Πίνακας συμμετοχής

Γεια και χαρα!Προσφατα περασα μια περιπετεια με κολικο νεφρου!!!Πανω στα ζορια εγραψα και ενα κομματακι...προφανως ακομα δεν εχει τελειωσει αλλα προχωραει... Απόψησ;;;;;;; ? 3019-04-20 riff (intro verse refrain bridge outro 2).mp3

Εγώ πάντως κρατάω ανοιχτό μυαλό κι επειδή πιστεύω ότι οι στίχοι είναι σε μεγάλο βαθμό συμβολικοί, θα επιχειρήσω μια ερμηνεία/ανάλυση κάποιων σημείων που μου έκαναν εντύπωση: Παραμένει αλυσσοδεμένος όταν είναι σπίτι για να θυμάται τη "σκλαβιά" της φτώχειας και να μη χάσει τις ρίζες της λαϊκής του καταγωγής. Εδώ έχουμε μια γεωπονική αναφορά η οποία με δυσκόλεψε ομολογώ. Νομίζω ότι τα χόρτα/γκαζόν συμβολίζουν οικονομική ευμάρεια αλλά εμείς τα έχουμε στις βαλίτσες γιατί δε θέλουμε να τα δίχνουμε. Επίσης το ότι οι βαλίτσες είναι γεμάτο και όχι γεμάτες είναι κλείσιμο του ματιού σε αλλοδαπά ελληνικά δηλαδή μπροζ μετανάστες και πρόσφυγες είμαστε μαζί σας με τα χόρτα. Δεν είναι κανένα μυστικό το ότι οι ράπερς είναι αριστερών φρονημάτων. Οικολογία και πρόβλημα μετανάστευσης στην ίδια στροφή. Μεγαλειώδες. Εδώ έχουμε μια γενναία δήλωση ότι άμα δε βρίσκω ομοικαταληξία, δεν κολλάω να βάλω την ίδια λέξη. Είναι μια παρέμβαση που έρχεται σε φαινομενική σύγκρουση με το λυρισμό των υπόλοιπων στίχων. Ουσιαστικά όμως είναι διπλής σημασίας το ότι ψάχνουν τ' αρχίδια μου και παίρνουν τ' αρχίδια μου γιατί σε μια δεύτερη ανάλυση, πρόκειται περί σαφούς ψυχαναλυτικής αναφοράς σε φόβο ευνουχισμού. Τα παίρνουν και δε μου τα δίνουν πίσω. Ξανά οικολογική/επαναστατική αναφορά. Το νερό της βρύσης όλοι ξέρουμε τι έχει μέσα και τι βάζουνε για mind control κλπ. Σαφής συμβολισμός για την αφρικανική καταγωγή που μπορεί να τριγυρνάω στο Παρίσι αλλά κουβαλάω την Αφρική πάνω μου. Όμως κι εδώ υπάρχει διπλό νόημα και ξανά οικολογία με βροχή αφρικανικής σκόνης, κλιματική αλλαγή κλπ. Συμβολικό. Το βάρος που επιβάλλει η κοινωνία στον άντρα να βγάζει λεφτά, ουσιαστικά του ρίχνει τα παντελόνια. Δηλαδή δρα αντίθετα προς την αφετηρία του ανδρισμού. Τεράστιος στίχος με υφέρπουσα φεμινιστική αναφορά. Πραγματικά συγκινητικός στίχος. Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα αλλά το αφήνω εδώ για να μη γίνει τεράστιο το ποστ.

Κοιτα που βαζομεν και το ποινικο μηρωον στο βιογραφικό. Μετραει στους ρσπερς ? Ψιλικατζης ?

Για κοινωνιολογική ανάλυση παίζει καλύτερο βίντεο: https://youtu.be/6Kqy_zyWm6M

Και στον βωμό της ελευθεροτυπίας επίσης, διακινούνται ψευδείς ειδήσεις και το ξέρεις. Η όλη ιστορία της σύλληψης του τύπου (καθώς και η συνέχεια της ιστορίας), βγήκε από ένα σάιτ μόνο. Παραθέτω εδώ όλα τα "άρθρα" από το συγκεκριμένο σάιτ σχετικά με αυτόν. https://kwloxaneio.gr/?s=sin+boy Εμένα μου βρωμάει πρόμο η όλη δουλειά (κλικς για το σάιτ, πρόμο γι' αυτόν).

