Πίνακας συμμετοχής

Εγω να παω τη μαυρη αληθεια, εκει γυρω στο 83 μου εβαλε ενα φιλος στο πικαπ το Ace of Spades και απο την ωρα που μπηκε η φωνη μεσα σε 5 δευτερολπετα σηκωσα τη βελονα. Μπορει καποιος να μου παρει ολα τα μυστικα του κρατους σε ενα λεπτο, αν με δεσει και μου βαλει motorhead.

Άλλο ένα στίγμα ...μαχαιριά στην πλάτη, όπως θέλετε πείτε το !!! 14-15 θα είμουνα όταν πήρα το no sleep 'till hammersmith και χωρίστηκε ο κόσμος μου σε αληταράδες και λάκηδες !!! Τεστοστερόνη, άντερα, αρ@#$% Alpha male music ? ps. παραλίγο να κάνω tattoo στο λαιμό το σήμα

Αντε δεν ξεκινατε να κανετε ενα μικρο κλιπακι, που να παιζει ο καθενας το ριφακι που τον "κατεστρεψε" ? Δεν ειναι αναγκη να γινει ολοκληρο το κομματι, μονο το ριφφ. Οποιος δεν εχει τον καταλληλο εξοπλισμο και ειναι Αττικη, μπορει να ερθει να το γραψει σε μενα. Μπορουμε μετα να το κανουμε ενα βιντεο-ποτπουρακι με ολα τα ριφφ. Αναλαμβανω παραγωγη. ΥΓ μη φοβηθει ή ντραπει κανεις απο τους "αρχαριους" οτι δεν θα μπορεσει να το παιξει. Εχει ατελειωτα κανονακια μεχρι να το πετυχει και θα το πετυχει. PM me για λεπτομερειες και να κανονισουμε τεσπα.

Μπορεί να με κοροϊδέψεις, αλλά στο λέω για δικό σου καλό, αν ισχύει ακόμα αυτό, καλό θα ήταν να το αποβάλεις. Έτσι ήμουν στο περίπου κι εγώ, και σήμερα διαπιστώνω ότι έχασα πολύ καλές μουσικές εξ' αιτίας αυτού του τρόπου σκέψης. Να ξέρεις επίσης ότι με τους motorhead και τον Lemmy έχω κόλλημα, τους έχω δει live δύο τρεις φορές, και "αρρώστησα". Ο Lemmy ήταν είναι και θα είναι (για μένα) η μεγαλύτερη rock μορφή ever, οπότε σε νιώθω. Α, και κάτι άλλο. Αυτό το "λάκηδες" καλό θα ήταν να το αλλάξεις (βάλε κάτι άλλο ρε παιδί μου) γιατί έχουμε έναν Λάκη εδώ στο noiz που μαμάει και δέρνει (και σαν τύπος, και σαν μουσικός).

Αρχές γυμνασίου και χωρίς να έχω σκεφτεί καν ότι θα ήθελα ποτέ να παίξω ηλεκτρική, κλασσικός γαρ, άκουσα αυτό. Ακόμα θυμάμαι τη μάνα μου να απορεί γιατί βρίζω το στερεοφωνικό (επειδή δεν μπορούσα να παίξω και να ακουστώ έτσι). Μετά από λίγες μέρες πήρα ηλεκτρική...

This strange composition was writen many years ago in Pelloponisos-Greece in a full moon summer night,the track has an odd rythm in 15/4 except the melody that has also other kind of meters ,the song try to represent the strange feel that we have some times when it is full moon,Sthephan Tsapis play a beatiful blues solo in the second part of this song,anyway the basic chords of the vamp of the solo parts is based on the blues interval of flat fifth ,it s only two chords but they change fast from one another and this is a chalenge for the musician that make a solo but this strangeness is that give in this track the full moon feeling ,at least for me,enjoy. Dimitris Korontzis guitar Stephan Tsapis keyboards Theodore Stavrianos electric bass Leandros Fratnik drums Vassilis Podaras Mix and Recording on V.A.P. Studio Mastering:Dimitris Bellos Αthens-Greece 2017 https://dimitriskorontzis.bandcamp.com/album/empathy

Χρόνια σου πολλά μάστορα!

