Πίνακας συμμετοχής

Πολύ ωραϊο και συμφωνω σε όλα με τους φίλους μου. Εϊναι οι στιγμές που οι εικόνες μέσα μας γϊνονται μουσικη που μοιράζεσαι.Τι άλλο θέλουμε?...Μπράβο φϊλε.

Τώρα .... τον σκότωσες ρε συ. Φώτη εσύ γιατί γελάς? Τον βλέπω τον pipityri σε καναδύο χρονάκια έτσι.

Εξαιρετικό. Εξαιρετικότερο δε, με ακουστικά. Θα μπορούσαμε να έχουμε τα λόγια γιατί βαριέμαι να κάνω απομαγνητοφώνηση;

Σιγά την προσεχτική ακρόαση και την κρυφή ένταση ναούμε. Κάτι ενδιάμεσες φωνές (και όχι μόνο) τα πετάνε όλα απόξω ασούμε, ειδικά για μας τους λαϊκούς που χθες ακούγαμε Πίτσα και πίναμε κρασά. Υπάρχει κάτι εκεί που δεν λύνεται σχεδόν ποτέ, και αν θέλεις να ξέρεις εμένα πιο πολύ μου αρέσει αυτό που δεν ξέρεις γιατί "τεντώνεσαι". Ούφ, τα είπα και ξεθύμανα. Για να μιλήσω και λίγο σοβαρά πάντως, ο δρόμος που οδηγεί σε δόξα, χρήμα και γυναίκες, είναι πια ορθάνοιχτος μπροστά σου.

Ευχαριστώ, boss. Εσύ είσαι τζαζίστας, μην ακούσεις στρωτή αρμονία, ξυνίζεις...? Όμως, πρόσεξε, έχω σχέδιο....με την απόλυτη επιτυχία προ των πυλών είναι θέμα χρόνου πριν βρεθώ εγώ στη θέση της μπάντας από το άλλο thread και με τα συστημικά μέσα-που λέει κι ο φίλος-στο πλευρό μου, θα κάνω 10λεπτα σόλο σε prime time, και τότε αγαπητέ θα πάρουμε το αίμα μας πίσω...? Πέραν της πλάκας-και όπως προανέφερα- κάθε κάθε στοιχείο του κομματιού είναι προσεκτικά δουλεμένο. Το κείμενο χωρίζεται σε δύο απολύτως διακριτά μέρη και αυτό αντανακλάται και στη μουσική. Εντούτοις, στοιχεία αστάθειας έχουν παρεισφρήσει και στο δεύτερο, φαινομενικά, στρωτό μέρος...το έξτρα beat στο τέλος κάθε κύκλου, οι αναστροφές που αποδυναμώνουν κάποια ακόρντα....Θεωρώ πως προσεχτική ακρόαση φανερώνει μια κάποια κρυφή ένταση, σαν απόηχο του πρώτου μέρους όπου αυτή είναι πιο in your face λόγω της αρμονίας και της ρυθμικής ρευστότητας.