Πίνακας συμμετοχής

του .... ξεφυγε

Kαι γαμώ τα παιδιά ήταν ο Michael Jackson. Kυριολεκτικά.

Συγγνωμη που ειμαι σε σοβαρο μουντ, ριχνοντας ομως μια ματια στη συζητηση περι ιδιοφυίας - αλλα και σε τουτο, εχω την εντυπωση πως κανενας δεν αναφερθηκε στον - μοναδικο εξ οσων γνωριζω - μουσικο που κατεχει "επισημως" αυτον τον τιτλο... Ray Charles

Ενδιαφέρουσα, όντως.. εμένα πάλι με συγκλόνιζε πάντα ο τρόπος με τον οποίον το εξελίσσει αρμονικά ο μεταλλαγμένος.

καλα το πιο κορυφαιο συνθημα που ειχε γραφτει..."μιση ζωη μαυρος,μιση ζωη ασπρος,Μιχαλη ζεις,για παντα μπαοκτζης"!!!

βαιος καραγιαννης

Το θεμα οπως το εχεις δομησει αποτελει "παγιδα"...ευτυχως η δυστυχως, οι 5-6 που επικρατουν σε παρομοιες ψηφοφοριες ειναι 10αρια η γκολτζηδες (η και τα δυο) και μαλιστα της εποχης της τηλεορασης και του ιντερνετ... Ετσι αδικουνται καταφωρα παλαιοτεροι που δεν προλαβαν το τραινο των ΜΜΕ αλλα και σχεδον ολοι οι αμυντικοι και τερματοφυλακες... Πολλοι ορκιζονται σε ονοματα οπως του Ντι Στεφανο ενω "αναγκαστικα" μενουν απεξω ογκολιθοι οπως ο Μπεκενμπαουερ η ο Γκορντον Μπανκς... Ισως θαπρεπε αυτα τα πολς να αφορουν τους "καλυτερους" τεχνιτες η μπαλαδορους και οχι ποδοσφαιριστες εν γενει. Τελος, εκεινο που θα αποτελουσε προκληση, νομιζω θα ηταν να πει ο καθενας ποια θα ηταν -κατα τη γνωμη του- η κορυφαια ενδεκαδα ολων των εποχων...εκει θα ειχε ζουμι η ιστορια.

επειδή αποφάσισα για κάποιο διάστημα να απέχω συνειδητά από συζητήσεις στις οποίες η ιδιαιτερότητα του γραπτού λόγου ελοχεύει ώστε να πυροδοτήσει οποιουδήποτε είδους παρεξήγηση (έρχονται και εκλογές), αλλά φευ μετά από τόσα χρόνια το noiz ως έξις μου έχει γίνει και δεύτερη φύση, λέω να το ρίξω σε χαλαρά αλλά το δυνατόν ενδιαφέροντα θέματα... ένα τέτοιο για μένα είναι και η αναζήτηση των κάθε είδους άξιων λόγου διασκευών σε κλασσικά (και όχι μόνο) πλέον τραγούδια... και οι λόγοι που μπορούν να τις καταστήσουν αξιόλογες, μπορεί να είναι πολλοί ακόμα ακόμα και να θεωρούμε ότι είναι και "καλύτερες" (υποκειμενικά" πάντα) κι από τις original εκτελέσεις... ξεκινώ λοιπόν με ένα χιλιοδιασκευασμένο... Eleanor Rigby πρώτη εκτέλεση Beatles ΥΓ. καλό είναι να μην αναρτούμε πάνω από 2-3 αν έχουμε πολλές υπόψιν ο καθένας...??

Στράτο εγώ νομίζω ότι είναι απλά μίμηση (μουσική, στυλιστική, στιχουργική, κινησιολογική) αντίστοιχων αμερικάνικων καλλιτεχνημάτων. Ωραίες οι παρατηρήσεις σου αλλά δε νομίζω ότι παίρνει πολλή κοινωνιολογική ανάλυση το θέμα εδώ.

Μάγκες ο Κώστας χάκαρε το account του Στράτου.