Νομιζω εχουμε λιγο ξεφυγει απ το θεμα ή μου φαινεται??

καλοκαιράκι 1975, εκδρομή για μπανάκι στον Σχοινιά... γαλαρία στο πούλμαν και στο κασετοφωνάκι μου (Unisef made in Singapore ξέρει ο Λάκης) παίζουν Elvis και διάφορα ελληνικά 60's... φέρνει η φίλη κασέτα με classic rock hits... πρώτο κομμάτι το κάτωθι... εκείνη την στιγμή έγινα άντρας και όχι κατόπι που της έδωσα το πρώτο μου φιλί για να μου χαρίσει την κασέτα...?

δεν νομιζω οτι υπαρχει καποιος που εχει πιασει κθαρα και δεν εχει ξεκινησει απο εδω..

Επίσης:

σε κατι κασσετες που κυκλοφορουσαν τοτε με συλογες ποπ χιτ (χρυσος διπλος κλπ) χωσανε στη δευτερη κασσετα δευτερη πλευρα αυτο οι παλισαταναδες ..... παει το χασαμε το παιδι....... ??

Με τι άρχισα δε θυμάμαι καν, μάλλον maiden 7-8 ετών. Junkie έγινα πολύ μετά όταν άκουσα αυτό!!!

To πρωτο riff που ακουσα και με "κατεστρεψε". Εσας?

Παρακολουθω εδω κ μερικες μερες τον Allen..και το μονο που μπορω να πω ειναι οτι This guy is going places..!!! Οι επιρροες του ειναι διακριτες αλλα θεωρω οτι ανηκει σε μια στοφα τραγουδιστων που δεν βλεπουμε καθε μερα. Tσεκαρετε τον..

Δεν εχεις και πολυ αδικο... ΑΛΛΑ μαζι με αυτά ελλατωθηκαν και τα φαινομενα να αγοράζουμε τόξα πουλώντας νεφρο εκει στην Χαριλαου Τρικούπη και χορδες, μαγνητες κλπ στην 10πλασια τιμή.....

Λεω αν βαλει αλλο φαζ θα καταλαβει κανεις οτι δεν ηταν το gibson maestro fuzz? Μη κολλαμε σ'αυτα. Και με dist να παιζοταν μια χαρα θα ηταν. Εγω παιζω ολα τα κομματια με τον ιδιο ηχο (τον ηχο μου).

Εξαιρετικά value for money όργανα που κατασκευάζονται στην Κίνα, για λογαριασμό της rondo music. Το ίδιο και οι agile. Ίσως χρειαστεί να αλλάξεις μαγνήτες (αν δεν σου αρέσουν) και ηλεκτρικά (αν σου δημιουργήσουν θέμα στο μέλλον). Την ταστοδουλειά μπορείς να την ελέγξεις και μόνος σου (στο περίπου), όπως και αρκετά άλλα πράγματα (φινίρισμα, nut, μπράτσο, κλπ) Μια τιμή πάντως λίγο κάτω από 300 θεωρώ ότι θα ήταν πιο ... δίκαιη.

Δεν γνωριζω τις εν λογω κιθαρες. Σιγουρα σε εναν καλο ενισχυτη, ο,τι κιθαρα και να βαλεις, θα ακουγεται φανταστικα. Και αντιστροφα, μια εξαιρετικη κιθαρα θα ακουστει χαλια σε χαλια ενισχυτη. Στα ~350 ευρω βρισκεις ωραιοτατες epiphone standard και vintage v100. Βρισκεις και epiphοne studio les paul κατω απο 300. Παντως, εαν ψαχνεσαι για να φτιαξεις ηχο, η κιθαρα δεν θα προσφερει σχεδον τιποτα, εαν δεν εχεις ενισχυτη σωστο.

Μέσα....αλλά θα πρέπει να το πλησιάσουμε, όχι απλώς να το ερμηνεύσουμε...

Όχι δε θα είναι γραμμή αλλά καμπύλη a la Fano. Και θα ρίξω και το... επίπεδο. Στο σημείο που θα φαίνεται το maple θα έχει σκαφτεί το τοπ veneer για να φανει το logo. οπότε εισαι SPOT - ON με την παρατήρησή σου!!! Επίσης το headstock θα έχει μια ελαφρά προς τα πίσω γωνία.