Ωπα ρε μαγκες, δλδ τα στιχακια του Superfunk δεν γινονται ευκολα τετοιο χιτακι? ΥΓ εχω παντοφλα 835 ευρω (η δεξια). Την βλεπω τωρα και την καμαρωνω. (η αριστερη κανονικα, 5 ευρω)

Σε ευχαριστώ. Και κάθομουν και εξέταζα μάρτυρες σε αγωγές διατροφών. ΘΑ παίζω αυτό το βιδεον instead .

Έντονος κοινωνικός και κυρίως πολιτικός στίχος, με σαφείς αναφορές στον Νοριέγκα.

και μετα κραζαμε τους greta van fleet. κατι τετοια βλέπω και απορω που πάει αυτός ο κόσμος.

Νταξ, εδώ δεν έχεις θέμα. Και με εννιάρες να το παίζεις, δεν θα σου πει κανείς τίποτα.

Και η καλύτερη κατά την γνώμη μου.

Πρωτοπόρας. Και με καλύτερα samples.

η original εκτέλεση δεν ήταν από την Simone αλλά το 1956 με τον Screamin' Jay Hawkins... επ ευκαιρία να προσθέσω και την δικιά μου αγαπημένη... παρότι χιλιοακουσμένη ακόμα με συγκινεί

νομίζω δε κατάλαβες το πνεύμα μου. 1ον δεν έχασε τα πρωτεία το ροκ οπως γράφουν, αφού στην Ελλάδα ποτε δεν υπήρξε σοβαρή ροκ κουλτούρα, τουλάχιστον όχι μαζική οπως στην Αγγλία κλπ 2ον η εξέλιξη αυτων των ακουσμάτων που εχουν απο το σπιτι τα παιδια ειναι που οδηγεί σε ενήλικους καλλιτεχνες να παραγουν αυτες τις υβριδικές αηδίες που παίζει το ραδιο ολη μερα (σκυλοροκ, σκυλοποπ, σκυλοραπ κλπ). 3ον υποκουλτούρες υπάρχουν πολλές και δε χρειάζεται καν να συγκρίνουμε. η αηδία αυτη που ακούμε δε διαφέρει και πολύ από τον κάθε τυχαίο σκυλοποπ τραγουδιστή που φοράει λαμε κουστούμι και τραγουδάει στο κάθε καμένο βραδυνό μαγαζί

Η συγκεκριμενη διασκευη με τον Aalon Butler να κανει οργια στην κιθαρα

Βασικα οι πρωτοι δυο που ανεφερες ειναι απο το τους αγαπημενους μου (κατι που δεν θα το ελεγα για τον Zack!!!)

200 στη στροφή μαμά μία 200 στη στροφή μαμά δύο.................... και μετά γίνεσαι διάσημος......... Έχεις εκκλησάκι τούμπανο με νέον και γκραφίτι........ για πάρτη σου μάγκα............................. χαχαχαχαχαχαχαχαχα "η κακιά στιγμή"

Γενικα να πω..οτι το συγκεκριμενο κλιπ δεν αντιπροσωπευει στιχουργικα κ στυλιστικα το συνολο της ελληνικης hip hop σκηνης. Υπαρχει ενα κομματι δημιουργων που γραφει ετσι..αλλα οχι ολοι. Οποιος θελει μπορει να ψαξει.

δεν συμφωνω Λακη μου.{η συμφωνω εν μερει..} Αυτος ο κυριουλης μια χαρα το υποστηριζει το στυλ΄..κ ο στιχος του εχει βαρυτητα κ τσιρκο δεν ειναι.

No comment.

Ίσως το πιο ισχυρό επιχείρημα υπέρ της ΣΤΕΙΡΩΣΗΣ που έχω δει τα τελευταία χρόνια.

Καποιος στο team καταλαβαινει απο συγχρονο μαρκετινγκ παντως.