Από τις αγαπημένες μου κλασικές μελωδίες... εδώ, το ορίτζιναλ. Εδώ η γνωστή και πολυαγαπημένη εκτέλεση του Trane... Ωστόσο, πάντα μου άρεσε περισσότερο να το ακούω με τους στίχους του... και για κάποιο λόγο, αυτή η σχετικά άγνωστη εκτέλεση είναι μάλλον η αγαπημένη μου.

Δεν ασχολούμαι πια.Μόνο το Μέσι θα κάτσω να δώ. Θα περιγράψω ένα περιστατικό. Μ'έχει πάρει ο Πατέρας μου,να πάμε να δούμε Παναθηναϊκος-Ηρακλής στο ΟΑΚΑ.Ο Χατζηπαναγής έχει οργιάσει,έχει κάνει ρεζίλι τους αμυντικούς του Παναθηναϊκού. Ξαφνικά βλέπω τον Πατέρα μου,να σηκώνεται και να χειροκροτάει και τί του λέω:"Καλά ρε μπαμπά,μ'αυτούς είσαι;"Δέκα χρόνων ήμουν,μετά κατάλαβα... Τελικό αποτέλεσμα:2-3!

Πολύ αργός (ακόμα και για την εποχή του). Αν ο Τζιοβάνι είχε αθλητικά προσόντα, ανάλογα της ποδοσφαιρικής του ικανότητας, θα μιλούσαμε αλλιώς γι' αυτόν σήμερα. Πράγμα που ισχύει (κατ' αναλογία) σήμερα και για τον Λιβάγια. Αν επίσης ο Ροναλντίνιο είχε την διάρκεια του Μέσι, θα ήταν μαζί με τον Μαραντόνα στάνταρ στην κορυφή. Αλλά με τα "αν" δεν γίνεται τίποτα.

Ο άνθρωπος, αν και βέβαια ΑΝ ισχύουν τα όσα του καταλογίζουν άνθρωπος δεν ήταν, είναι πέρα από κάθε αμφιβολία και χωρίς συναγωνισμό το νούμερο ΕΝΑ pop icon όλων των εποχών. Αυτός ήταν ο στόχος του, για αυτό δούλεψε και πάλεψε για μια ζωή, και το κατάφερε. Φόρεσε σκαρπίνι με άσπρη κάλτσα, έπιανε τα αρχ***δια του με ρυθμό και αυτοπεποίθηση, και τα πεζοδρόμια φωτίζονταν στο πέρασμά του. Αν εμείς δώσουμε λοιπόν στη μουσική τον ορισμό του συνολικού πακέτου, δηλαδή performance+ εικόνα+ πωλήσεις+ χορό+ βίντεο κλιπ+ fashion icon κοκ, τότε ο MJ είναι ο Ν1 υποψήφιος για την κορυφή. Από την άλλη, αν στη μουσική δώσουμε τον ορισμό της καθαρής " τέχνης για την τέχνη", κρατήσουμε δηλαδή μόνο τα καθαρά μουσικά στοιχεία του τύπου αρμονία, μελωδία κ.λ.π., τότε ο M.J. δεν μπαίνει ούτε στο τοπ 1000.

Κατά τη γνώμη μου σε καμία περίπτωση δεν ανήκει στην κατηγορία για την οποία συζητούμε. Του έλειψε η υπερβατική στιγμή για να μπει σε αυτήν. Μια άλλη περίπτωση μικρότερης εμβελείας βέβαια είναι ο Τζιοβάνι. Πολλοί φυσικά διαφωνούν και είναι απολύτως σεβαστό. Μάγος της μπάλας και όλα τα παρελκόμενα κτλ. Βλέπεις χαιλατς και λες ποιος Ριβάλντο κτλ. Όμως σε 6 χρόνια το κοντέρ έγραψε 0 γκολ σε εκτός έδρας αγώνες τσου λου. Δεν βοήθησε τον Ολυμπιακό να κάνει την υπέρβαση. Όχι οτι φταίει μόνο αυτός μην παρεξηγηθώ. Αλλά εγώ περίμενα κάτι παραπάνω για να πω νατος ο μύθος.

Το επιμαχο δευτερολεπτο...

