Πίνακας συμμετοχής

Εγώ προτείνω να μην φαίνεται το email. Όποιος θέλει να επικοινωνεί μόνο μέσω μηνυμάτων της πλατφόρμας των αγγελιών. Τα email π.χ. θα μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο για θέματα ενεργοποίησης - επαλήθευσης ή επαναφοράς κωδικών με την πλατφόρμα των αγγελιών.

Εγώ νομίζω ότι θα πρέπει πριν κάποιος καν ΜΠΕΙ στο site των αγγελιών και πριν ΠΟΣΤΑΡΕΙ την αγγελία του να υποχρεούται να γράφει σε έναν virtual πίνακα το παρακάτω κείμενο 100 φόρες: ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΩ ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΜΟΥ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΩ ΣΕ EMAIL ΑΠΟ ΜΠΑΝΑΝΙΕΣ ? edit ΚΑΙ στα ΕΓΓΛΕΖΙΚΑ πρεπει να το γραφει I DON'T SELL MY ORGANS OUTSIDE THE GREECE AND DON'T ANSWER EMAILS FROM BANANA LANDS ? & το προβλημα λυνεται αμεσα ...

Εμένα μού έστειλε ο Λόρδος της καρδιάς μας, ο lord smith δύο φορές. Την πρώτη ήθελε να αγοράσει ένα synthesizer -παρεμπιπτόντως δεν πουλάω κανένα τέτοιο όργανο- και ρωτούσε πόσ καιρό το έχω, πόσο κάνει και αν μπορώ να του στείλω φώτο. Τού έστειλα ένα toy piano από τα jumbo σε φωτογραφία, τού είπα ότι είναι συλλεκτικό όργανο 30 ετών και τού ζήτησα 3.650 ευρώ. Ναι, το ξέρω, το σκοτώνω το άτιμο, αλλά τί να κάνω...Δε μου απάντησε. Ύστερα από δύο βδομάδες μού ζήτησε ένα ηλεκτρικό βιολί που δίνω στα 150 ευρώ. Τού έστειλα ένα σπασμένο βιολί από το νετ και τού ζήτησα 6.500 ευρώ. Θεώρησε την τιμή πολύ καλή και μού ζήτησε τα στοιχεία μου για να έρθει σε επαφή ένας πράκτορας (007) για την παραλαβή. Τού είπα να μου στείλει τα δικά του για να του στείλω να το δοκιμάσει πρώτα και μετά με πληρώνει. Έτσι είναι οι σωστές συναλλαγές. Αλλά δε μου απάντησε και δεν ξέρω γιατί ακόμα. Μπορεί να βρήκε κάτι καλύτερο...

φίλε μου νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να ανοίξεις τρύπα και να χώσεις ένα διπλό. Οι μονοί-διπλοί καλοί είναι αλλά ποτέ δεν θα βγάλουν τον ήχο του humbucker.

http://www.wildepickups.com/Wilde_Bill_s_Twin_Blades.html .+- Όλα τα άλλα είναι να έχουμε να λέμε ( ναι είμαι μονομπλόκ χαρακτήρας) :) :) :) Το 80% του εμπορικού-κλασσικού metal γράφτηκε με https://www.seymourduncan.com/pickup/jb Αλλά όταν ήθελαν περισσότερο από οτιδήποτε πήγαιναν και αγόραζαν από τον Μπάρμπα Μπίλ.

εγω με αυτο...

Ενδιαφέρον και καλοπαιγμένο !!! Θα ήθελα περισσότερη αγριάδα και grit στη φωνή όμως. Καλή επιτυχία?

Κάποτε έβλεπα έρημο στον ύπνο μου με αυτό?

Ευχαριστούμε guys!!!!Το παλεύουμε για να γουστάρουμε!!!!!

Καλή επιτυχία παιδιά!!! Μ' άρεσε αυτό που άκουσα αν και δεν είμαι φαν του Stoner.

Απελθέτω απ'εμού το ποτήριον τούτο...

Καλή επιτυχία.