Ω, μα φυσικά και υπάρχει αναφορά στο οιδιπόδειο, και απορώ πώς ξέφυγε από το συνάδελφο Jazzjoker στην αναλυτική του ...ανάλυση. Βέβαια, στην Ελλάδα το οιδιπόδειο δεν φτάνει στην αιμομιξία - δεν τα σηκώνουμε εμείς αυτά - και εξαντλείται με φράσεις του τύπου "Ντύσου βρε παιδάκι μου (που είσαι 30 χρονών) και κάνει ψωφόκρυο. Θα γριπωθείς πάλι κι θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε!" ή "Αγάπη μου, καλά τα γεμιστά σου αλλά σαν της μάνας μου..."

Οτιδήποτε ξενόφερτο, και ειδικά αμερικανόφερτο, στιγματίζεται αρχικά ως μίμηση και, εδώ που τα λέμε, στην αρχή του είναι. Τα χίλια μύρια είχαν ακούσει διάφοροι όταν πρωτοξεκίνησαν, απ' τον Πλέσσα, τα μεταφρασμένα αμερικάνικα μιούζικαλ, τους Socrates, μέχρι τον Μικρούτσικο που πέρασε 'ροκ' στοιχεία στο Σταυρό του Νότου κ.λπ. Είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο, και διαρκεί μέχρι το ξενόφερτο να ενσωματωθεί, να προσαρμοστεί και να γίνει αποδεκτό μέρος της τοπικής κουλτούρας, αποκτώντας φιλτραρισμένη αυθεντικότητα. Το ροκ, η τζαζ και το χιπχοπ π.χ. έχουν φτάσει σε αυτό το στάδιο. Το πρόβλημα με το συγκεκριμένο είναι ότι είναι ηλίθιο, κυρίως στιχουργικά. Αλλά δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο. Και συμφωνώ, δεν χρειάζονται (νέες) αναλύσεις. Είναι ένα φαινόμενο που είμαι σίγουρος ότι έχει υπεραναλυθεί, και σε επιστημονικό επίπεδο, πολλές φορές στο παρελθόν. Το μόνο ίσως που αξίζει να συζητηθεί (για τα ελληνικά δεδομένα) είναι ο αριθμός των θεάσεων σε τόσο μικρό διάστημα. Παραβλέποντας την πιθανότητα αγοράς views - δεν έχω ιδέα αν ισχύει αλλά αμφιβάλλω - τα 14 εκατομμύρια στην Ελλάδα, σε τόσο λίγο καιρό είναι υπερβολικά ακόμα και για την Αλεξίου. Παρεμπιπτόντως, από χθες έχει πάρει μερικές δεκάδες χιλιάδες ακόμα. Ελάτε, πείτε την αλήθεια, το βλέπετε συνέχεια όλοι στη ζούλα...?

Ψεμματα δε θα πω,δυσκολευομαι να βρω μονο τρια αλλα σιγουρα τα παρακατω: Kαι βεβαια Georgy Porgy,Hold the line,She knows the devil και και και....

one way out sonny boy one way out allman brothers

Africa, Hold The Line, Rosanna.

ήδη νιώθω άσχημα ?