ψήφισα Κριτήριο μου με τους παλιούς είναι το " αν θα τους έβαζες τώρα να παίξουν στο σημερινό εξελιγμένο και δύσκολο ποδόσφαιρο , θα έκαναν και πάλι πλάκα ;; " Πελε : Ίσως ο μεγαλύτερος αθλητής που έπαιξε ποδόσφαιρο . Χώρια την τεχνική , μυαλό , ντριμπλα , εκτέλεση . Μιλούν και τα κατορθώματα του Μαραντόνα : Τίποτα να μην είχε κάνει πλη τον άθλο της Νάπολι φτάνει . Αλλά πήρε και Μουντιαλ μόνος του . Και ναι, ας είχε καλούς συμπαίκτες , για μένα μόνος το πήρε Κροιφ : Τα έχετε πει ήδη . Άλλαξε το ποδόσφαιρο όπως το ήξεραν τότε 2 ΦΟΡΕΣ Ροναλντο φαινόμενο : Το καλύτερο σεντερ φορ Μπεστ : Γιατί ήταν yolo τύπος , ο άνθρωπος που θα ήθελα να κάνω την ζωή του. Γιατί δε νομίζω ότι πλην Μαραντόνα ,, θα έκανε άλλος τέτοια πλάκα ( στο νησί κιόλας ) με τέτοια ζωή . Μεσημέρι με την Μις Χ , βράδυ με την Μις Ψ , χαράματα ουίσκια και την άλλη μέρα έκανε χαζούς τους αντιπάλους

Είναι αυτό που λέμε παίρνω αφορμή από κάτι.

με μοναδικο στυλ..οπως παντα!

Είπα να έχω ποικιλία σε θέσεις, οπότε πήγα με Πελέ, Μέσι, Κρόιφ, Βαν Μπάστεν και Μπεκενμπάουερ. Κορυφαίος, ακόμα ο Πελέ. Πιο πλήρες πακέτο δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει. Μέσι, δεν είναι ο τύπος μου ποδοσφαιρικά, αλλά σέβομαι ότι πρόκειται για μηχανή που και της μιλάει μοναδικά και συνεχίζει να "γράφει" απίστευτα επιτεύγματα (Κριστιάνο αντίστοιχο τερατάκι, και με ανάλογα ζηλευτά επιτεύγματα, και πιο πολύ στον τύπο μου βάσει σωματοδομής, αλλά Μέσι αξίζει περισσότερο την επιλογή). Μπεκενμπάουερ ακόμα το σημείο αναφοράς στη θέση του στην ιστορία. Κρόιφ ο άνθρωπος που πέρασε το άθλημα σε νέα περίοδο, και γενικά ίσως η πιο χαρισματική ποδοσφαιρική φιγούρα έβερ. Βαν Μπάστεν χορευτής του γκολ, αεράτος, υπέροχος. Υ.Γ.: Αγαπημένοι μου τα δύο Ρο (Ρονάλντο και Ροναλντίνιο)... Ρονάλντο κάλλιστα θα μπορούσα να τον βάλω στην 5άδα, αλλά σήμερα πήγα προς Βαν Μπάστεν μεριά για καθαρό φορ περιοχής (αύριο μπορεί να ψήφιζα ανάποδα, μα είναι αντίστοιχα αγαπημένοι). Ροναλντίνιο στο prime του δεν έβλεπε τίποτα, αλλά δυστυχώς αυτό το prime κράτησε πολύ λίγο.

η πιο ενδιαφέρουσα για μένα από όσες έχω ακούσει σε εξέλιξη και πρωτοτυπία χωρίς να ξεφεύγει εντελώς από το πνεύμα του αρχικού...

1.O Maradona 2.O Maradona 3.O Maradona 4.O Maradona 5.O Maradona (Είμαι στην Νάπολη και νομίζω ότι παρακολουθούν το κινητό μου τα λοκαλια)

+ Φαμπιάτος + Κολτσίδας + πολλοί άλλοι Το χαμηλότερο τάκλιν στην καρωτίδα?