Ο παίκτης και το rig είναι σημαντικά στοιχεία. Αλλά ο μαγνήτης είναι η πρωταρχική πηγή του ήχου. Ό,τι λείπει από εκεί, δεν μπορείς να το βρεις πουθενά. Αν δεν έχει μπάσα ο μαγνήτης, όσο και να ανεβάσεις τα μπάσα από τον ενισχυτή, δεν θα τα βρεις. Αν δεν έχει attack ο μαγνήτης, το ίδιο. Το να ανεβάζεις την παραμόρφωση, απλώς τονίζει τις συχνότητες που έχεις, δεν παράγει άλλες συχνότητες. Το ίδιο συμβαίνει με το attack. Έχω πειραματιστεί κι εγώ με μονόδιπλους. Έχω και έναν σε μια Strat μου (που λέω να βγάλω εδώ και πέντε χρόνια αλλά βαριέμαι). Μάλιστα σας νικάω όλους ? ? ?επειδή έχω και το μοναδικό (νομίζω - μπορεί να κάνω λάθος) μοντέλο διπλού μονόδιπλου που έχει βγει: Τον Dimarzio Multibucker Η δική μου η γνώμη λοιπόν όπως καταλάβατε είναι ότι οι μονόδιπλοι για ο,τιδήποτε πάνω από blues rock είναι ένας κακός συμβιβασμός και μια προσωρινή λύση η οποία ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με την εμπειρία μου και την εμπειρία άλλων κιθαριστών που γνωρίζω είναι προσωρινή - καθώς πάντα τελικά νικάει ο full χαμπάκας (όταν δεν βαριέσαι) - και άρα κοστοβόρα λύση.

Αν θες μέταλ ήχο, δεν βγαίνει άκρη με τέτοιους μαγνήτες

Η ιστορια (και αυτη, και εδω) ειναι σα να καθεσαι στην ακροθαλασσια και να βλεπεις τα κυματα ναρχονται. Αλλοτε ειναι μικρα, ησυχα, σχεδον ανυπαρκτα, αλλοτε αγριεμενα, θηριωδη, σχεδον απειλητικα. Η εμπνευση και η διαθεση δεν ακολουθουν γεωμετρικη η αλλου τυπου μαθηματικη προοδο. Σε ολους συμβαινει. Πανω-κατω, μεσα-εξω, δεξια-αριστερα. Το παθος ομως για να παιζεις σβηνει χωρις την καλλιεργεια. Ν' ακους μουσικη, να ψαχνεις και το πιο απομακρυσμενο σημειο στο οργανο, να το κοιτας απο διαφορετικες γωνιες, να αφουγκραζεσαι τις αντιδρασεις, να νοιωθεις τους παλμους του να μπερδευονται και να αυξομειωνονται με τους δικους σου, να χαστουκιζεις και να χαϊδευεις. Με εναν απωτερο στοχο...να βρεις τη φωνη σου. Παντα, εκεινο που ειχε - και εχει - σημασια στην τεχνη ειναι να υπαρχει κατι να πεις. Δεν ειναι ευκολο, το αντιθετο. Δεν μπορουμε ολοι να ειμαστε καινοτομοι και ριζοσπαστικοι, μπορουμε ομως να προσπαθησουμε να γινουμε ενα μικρο κομματι ενος γιγαντιαιου παζλ και να νοιωσουμε καπως, καποτε, πως συμπληρωνουμε το ολον. Ο τροπος με τον οποιο θα πεις εκεινο που σε καιει ειναι προσωπικο θεμα του καθενος. Αλλοι διαλεγουν νοτες, πολλες η ελαχιστες, καποιοι λεξεις τραγουδισμενες, ρυθμους πολυποικιλλους η μονοδιαστατους, μελωδιες ρηξικελευθες η παραδοσιακες, καποιοι αναζητουν την εφευρετικοτητα η απολαμβανουν περιπατους σε πατημενους ομαλους δρομους, αλλοι γυρευουν την ανατροπη η αποζητουν την ηρεμια. Το ταξιδι και η διαδικασια ειναι εκεινα που κραταν το παθος ζωντανο, οπως ο αερας και το νερο με την τροφη τους ανθρωπους. Και θελουν ψαξιμο, κυνηγι αδιακοπο, αφοσιωση, αμφισβητηση, ερευνα, μελετη, εμβαθυνση, κατανοηση, επινοηση, κλαμα, πονο, πανηγυρι, γελιο, οργη, απελπισια, οργασμο, παραιτηση, ανεγερση, πεισμα, θλιψη, μελαγχολια, απομονωση, μοιρασμα, χαρα, ζωη. Αν νοιωθεις πως χωρις την κιθαρα σου - ειτε αυτη βρισκεται καποιες φορες κρεμασμενη σε τοιχο ειτε την εχεις αγκαλια - δεν μπορεις (η δεν θελεις) να ζησεις, εισαι παθιασμενος. Δεν εξυπακουεται πως θα βρεις εκεινη τη μοναδικη προσωπικη φωνη σου ουτε και με καποιο μαγικο τροπο θα πεις κατι ομορφο και καινοφανες, ομως μπορεις να ζεις μια υπεροχη και γεματη ζωη και να εισαι περηφανος.