Πάμε 10 γκολ του θεού για να γουστάρουμε

Πλάκα με κάνεις? Αβραάμ >>>>>Ρονάλντο (σοσόνιας). Μέχρι και μιχαλάκη είσαι τρέλα βάζω πάνω από τον σοσόνια. Έχω ατζέντα. Γενικά δεν μπορώ με τον Ρονάλντο βγάζω σπυράκια. Με πιάνει ναυτία. Δεν του αναγνωρίζω τίποτα. Αν ήτανε να έρθει τσάμπα να παίξει στο Βικελίδης θα πήγαινα για γιούχα. Μακριά από μας τέτοια μηχανήματα. CNC? όχι ευχαριστώ, θα το κόψω στο χέρι. Μου φάινεται αστεία η σύγκριση, ακόμη και με τον Μέσι. Από τότε που είχε πει αυτό το "είμαι φυλακισμένος στη Μαντσεστερ" ή κάτι τέτοιο, μακριά κι αγαπημένοι. Kαι κάτι άλλες ενδογηπεδικές αστειότητες και καραγκιοζλήκια. Πεταμένος, sorry. Messi, hats off (πλην κάτι φοραδιαφυγές, πατατάκια κλπ.). Eπίσης, δεν άντεχα τη Mπάρτσα του Γκουαρντιόλα. Παιδιά, με έπιανε ταχυπαλμία από τη βαρεμάρα. Πάντως σχετικά με αυτό που είπε ο Σπύρος, δεν μπορώ να κρίνω έναν παίκτη αν δεν έχω δει παιχνίδια του. Με τον ίδιο τρόπο, ο γιος μου που δεν θα έχει δει παιχνίδια του Ροναλντάκου θα νομίζει ότι ήταν κανένας υπερήρωας, χωρίς να έχει δει επιμέρους στήσιμο και συμπεριφορά παίκτη. Ε εγώ δεν μπορώ. Με εκνευρίζει ακομη και ο τρόπος που παίρνει φόρα για να εκτελέσει ελεύθερο. Άσε με τώρα με το ούλτρεξ. Παρομοίως και με τον Ζλάταν. Αν και αυτός είναι πιο κιμπάρης.

Επίσης ψηφίζω Πελε γιατι υπήρξε και συμπαίκτης του Σταλονε. Και Θωμά Μαύρο για το μαλλί.

Σοβαρά τώρα, Πιστεύω οτι το αναλύεις περισσότερο απο όσο πρέπει,επειδή ακριβώς δεν έχει κανένα περιεχόμενο και ο εγκεφαλός σου αρνείται να το αποδεχτεί

Μάγκες ο Κώστας χάκαρε το account του Στράτου.

Eγω προσπαθώ να καταλάβω αν ΕΜΕΙΣ ζούμε ανάμεσα τους η ΑΥΤΟΙ ζουν ανάμεσα μας...

Δεν ασχολούμαι πια.Μόνο το Μέσι θα κάτσω να δώ. Θα περιγράψω ένα περιστατικό. Μ'έχει πάρει ο Πατέρας μου,να πάμε να δούμε Παναθηναϊκος-Ηρακλής στο ΟΑΚΑ.Ο Χατζηπαναγής έχει οργιάσει,έχει κάνει ρεζίλι τους αμυντικούς του Παναθηναϊκού. Ξαφνικά βλέπω τον Πατέρα μου,να σηκώνεται και να χειροκροτάει και τί του λέω:"Καλά ρε μπαμπά,μ'αυτούς είσαι;"Δέκα χρόνων ήμουν,μετά κατάλαβα... Τελικό αποτέλεσμα:2-3!

Me liky?

Τοτο fans εδω μεσα? Ποσταρετε τα τοπ 3 σας.

Rap Στο δρόμο μόνο μάγκες... Οι πιτσιρικάδες προφανώς δεν ξέρουν, για ακούνε τέτοιες λαλακίες. Lek σεμινάριο, να παίζει στα σχολεία?

Νοστάλγησα τις εποχές των Terror X Crew, Κομης Χ, Λεκτικός. Γεράσαμε ρε π#$#!@ μου............... χαχαχαχαχαχχαχ

Μπορεί να είναι η εξαιρεση ......οπως και ο eminem εξαίρεση είναι.

Μανο συμφωνω Δεν νομιζω οτι μπορουμε να συγκρινουμε εναν κλασσικο συνθετη με εναν μοντερνο απο αποψη παιδειας κ μονο. Ο πρωτος ειναι καθηγητης πανεπιστημιου κ αλλος μαθητης γυμνασιου στην καλυτερη. Προσπαθησα να κρατησω σε καποιο επιπεδο τα συγκριτικα μεγεθη..πχ Wonder η Ray Charles..αλλα δε νομιζω οτι τιθεται καν θεμα συγκρισης με τους κλασσικους κ θα ξεφυγει η κουβεντα.