1. Λουκάς Βύντρα. για τα τσαφ 2. Γιουρκας Σεϊταρίδης. για τη φεραρι 3. Γιώργος Καραγκούνης. γιου φάουλ? μπικοουζ? 4. Ροναλντο (το φαινόμενο). για τα μερακλιδικα βίντεο με τραβεστί 5. Μίμης Δομαζος. Για τη Μοσχολιού.

Εγώ θα πετούσα τον Πελέ απ' έξω για να βάλω Ζιντάν. Ειδικά μετά την κεφαλιά στον Ματεράτσι έγινα οπαδός του, παραβλέποντας Ρεάλ και Γιούβε κλπ. αντιπαθητικά. Ο Jackson είναι ο βασιλιάς της pop. Δικαίως. Μικρός τον άκουγα, τον θαύμαζα, υπήρξε φιγούρα (στην κυριολεξία) που πλαισίωνε την παιδική μου ηλικία. Η ανθρώπινη ιστορία του πολύ θλιβερή δυστυχώς.

Και πλευρώτους ψητά στην σχάρα με μπαλσάμικο.

Παναια μου!! Χιλιες φορες κωλος χωρις βρακι-ξεβρακωτος στο Συνταγμα καλυτερα- παρα να φαω φετα. Λιποθυμαω.?

Είναι μερικοί άνθρωποι στην Ιστορία της τέχνης που είχαν όλο το πακέτο. Ο Μιχαλάκης ήταν ένας από αυτούς. Δε με αφορά το πώς απέκτησε όλο το πακέτο, αλλά το είχε. Κι άλλοι είχαν χρήματα, σεσσιονάδες και studio ολόκληρα από πίσω τους, κανένας δεν ήταν όπως ο MJ. Ο μόνος που συγκρίνεται για μένα με καθαρά προσωπικά κριτήρια ήταν ο Prince, ο οποίος όμως και πάλι δεν τον έφτασε κι ας είχε την Άρτα με τα Γιάννενα από πίσω του. Είναι άδικο να λέμε για τέτοιου μεγέθους καλλιτέχνες "ναι μεν, αλλά...". Μιλάμε για περιπτώσεις 1 στο τρισεκατομμύριο.

Σοβαρά τώρα, Πιστεύω οτι το αναλύεις περισσότερο απο όσο πρέπει,επειδή ακριβώς δεν έχει κανένα περιεχόμενο και ο εγκεφαλός σου αρνείται να το αποδεχτεί

Ti jereiw δηλαδή και είναι δεδομένο στο ίντερνετ; Υπάρχουν ψεύτικα views που είναι όμως εύκολο να ελεγχθούν απο έμπειρο μάτι καθως αυτά προέρχονται απο οξαποδώ και ακόμα και τα σχόλια είναι ρώσικα ή αγγλικούρες. Κοίτα στο Youtube πχ τα σχόλια και θα καταλάβεις. Μην τσουβαλιάζεις τα πάντα. Κάνεις λάθος. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Eγω προσπαθώ να καταλάβω αν ΕΜΕΙΣ ζούμε ανάμεσα τους η ΑΥΤΟΙ ζουν ανάμεσα μας...

Άλλος ένας παίχτης που γούσταρα,ήταν αυτός. Με το μυτάκι...

Είναι ένα αριστούργημα αλλά το λάμπω μέσα στην lambo νομίζω είναι ένα κλικ παραπάνω (αν κάτι τέτοιο είναι δυνατό). https://youtu.be/9FdujHvv6eU

Aνατριχιαζω και μετα δυο,διαφορετικα αλλα ισαξια στα αυτια μου.

υποθέτω Stevie Wonder εχεις ακουσει...

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα που μου έρχεται όπου η διασκευή πήγε σε άλλο επίπεδο το original.

από Shirley Bassey..εξαιρετικό!!

Δεν ακουγα MJ οταν έκανα τέτοια.

Επίσης να βγει ο 'μεγάλος με τους μικρούς, μικρός με τους μεγάλους' Ιμπρα από την λίστα.