Δεν ξέρω αν επειδή είναι άρθρο και όχι τόπικ πρέπει να μπει αλλού... Με αφορμή την κυκλοφορία του Tug – Άλλη μια μέρα τοξική (2010) που είναι ανεξάρτητη – diy κυκλοφορία ετοίμασα αυτό το άρθρο με διάσπαρτες πληροφορίες για όποιον τον ενδιαφέρει το πως να βγάλεις την μουσική σου μόνος σου ή σε εταιρεία. Μέσα στο άρθρο εσωκλείω πληροφορίες και από άτομα που κινούνται εμπορικά στην Ελλάδα στην μουσική καθώς και δεδομένα κατά την διαδικασία που έκανα εγώ. Διαδικασία του cd : Το cd καταρχάς το ετοίμασα όλο στο cubase. Ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα καταγραφής ήχου κάνει αρκεί να είναι πολυκάναλο. Έγραψα μία κιθάρα για την οποία χρησιμοποίησα το Amplitube και το free plugin που λέγεται Studio devil (άψογο). Για τα ντραμς χρησιμοποίησα παρτιτούρα του cubase και τα σχεδίασα με τους ήχους των steven slate drums. Για το μπάσο di και για την όλη μίξη και μάστερινγκ που έγινε από εμένα αποκλειστικά επέλεξα να χρησιμοποιήσω το focusrite liquidmix. Αυτό είναι ένα μηχάνημα στα 500 ευρώ που εξομοιώνει για 32 κανάλια ότι compressor και eq μπορείς να φανταστείς και έχει γράψει ιστορία. Η ποιότητά του είναι εκπληκτική και θεωρείται ότι πιο χρήσιμο σε περίπτωση που κάποιος θέλει να επενδύσει 500 ευρώ στο home studio του για να έχει μια επιπέδου ¨επαγγελματική¨ επεξεργασία. Η μουσική (Μπάσο, κιθάρες, βιολιά, πιάνα) και οι στίχοι του cd είναι γραμμένα και παιγμένα από εμένα. Τα βιολιά και τα πιάνα είναι παιγμένα σε midi κλαβιέ. Τα ντραμς και κάποια από τα πιάνα / βιολιά είναι σχεδιασμένα σε πρόγραμμα / παρτιτούρα πάλι από εμένα. Ηχογράφηση από 2007-2010 στο home studio μου. Σημαντικό κατά την μίξη που κάνεις είναι βασικά το ΠΩΣ θα κάνεις το recording. Ότι πιο σημαντικό ίσως είναι να ξέρεις τι είναι αυτό που θέλεις να βγάλεις οπότε όπως είπα ξεκινάμε από το recording και το αναλύουμε. Στην περίπτωσή μου εξαρχής αποφάσισα οι στίχοι που θα γράψω να είναι ελεύθεροι και αρκετά πάνω σε γεγονότα χωρίς να προσπαθούν να είναι «μουσικά» καλοί. Έτσι αυτό με οδήγησε αυτομάτως σε ένα πιο «άναρχο» αποτέλεσμα, βαρύ ίσως και μη «μουσικά» αρεστό. Κατόπιν σκέφτηκα ότι και η ερμηνεία και όλα δεν πρέπει να γίνει στην εντέλεια αλλά να ακολουθήσω το πείραμα του one take, δηλαδή όλα τα φωνητικά κρατηθήκαν με την πρώτη, δεν έκανα πολλαπλές ηχογραφήσεις, το ίδιο και σε μπάσο, κιθάρα και πιάνα, βιολιά. Έτσι όλο το cd είναι σε αυτό το ύφος. Σαν κάποιος να έδωσε μια Live συναυλία μπροστά σου και μίλησε για κάποια πράγματα στα ίσα. Σε συνέχεια αυτού του live feeling έβαλα μία κιθάρα περασμένη απλά μέσα από δύο εξομοιώσεις ενισχυτών. Δεν επέλεξα δηλαδή την τεχνική της ηχογράφησης και δεύτερου παιξίματος. Όλα δηλαδή τα κράτησα από την αρχή του recording σε live feeling. Τα έξοδα πχ. για μια τέτοια