Εχει βαση η σκεψη σου. Νομιζω οτι ειναι ενα ξενοφερτο προιον {Αμερικανικο επι το πλείστον} τα οσα πραγματευεται το κομματι. Στην Αμερικανικη κουλτουρα η εννοια του Get rich or die trying ειναι μια πολυ σοβαρη υποθεση που μου εκανε κ εμενα εντυπωση οταν ημουν εκει. Δεν τους νοιαζει απο που βγαζεις χρηματα αρκει να οδηγας Bentley και να ανοιγεις σαμπανιες στο κλαμπ καθε σαββατο. Η ραπ σκηνη του 80 που μιλησε για ανισότητες κ κοινωνικο ρατσισμο πλεον μιλαει για ζαντολαστιχα κ κωλους να λικνιζονται..κ οπως πολυ ευστοχα λες..παμε κοντρα στο συστημα. Δυστυχώς ο πιτσιρικας που ειναι ολη μερα στην καφετερια κ βλεπει αυτα τα κλίπ με τις γκομενες να χαριεντιζονται με τον τραγουδιστη / ηρωα, μαλλον ταυτιζεται.. Αλλωστε για αυτες δεν γινονται ολα

Στο ότι είναι μίμηση συμφωνώ απόλυτα. Τα views όμως τα παίρνει από Ελλάδα, και υπάρχουν λόγοι γι' αυτό. EDIT: Να το πω αλλιώς. Η δημοφιλία του κομματιού στην Ελλάδα, έχει σχέση με τις αξίες μιας μερίδας της ελληνικής νεολαίας (και όχι μόνο ελληνικής, αλλά εδώ έχουμε ελληνικό στίχο). Ποιας μερίδας όμως? Νομίζω ότι πρόκειται για μέρος της νεολαίας, που στο παρελθόν θα αντιδρούσε στο σύστημα με άλλο τρόπο (αντισυστημική νεολαία). Αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό. Γιατί κάποιοι από αυτούς, αν είχαν γεννηθεί στο παρελθόν, ίσως τραγουδούσαν για τον κόσμο, τώρα τραγουδάνε για την πάρτη τους. Κάποτε ίσως ήθελαν να καταστρέψουν τις δομές, τώρα τις χρησιμοποιούν και τις κοροϊδεύουν (τελείωσαν οι ουτοπίες, this is for real mutherfucka). Αλλάξανε τα κόζα μάγκες μου. EDIT 2: Όλα αυτά που λέει το τραγούδι (και όπως τα λέει), αποτελούν ανεκπλήρωτες επιθυμίες μιας μερίδας της νεολαίας. Αυτό από μόνο του εμένα μου φτάνει.

Ίσως είμαι ο μανοδικός που δεν το θεωρεί σκουπίδι, αλλά πολύ ενδιαφέρον. Όχι μουσικά ενδιαφέρον, αλλά κοινωνιολογικά. Όσο κι αν αυτό φαίνεται παράδοξο, θεωρώ ότι υπάρχει ρομαντισμός μέσα σ' αυτό. Σύγχρονος ρομαντισμός όμως, ο ήρωας είναι ο "μαμάω" τύπος που μόνος και πάντα άνετος κοροϊδεύει τις "κακές δομές" (κράτος, αστυνομία, εφορία, κλπ), κυκλοφορεί με φτιαγμένα αυτοκίνητα (όχι όπως θέλουν οι εταιρίες, αλλά βελτιωμένα), ζει στα όρια (200 στην στροφή). Έχει όμως και χαρακτηριστικά από αστυνομική λογοτεχνία (βγάζω πολλά λεφτά από την ντρόγκα, και οι μπάτσοι με κυνηγάνε, αλλά είμαι πάντα πιο έξυπνος από αυτούς), παίρνοντας την θέση του "κακού", αλλά ανένταχτου στο σύστημα. Ο εμφανής αριβισμός (ότι και να κάνετε εσείς σας γράφω κι ας μην είναι ηθικό και καλό αυτό που κάνω αρκεί να πετύχω) ενώνεται με την επιτυχία (δεν ήμουν τίποτα αλλά τώρα που κάνω ότι γουστάρω έχω τα πάντα), και είναι προς μελέτη σχετικά με τις επικρατούσες αξίες σε μια μεγάλη μερίδα νεανικού κοινού. Γιατί "πουλάει" σήμερα? Όλοι τα έχουν με τις κοινωνικές δομές (κράτος, αστυνομία, εφορία, κλπ), και πολλοί ονειρεύονται (αλλά "δεν έχουν τα κότσια") να πάνε ενάντια στο σύστημα, και ακόμα περισσότερο ονειρεύονται να πετύχουν σ' αυτή τους την προσπάθεια (όπως στο τραγούδι). Μερικά ολίγα χαζά. Αν το εξετάσει κάποιος σοβαρά, θα φτάσει σε πολύ περισσότερα συμπεράσματα, χρήσιμα για τον σημερινό μας κόσμο, από κοινωνιολογική άποψη πάντα.

