εξελιχθεί σε σουίτες virtual studio, προσφέρουν και software εκδόσεις οργάνων (πιάνα, μπάσα, synths, drum machines), τα λεγόμενα VST instruments (VSTi) ή TDM ανάλογα με την πλατφόρμα. Επίσης προσφέρουν κάθε λογής εφέ 'οπως reverb, delay, chorus, compressors και ότι περάσει από το νού του φαντασιόπληκτου και δημιουργικού καλλιτέχνη, σε μορφή plug-in. Επειδή μια από αυτές τις σουίτες θα γίνει το περιβάλλον που θα γράφω μουσική, θα πρέπει να το μάθω καλά για να εκμεταλλευτώ τις τεράστιες δυνατότητες του, που σημειωτέον απευθύνονται σε ειδικούς και ξεπερνούν κατά πολύ τις απαιτήσεις του μέσου χρήστη. Στόχος είναι να αφοσιωθώ στο να γράφω μουσική και να μην καταντήσω περιπλανώμενος νομάς απο εταιρία σε εταιρία. Κάτι που συχνά συμβαίνει σε όσους δεν διαβάζουν το manual, αποδίδοντας την δική τους άγνοια σε αδυναμία του software. Οι προτάσεις είναι πολλές. Ableton Live, Cubase Pro, Reason, Reaper, Bitwig Studio, Samplitude, Sonar, Logic Pro, Pro Tools, κ.α. Τα προγράμματα αυτά είναι τεράστια και πέρα απο χρήμα απαιτούν γνώσεις μουσικής τεχνολογίας, που για τις ανάγκες κάποιου που θέλει να γράψει 10 κανάλια ήχου και να βάλει βάθος και delay, είναι σαν να παίρνει ολόκληρη νταλίκα για να πάει στο περίπτερο για τσιγάρα. Αν διαθέτω τις γνώσεις ή την υπομονή να μάθω μελετώντας ολοκληρωμένες λύσεις, είναι το Sonar πλέον δωρεάν και το Reaper με συμβολικό ποσό. Υπάρχουν εκδόσεις light για σχεδόν όλα τα γνωστά DAW που κοστίζουν κάτω από 100 ευρώ όπως τα Sequel, Cubase Essential, Sonar Essential, Live Intro, που περιορισμοί τους όπως τα maximum 64 κανάλια ηχογράφησης δεν θα επηρεάσουν αρνητικά ποτέ έναν ερασιτέχνη μουσικό και θα λειτουργήσουν σαν βάση αν θέλετε να εξοικειωθείτε με κάποιο απο αυτά και αργότερα να αναβαθμίσετε αν χρειαστείτε περισσότερα εργαλεία. Φυσικά υπάρχουν και δωρεάν προτάσεις σοβαρών προδιαγραφών όπως το Garage Band που προσφέρεται απο την Apple, το Krystal για Windows και το Ardour για όσους προτιμούν Linux. Η κάρτα ήχου Η είσοδος και έξοδος στον μουσικό υπολογιστή. Μου δίνει ποιότητα ήχου, αθόρυβη εγγραφή, MIDI για να ελέγχω και να συνδέω εξωτερικά keyboards και synthesizers και επιλογές διασύνδεσης. Να μπορώ να συνδέω όποια εξωτερική συσκευή έχω, στον υπολογιστή δηλαδή. Φροντίζω να υποστηρίζει τεχνολογίες ASIO, κ.α. με εργοστασιακούς οδηγούς/drivers ώστε να μπορώ να κάνω real-time χρήση των VST instruments και plug-in. Έτσι όταν πατάω ένα πλήκτρο στο κλαβιέ, ο ήχος θα ακούγεται σύγχρονα και όχι αργότερα. Latency είναι η λέξη που πρέπει να αποφύγω. Η καθυστέρηση δηλαδή που προκύπτει όταν δεν είναι εγκατεστημένοι οι ειδικοί ASIO drivers Οι κάρτες ήχου είναι το σημείο που θα συνδέσω το μικρόφωνο και τα όργανα μου. Γι αυτό υπάρχει ποικιλία εισόδων και εξόδων (αναλογικές, ψηφιακές, πολυκάναλες με ADAT optical και MIDI). Επιλέγω βάσει των αναγκών που υπαγορεύονται απο τον αριθμό των πηγών (οργάνων) που θα ηχογραφώ ταυτόχρονα. Για έναν τραγουδοποιό π.