διαδικασία ηχογράφησης cd μπορεί να ξεκινήσουν από πολύ χαμηλά (500 ευρώ για κάρτα ήχου, απλή κιθάρα, μπάσο, Midi, free plugins) αλλά θα έχεις κατώτερο αποτέλεσμα (λογω του θορύβου από την φτηνή κιθάρα που αναγκαστικά θα πάρεις και πάει λέγοντας). Στο cd αυτό το κόστος των οργάνων και μικροφώνων και κάρτας ήχου έφτασε τα 2.000 ευρώ. Γενικά όποιος είναι διαθέσιμος με τον καιρό να δώσει ένα ποσό γύρω στα 2.000 ευρώ μπορεί να φτιάξει ένα ικανοποιητικό home studio. Φυσικά και στο μέλλον θα επενδύεις αν θελήσεις. Μετά μένει το artwork. Artwork : Προσωπική μου γνώμη είναι η επιλογή freelancers με καλή τιμή ή κάποιου ταλαντούχου φίλου αν έχεις που να νιώθει πραγματικά αυτό που θες να κάνεις. Στην δικιά μου περίπτωση επέλεξα τον Johnny Negri (http://jnegri.blogspot.com/ (σκίτσα , artwork,fanzines, στήσιμο του cd) ο οποίος είναι άψογος και σε τιμές και σε ενδιαφέρον και απασχόληση. Κατάλαβε κατευθείαν το ύφος του cd, συζητηθήκαν κάποιες ιδέες και έβγαλε κάποια σκίτσα που ένιωσε στο πνεύμα του cd. Με κάλυψε πλήρως. Έστησε το cd όλο στο photoshop ο ίδιος και ανέλαβε και την διαδικασία να πάρει τιμές από τυπογραφείο για εκτύπωση και όλα. Eκτύπωση του cd : Υπάρχει η επιλογή για εργοστάσιο ή τυπογραφείο. Στο εργοστάσιο υπάρχει μήτρα που πληρώνεις αλλά κατά μέσο όρο βγαίνει 1 ευρώ το cd και όσο ανεβαίνεις αντίτυπα τόσο πέφτει. Πχ. τα 2.000 αντίτυπα πρέπει να βγαίνουν γύρω στα 1500 ευρώ. Στο τυπογραφείο οι επιλογές είναι είτε digital όπου τυπώνεις αν θες και ένα αντίτυπο είτε κλασική μέθοδος που τυπώνεις περισσότερα καθώς έχει και εκεί κάποια βασικά έξοδα για την αρχή της δουλειάς. Σε όλα γενικώς βγαίνουν 1 ευρώ το cd. Απλά στο τυπογραφείο πχ. μου κόστισε περίπου 400 ευρώ τα 1000 αντίτυπα με 8σέλιδο βιβλιαράκι σε διχρωμία, αυτοκόλλητα για το cd, οπισθόφυλλο, όμως τα cd τα παίρνεις και τα γράφεις εσύ. Στο εργοστάσιο σου κοστίζει 1.000 ευρώ τα 1000 αντίτυπα με τετρασέλιδο βιβλιαράκι και τετραχρωμία και σου τα στέλνουν και με ζελατίνα έτοιμα με το cd σπίτι σου. Για κάποιον που θέλει να βγάζει λίγα λίγα και όσα δίνει και παίρνει χρήματα μετά να τα επενδύει στην επόμενη φουρνιά αντιτύπων συμφέρει η εκτύπωση digital σε καλό τυπογραφείο όπου εκεί μπορείς να βγάλεις ακόμα και ένα αντίτυπο. Απλά του πας το artwork σε corel ή ότι το έχεις κάνει και το τυπώνει digital. Είναι διαφορετικό από το κλασικό τυπογραφείο. Συνοπτικά λοιπόν το εργοστάσιο σου λύνει τα χέρια, στα δίνει όλα έτοιμα αλλά πρέπει να έχεις τα λεφτά και κάνεις και μια υπεύθυνη δήλωση ότι η μουσική σου ανήκει. Τα τυπογραφεία σου παίρνουν λιγότερα πάνω κάτω για το artwork αλλά όλα τα 1000 cd θα πρέπει να τα αγοράσεις εσύ σιγά σιγά, να τα γράφεις εσύ και να κολλάς τα αυτοκόλλητα ένα ένα πάνω στα cd. Πιο δύσκολο δηλαδή αλλά με μεγαλύτερη