Τώρα που λέτε για Dani Alves των φτωχών... Είχα παίξει πριν 2 χρόνια σε 7x7 αντίπαλος με τον Γιούρκα τον Σεϊταρίδη. Το παλικάρι έκανε 1 βήμα και εγώ ήθελα 4 για να τον προλάβω, 35 αυτός, 22 εγώ. Τελειώνει το ματς, στο οποίο ο άνθρωπος μας έκανε πλάκα και τον πιάνω και τον ρωτάω γιατί δεν παίζει επαγγελματικά, ήταν σε κατάσταση που χαλαρά θα έπαιζε Superleague. Μου λέει "πού να τραβιέμαι ρε συ, θέλει προπόνηση όλο αυτό και εγώ τα βαρέθηκα αυτά". Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο αθλητή, πραγματικά τον έφαγε το κεφάλι του, θα μπορούσε να είναι στα καλύτερα δεξιά μπακ που έχουν βγει γενικά στην Ευρώπη.

Noe με πέθανες, χαχαχαχαχα.

H άποψής μου για τον Beethoven είναι σύμφωνη με την άποψη του ηθοποιού Γκάρι ΄Όλντμαν στο έργο Λεόν. Που είπε δηλαδής πως έχει μεν στα περισσότερα έργα επιβλητικές εισαγωγές αλλά πολλές φορές στην πορεία καταντάει βαρετός θεματικά. Τώρα δεν μπορείς να πεις πως δεν αξίζει, πως είναι άσχετος. Εντάξει. Είναι πάρα πολύ καλός γι αυτό και έμεινε. Και τον ακούν και τον διδάσκουν μέχρι και σήμερα. Και τον παίζουν πολλοί. Έχει καλά σουξεδάκια. Είχα αναφέρει κάτι για αυτόν παλιά που ξέρω και το λέω ξανά επι της ευκαιρίας. Όπως ήταν γνωστό είχε κουφαθεί. Άρχισε σταδιακά να χάνει την ακοή του και στο τέλος δεν άκουγε τίποτα, όμως συνέχισε να συνθέτει έργα. Ένας γιατρός της εποχής τον είχε βοηθήσει και αυτό είναι το αξιοσημείωτο με μια πολύ ωραία μέθοδο. Το πρόβλημα ήταν πως λόγω της πάθησης οι ηχητικοί παλμοί δεν μπορούσαν να φτάσουν στον κοχλία. Τώρα δεν τα θυμάμαι και καλά να τα αναλύσω επακριβώς, πάντως εκεί κάπως ήταν το θέμα. Και έτσι ο γιατρος που ήταν μερακλής και μάγκας του βρήκε μια λύση, να βάζει μια ξύλινη βέργα πάνω στο σώμα του πιάνου με ουρά και το άλλο άκρο της να το δαγκώνει. Τι γινόταν λοιπόν? Η δόνηση της βέργας κατά το παίξιμο, πέρναγε από τα δόντια και μέσω των οστών του σιαγώνα και έδινε τις δονήσεις στον κοχλία και έτσι παλλόταν το εσωτερικό του υγρό και αντιλαμβανόταν την τονικότητα. Όχι ακριβώς αλλά ο μηχανισμός υποβοηθούσε αρκετά στο να αντιλαμβάνεται τι παίζει. Πάνω στην ίδια αρχή βασίζεται το φαινόμενο που παρατηρούμε όταν γράφουμε την φωνή μας σε ένα κασετόφωνο π.χ. Δεν έχετε παρατηρήσει πως ακούγεται διαφορετικά από ότι την ακούμε εμείς τη φωνή μας. Έτσι μας ακούνε οι άλλοι. Αυτό γίνεται γιατι εμείς ακούμε τη φωνή μας μαζί με τη δόνηση επειδή πάλλονται και τα οστά της γνάθου μας Και της άνω και της κάτω. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Είδατε εγώ που ξέρω? Εγώ είμαι μορφωμένο. χαχαχαχαχχχαχ Αν δεν πιστεύετε ότι γίνεται, κάντε το. Αυτά είχα να πω για τον Μπετόβεν.

Ποιος ποιος ποιος ποιος ποιος..

Ότι έχεις τον Μέσι στη λίστα και όχι τον Ζιντάν, με ξεπερνά. Η επιτομή της ποδοσφαιρικής ιδιοφυΐας.

Τι εγινε ρε παιδια; Εχει live ο Μπετοβεν στη Μαλακασα;