χ. μια stereo κάρτα είναι συνήθως αρκετή, αφού θα γράφει ένα όργανο ή μια φωνή ή και τα δύο τη φορά. Υπάρχουν εκδοχές εξωτερικών καρτών που συνδέονται στον υπολογιστή με Thunderbolt και USB που είναι τα σημαντικά πρωτόκολλα σήμερα. Μικρόφωνα Τη δουλειά μου για ένα demo την κάνω και με το δυναμικό μικρόφωνο που χρησιμοποιώ στα live. Το Shure SM-58. Στο κάτω-κάτω την έμπνευση της στιγμής θέλω να πιάσω! Αν όχι... και θέλω να το στείλω στην κατανάλωση, ίσως να χρειαζόμουν κάτι πιο πιστό. Ένα πυκνωτικό μικρόφωνο, που πλέον με τα κινέζικα στην αγορά, αρχίζουν απο την ίδια τιμή και είναι καλύτερη επιλογή για το στούντιο αλλά πιο ευαίσθητο στην κακομεταχείριση και τις εντάσεις. Γι αυτό χρειάζομαι έναν αθόρυβο προενισχυτή μικροφώνου στην κάρτα μου, με τροφοδοσία ρεύματος 48 volt (phantom power) για να το συνδέσω. Συνήθως περιλαμβάνονται και στην πιο προσιτή κάρτα ήχου αλλά όσο ανεβαίνει η τιμή ανεβαίνει και η ποιότητα τους. Εναλλακτικά υπάρχουν και standalone προενισχυτές σε άπειρες εκδοχές με 1, 2 ή 8 εισόδους, με Equalizer, compressor, κύκλωμα λυχνίας αν επιθυμώ και έξοδο με Analogue to Digital (A/D) converter. Ηχεία Για να έχω ένα σημείο αναφοράς, καλό είναι να επενδύσω σε ένα σετ active monitors, (δηλαδή ηχείο με ενισχυτή στο ίδιο κουτί). Όταν λέω σημείο αναφοράς εννοώ ότι θα πρέπει να ακούω σωστά, χωρίς χρωματισμούς ώστε όταν μεταφέρω το “αριστούργημα” μου στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι του φίλου μου, να ακούγεται σχεδόν το ίδιο. Δηλαδή να μην ακούω μόνο το ταμπούρο και το hi-hat και να είναι χαμένα τα μπάσα ή το arpeggio του 303... και αντίστροφα. Ενα σωστό ηχείο είναι ο καθρέφτης της ηχογράφησης, που φανερώνει τα λάθη και δεν τα καλύπτει, ούτε τα ομορφαίνει, ώστε να μπορώ να τα διορθώνω. Αυτά πάντως δεν είναι τα ηχεία που πήρα με τον υπολογιστή προς €30. Θα βρώ μεγάλη ποικιλία, στα σχετικά μουσικά καταστήματα ενώ ένα αξιοπρεπές ζευγάρι κοστίζει από €250 και πάνω. Χρήσιμο θα είναι και ένα σετ καλών ακουστικών. Μπορεί να κοιμάται το μωρό ή ο κύριος Αλέκος δίπλα... ή να με απειλεί η Στέλλα με το πιστολάκι της, μετά τις 173 επαναλήψεις του κουπλέ που ακούει τις τελευταίες εβδομάδες. Για πολύωρη χρήση, ένα σετ ημι-ανοικτού τύπου είναι σωστό και ξεκούραστο, ενώ για υψηλές εντάσεις απαιτούνται κλειστού τύπου που συνήθως όμως έχουν χαμηλότερη πιστότητα. Η αλήθεια είναι ότι με λιγότερα χρήματα βρίσκεις καλύτερα ακουστικά από ότι σωστά ηχεία. Τα ακουστικά βέβαια δεν αντικαθιστούν τα ηχεία. Controllers Controller λέγεται το μέσον (πέρα από το ποντίκι) που ελέγχει το software. Μπορεί να είναι πλήκτρα πιάνου, pads για να παίζω τύμπανα με τα δάχτυλα ή επιφάνειες εργασίας για να ελέγχω τα fader του virtual μείκτη. Υπάρχει ποικιλία πλήκτρων, από 2 οκτάβες μέχρι 7, βαρυκεντρισμένα και μη, με σύνδεση στον υπολογιστή από τη θύρα MIDI ή την USB. Συνδέω και παίζω. Τόσο απλά. Επίλογος Μ’ αυτά και μ’ αυτά στήνεις μια πολύ σοβαρή βάση για να γράψεις μουσική. Αν μιλάμε για synthesizer και loop-based φάσεις δεν χρειάζεται να πάμε παραπέρα. Αυτά θα χρειαστώ από εργαλεία. Αν μιλάμε για πιό ροκ κι ακουστικές καταστάσεις είναι αρκετά για να στηθούν τα σημαντικότερα όπως κιθάρες, μπάσα, πλήκτρα και φωνές. Τα τύμπανα; Ε... και τι θα κάνουν τα επαγγελματικά στούντιο; Κλέφτες θα γίνουν; Θα μεταφέρω τη δουλειά που έκανα στο σπίτι σε ένα κατάλληλο χώρο για να γράψω ντραμς και να τα μειξάρω με τη σημαντική βοήθεια του επαγγελματία ηχολήπτη. Γίνεται απλά και γρήγορα. Μα πάνω απ’ όλα όμως χρειάζεται να ξέρουμε τα εργαλεία μας. Η μουσική δεινότητα σε συνδυασμό με την τεχνική κατάρτιση δίνει το σωστό αποτέλεσμα. Ικανό φυσικά και για κυκλοφορία. Γιάννης Μεθενίτης
    1 βαθμός
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+03:00
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...