οικονομική ευκολία. Διανομή / προώθηση : Τύπωσες ένα cd 2.000 αντίτυπα, τώρα τί; Που τα δίνεις; Καταρχάς σημαντικότατο είναι να ορίσεις τιμή, αν είσαι σε diy φάση καλή είναι μια τιμή πχ. στο διπλάσιο ή τριπλάσιο του κόστους ώστε να μπορείς να επενδύσεις μετά στα επόμενα recordings, μικρόφωνα, αντίτυπα, οτιδήποτε. Το να τα κάνεις όλα μόνος σου είναι δύσκολο αλλά όχι και τόσο όσο νομίζουν όλοι. Σε καμία περίπτωση δεν είμαι κατά των άλλων επιλογών απλά να γνωρίζει ο κόσμος ότι τα έσοδα της μπάντας από το cd , μιλάμε για εταιρείες τώρα, είναι μισό με ένα ευρώ ανά cd. Το κέρδος για τον καλλιτέχνη δεν είναι στα cd εκτός αν πουλήσει 20.000 αντίτυπα. Οι καλλιτέχνες ξέρουν ότι βασίζονται στα live. Το 90% των εσόδων των cd πάνε στους μεσάζοντες και στις εταιρείες. Στο diy έχεις έλεγχο καλύτερο και όσο περίεργο κι αν ακουστεί αν ετοιμάσεις video, στείλεις σε σταθμούς και σε παίξουν, μπορείς και κάνεις live, κοινώς κάνεις όλη την προώθηση με υπομονή μόνος σου τα έσοδά σου από τα cd θα είναι μεγαλύτερα. Έστω λοιπόν ότι ορίσαμε τιμή 5 ευρώ. Τα 4 ευρώ είναι στην τσέπη σου… Ας πάρουμε όλες τις περιπτώσεις. Τρόποι προώθησης: Στο DIY 1) myspace με link για download και link επίσης για όποιον θέλει να το παραγγείλει τυπωμένο με τα όλα του. Πολλοί θέλουν, δεν θα χάσετε από το να το προσφέρετε για download. Γενικά το diy είναι μια φάση που στηρίζεται πολύ. 2) δίνεις αντίτυπα σε στέκια (αυτοδιαχειριζόμενα) 3) δίνεις αντίτυπα σε underground ή φιλικά βιβλιοπωλεία 4) δίνεις αντίτυπα σε δισκοπωλεία που προωθούν και ανεξάρτητη μουσική (υπάρχουν κάμποσα) 5) δίνεις και σε μπάντες που κάνουν συναυλίες να πάρουν μαζί τους 50 αντίτυπα πχ. η κάθε μπάντα ώστε να δίνουν μαζί με τα δικά τους 6) προωθείς ο ίδιος τα δικά σου σε συναυλίες (αν είσαι one man band δύσκολο αλλά μπορείς να χωθείς σε κάποιο πάγκο μαζί με άλλες μπάντες που παίζουν και να δίνεις) 7) δίνεις χέρι χέρι και προωθείς κάποια σε ανεξάρτητους ραδιοσταθμούς χωρίς αντίτιμο ώστε να παίζετε και η μουσική σου σε χώρους που σε εκφράζουν έστω ιντερνετικά 8 ) μπορείς να στείλεις το cd για προώθηση σε πολλά site που ασχολούνται με μουσική 9) μπορείς να το στείλεις σε cd baby και κάποια online δίκτυα αν επιθυμείς να το πουλάς σε κάποιο νορμάλ αντίτιμο. 10) υπαρχουν και τα μικρα distro τα οποια βοηθουν στην προωθηση. Τους δινεις αντιτυπα, τα βαζουν στις λιστες τους τις οποιες μοιραζουν ειτε χερι με χερι ειτε μεσω e mail, κρατανε ενα μικρο ποσοστο για αυτους και σου επιστρεφουν τα υπολοιπα. Αναλογα με την ποσοτητα που θα συμφωνησει να παρει απο σενα το ποσοστο αυτο μπορει να ειναι απο 1 ευρω μεχρι καποια σεντ. Στον ΕΜΠΟΡΙΚΟ / ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΤΟΜΕΑ 1) myspace με link για download (αν κάνετε και live αυτό, αν δεν κάνετε live