το απόλυτο γκαραζορίφ

Hendrix δε βλέπω και παραξενεύομαι ...

βρε σεις αλοίμονο. εδω τον Λέμυ τον γουστάρησα και εγώ κι ας τον έμαθα το 2004...

ΦιλωΟΥς βαλε οπωσδήποτε anodised gold pickguard. Αλλιώς κΣερω που μένεις... ?

Φιλε @Rebel_Of_Southγια Pantera μόνο θέλουμε ειδικό ξεχωριστό θρέντ, cowboys? cemetary? Hollow? Rise? Επίσης απο Savatage ζημιούλα είχε γίνει με το Sirens. Και μιας και πιάσαμε την πρώϊμη thrash, hardcore εποχη, ένα riff απο ένα υποτιθέμενο punk-surf συγκρότημα το οποίο μου έκανε μεγάλη ζημιά : στα υπόψην, στους ST έπαιξε ίσως ο μεγαλύτερος μαύρος πάνκ κιθαρίστας όλων των εποχών, ο Rocky George με την Ibanez RG του, πολύς κόσμος πίστευε οτι RG ήταν το signature μοντέλο του.

1) Ό,τι γράφει δε ξεγράφει για το φίλο Λάκη, no offence φίλε ? 2)Ένα θεματάκι το είχα πιτσιρικάς με μη "πάρε να χεις" μουσική, μου πέρασε γρήγορα όμως early 20s, για τον ίδιο λόγο με σένα, έχανα μαμώ τις μουσικές και αντί να ανοίξει το μυαλό μάλλον έκλεινε. Ο κόσμος για μένα δε χωρίστηκε απλώς μουσικά, με στιγμάτισε σαν άνθρωπο, στον τρόπο που φέρομαι, πως βλέπω τον εαυτό μου και τους γύρω μου etc etc... καμία σχέση με τη μουσική αυτή καθεαυτή δλδ. O Lemmy και οι Motorhead προσωποποίησαν τον ψυχισμό μου, πλήρως !!! Στη χώρα της π#$%ιάς, είδα ίσια !!! Born to lose, Live to win ?

τρομερή η ομοιότητα μου με τον @BillTrantos . Συγκινητική θα έλεγα μιας και είμαστε αρκετά κοντά ηλικιακά ( και πολύ μακρινά τα συγκροτήματα με εμάς ? ) Πρώτο ροκ/μεταλ άκουσμα οι Scorpions με το rock you like a hurricane . Μετά δε θυμάμαι αν σκάλωσα με Bon Jovi ή Ozzy Σίγουρα ο Ozzy με συγκλόνισε . Η μόνη διαφορά με τον Μπιλ ότι εγώ είχα ως πρώτη επαφή το No More Tears όπου ακόμα και σήμερα με πολλά περισσότερα ακούσματα , έχω την εικόνα του πάντα μεθυσμένου, χωρίς μπλούζα και αμούστακου Zakk Wylde να κάνει σβούρες και κλωτσιές στον αέρα παίζοντας την Les paul του....ως το απόλυτο ροκσταριλίκι . Ίσως μετράει που ήταν κι αυτός πιτσιρικάς τότε . Γι αυτόν έπιασα κιθάρα Μέτα , βέβαια, μπήκαν στην ζωή μου αυτοί οι αλητήριοι που παίζει αυτό το ριφ κάνοντας αυτό το headbanging και πετάει κωλοδάχτυλα και δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να κάνει ταυτόχρονα. Και γράφει αυτό το σολο Και τέλος, μπήκε στην ζωή μου η καλύτερη μπάντα στο μεταλ ( και δε πα να μαι ο μονος που το πιστεύει ?) . Και βάλαμε λίγη πχιότητα στη ζωή μας . Εκεί ήρθε το ταράκουλο

Τα εύσημα στους παιχταράδες! Κι εγώ, έπαθα μεγάλη πλάκα, όταν το άκουσα.Α ρε, τι είναι η μουσική...