Δεν θα το συζητούσαμε καν αν ήταν με ξένο στίχο... σόρυ ρίμες. Απόδειξη του ότι ό,τι μαλακία και να γράψεις, αν της πετάξεις ένα ηλίθιο αλλά πιασάρικο ελληνικό στιχάκι μπορεί να γίνει βάιραλ. Εδώ έχουμε ένα reggaeton-κάτι beat (που θυμίζει σκυλορούμπα και άρα είναι οικείο), 100 κιλά autotune, καλά στημένο βίντεο και τον προαναφερθέντα ηλίθιο αλλά πιασάρικο στίχ... σόρυ ρίμες. Είναι πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα δε λέω αλλά αυτό δεν το κάνει λιγότερο άθλιο. Σκέφτομαι τα μπινελίκια που θα ρίχνουν οι σοβαροί χιπχόπερς. Τα 14 εκατομμύρια βιούς σε ένα μήνα πάντως, χρίζουν κοινωνιολογικής ανάλυσης.

Εγώ είμαι άλλος, ούτε καν Νίκος αλλά θα πεταχτώ σαν Mακάρι να ίσχυε αυτό και να ήταν τόσο απλό. Κατά κανόνα, οι περισσότερες κιθάρες θα χειριστούν βαρύτερο gauge ως αναμενόταν, δηλ. γρηγορότερο response, μικρότερο touch sensitivity, λιγότερο εμφανές swell (ηχητικό swell/ανάπτυξη) και πιο εμφατικό projection. Σε πολλές των περιπτώσεων όμως, μπορεί να ξεπεραστεί ένα- μεταβλητό για κάθε όργανο- κατώφλι που το αυξημένο tension, καθιστά το καπάκι λιγότερο κινητικό και άρα/ίσως φτωχότερο. Φτωχότερο σε αρμονικό περιεχόμενο, σε "φάλτσα", σε δυναμική. Υπάρχει μπούσουλας και αυτός έχει να κάνει με το μέγεθος σε συνδυασμό με τη "ζωντάνια" του καπακιού μιας ακουστικής, το πόσο εύκαμπτο δηλ. είναι το κέντρο του, η περιοχή γύρω από τον καβαλάρη. Μικρές, ελαφριές κατασκευές χειρίζονται μικρότερα gauges με μεγαλύτερη ευκολία ενώ αντιθέτως "ξοδεύουν" πολύτιμη ενέργεια προσπαθώντας να μεταφράσουν ιδιότητες χορδών που δεν μπορούν να "σηκώσουν" . Μεγάλα, βαριά σκάφη (dreadnaught, jumbo, grand auditorium) χρειαζονται περισσότερη χορδή για να κουνήσουν μόρια αέρα. Bέβαια, όλα αυτά, επειδή έχω καλομάθει με κάτι vintage banner Gibsons και προπολεμικές Martin +κάτι χειροποίητες-κλάμα, όπου όλα αυτά έχουν εφαρμογή. Sorry για το εκτεταμένο off topic. Kατά τ΄ άλλα κι εγώ έχοντας ακούσει τα δέιγματα κατέληξα στο 10s come first, αλλά λίγο με μπέρδεψαν τα τελευταία δείγματα που ένιωσα το αντίθετο. Επίσης, έχοντας στραφεί σε 9άρες και short scale (μετά από 20 χρόνια 10άρες σε long scale), ομολογώ πως η διαφορά στην εκφραστικότητα και την άνεση είναι τεράστια. Ο ήχος είναι δεδομένα καλύτερος, αφού ειμαι λιγότερο κάγκουρας ενώ κάνω και καλές παρέες που με βάζουν στο σωστό ηχητικό μονοπάτι.