να τος ο τζόκερ που ειπα. Εγώ αυτό θα κανα. δε ξερω για το headstock αλλα το υπόλοιπο ειναι καταπληκτικό και πολυ ορίτζιναλ

ναι...ξερω και γω μια φορά πήρα ένα κομμάτι του Φώτη και το κατέστρεψα!

Αγάπη μου στο ορκίζομαι,δεν είναι αυτό που νομίζεις! Μας βλέπω να φτιάχνουμε τραγούδι αλα iron maiden με 30 σόλα μέσα για όλους τους κιθαρίστες ?

ααα... κρυφό μας το κρατάτε ε?

Ο Φώτης έχει περπατήσει σε άγρια μονοπάτια,δεν τον φοβάμαι ?

Μπα.... δεν μου πήγε η καρδιά να του το χαλάσω.....! κακιασμένε...

Ριφαρα,γκρουβ και τα παντα ολα. Τους εδωσε αυτη τη δοση φανκ ο Hughes που τους ταιριαζε πιστευω πολυ. Ειναι βεβαιως και το διδυμο Hughes/Coverdale στις φωνες που σε αυτο εδω-και σε αυτο εδω δηλ-τα σπαει.

και σε πιο "ώριμη" ηλικία (18 !!) αυτό :

Εδώ,χωρίς το Μηλιώκα!

Θα πάω και'γω χεράκι χεράκι με τον @fusiongtr ακριβώς σε ότι είπε (με τη διαφορά οτι το τραγούδι μου το έβαλε ο μεγαλύτερος αδελφός του φίλου). Βέβαια αυτό που με κατέστρεψε ολοκληρωτικά, για να μη πω κατεδάφισε, Πέμπτη δημοτικού γαρ, ήταν αυτο: Μαζί με τις σειρήνες πέφτανες βόμβες (απ'τις καλές) σ' όλο μου το ανυποψίαστο κορμάκι.

Αυτό με έκανε να πιάσω την κιθάρα και αυτό με έκανε να καταλάβω ότι καλή είναι η κιθάρα αλλά για χόμπι...

όταν ακόμα ήμουν μικρός και έπαιζα ...πλήκτρα... άκουσα αυτά δεν θυμάμαι ποιό πρώτα, σίγουρα σχεδόν την ίδια εποχή ίσως μέσα στον ίδιο μήνα του 1965. Ο αδερφός μου είχε μια κιθάρα και μου έδειξε πως παίζονται (κάποιος του είχε δείξει προφανώς...) Δεν ξέρω ακριβώς αν με κατέστρεψαν, όμως με έκαναν να καταλάβω ότι η κιθάρα δεν είναι για να παίζεις 6 χορδές ανοιχτές όλη μέρα. λίγο μετά έμαθα και κανονικά ακόρντα

Ωραίο θέμα, μερικές ιδέες που έφτιαξα σε 3d μήπως σε βοηθήσουν στη απόφασή σου.

Και η ολική καταστροφή...

Ρε τι μου θυμίσατε! Ήμανε ήδη στο ροκ από τα fm τότενες. Είχα και ένα ενδιαφέρον στο μεταφυσικό και στα θρίλερ τρόμου. Πάω ένα απόγευμα στο σπίτι ενός συμμαθητή μου, που έμενε μερικά τετράγωνα από το σπίτι μου, να ακούσουμε μουσική. Κάτσε μου λέει να σου βάλω ένα κομμάτι. Κλείνει τα φώτα και ανοίγει ένα μικρό πορτατίφ. Άκουσε με προσοχή μου λέει. Ακούω βροχή, μετά καμπάνες, και μετά αυτό. Φοβόμουν μετά να γυρίσω στο σπίτι μόνος μου.

Aν κατάλαβα καλά, το κομμάτι/riff που μας έκανε να ασχοληθούμε με την κιθάρα ή τη μουσική γενικότερα? Αυτό που τα ξεκίνησε όλα; Aυτό. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο Bryan Adams είναι ο συνθέτης των καλύτερων bridge στην pop, μαζί με τον Tom Petty, μετά από τον sir Paul. Ήταν τέλη 80s.