τότε το μόνο έσοδο ίσως είναι το cd) και link επίσης για όποιον θέλει να το παραγγείλει τυπωμένο με τα όλα του. 2) δίνεις αντίτυπα σε ανεξάρτητες εταιρείες για να κλείσετε ίσως κάποια διανομή σε δισκάδικα, κάποια προβολή σε ραδιοσταθμούς και άλλα. Μία τέτοια άψογη από ότι δείχνει εταιρεία είναι η tech killa records (google it) 3) δίνεις αντίτυπα απευθείας σε εταιρεία διανομής μα σου το βάζουν ακριβά στο δισκάδικο και σου κρατάνε μεγάλο ποσοστό 4) δίνεις αντίτυπα σε ραδιοσταθμούς μόνος σου με την ελπίδα να σπρωχτεί σε κάποιο playlist, δοκιμάζεις να βρεις κάποιo project για videoclip, είναι κι αυτό άλλη μια μέθοδος για προώθηση 5) δίνεις και σε μπάντες που κάνουν συναυλίες να πάρουν μαζί τους 50 αντίτυπα πχ. η κάθε μπάντα ώστε να δίνουν μαζί με τα δικά τους 6) προωθείς ο ίδιος τα δικά σου σε συναυλίες και κρατάς καθαρά diy λογική για την έκδοση και διανομή του cd σου 7) Συνηθως μπορεις να βρεις καποια ανεξαρτητη εταιρια απο Ελλαδα η εξωτερικο η οποια σου προσφερει την κοπη του cd-βινιλιου-pro tape, την πληρωμη του καλλιτεχνη για το artwork, το στησιμο της δουλειας και την διανομη, και σαν ανταλλαγμα παιρνεις εσυ η μπαντα σου ενα ποσοστο των αντιτυπων. Πχ. Να δουλεύεις με 20%. Αρα στις υποτιθεμενες 1000 κοπιες περνεις 200 και αναλογα με τα εξοδα σου και τις συνθηκες εμποριου τις δινεις στην καταλληλη τιμη για να εχεις ενα μικρο κερδος. ΕΣΟΔΑ / ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΤΑΙΡΙΩΝ Οι εταιρείες δυστυχώς δεν προσφέρουν και πολλά... Σου ζητάνε συνήθως ένα ποσό μεγάλο (2.500 ευρώ μου ζήτησε εμένα ανεξάρτητη σε μια επαφή που είχαν κάνει οι ΙΔΙΟΙ) για να σου βγάλει ένα cd σε 500-1000 αντίτυπα, να στο σπρώξει σε ραδιοφωνα που έχουν γνωστό (!!) και φυσικά για μίξη μαστερινγκ και έξοδα βιντεοκλίπ δεν το συζητάμε. Κοινώς θέλουν να τους πας έτοιμη και ηχητικά και από όλες τις απόψεις δουλειά. Όπως επίσης δεν συζητάμε για κλείσιμο Live. Όλα ουσιαστικά τα κάνεις μόνος σου και πάλι , απλά την δουλειά της διανομής και της έκδοσης σε ένα μάλιστα όχι μεγάλο ποσοστό το αναλαμβάνουν αυτοί. Όσες επαφές έκανα με μουσικούς μέσω myspace για μια παρόμοια έρευνα που έκανα τότε μου είπαν τα ίδια. Υπάρχουν εταιρείες όπως είπα όπως η Tech Killa Records οι οποίες είναι ανεξάρτητες με την πραγματική έννοια. Δηλαδή με ένα πάγιο μικρό σου δίνουν όλα τα δικαιώματα του cd, σου τυπώνουν cd, ετοιμάζουν videoclip, έχουν διανομή σε δισκάδικα και ραδιοσταθμούς, σου κλείνουν live και συνεντεύξεις, γενικά δίνουν όλο το πακέτο στον μουσικό που επιθυμεί να προωθήσει την μουσική του χωρίς να του πιουν το αίμα. Από την άλλη να πούμε ότι επίσης η SONY πχ. Που είναι μεγάλη εταιρεία από όσο γνωρίζω σου προσφέρει και βίντεο και πολλά πράγματα αλλά όπως προείπαμε τα ποσοστά κράτησης είναι τεράστια. ΑΣΦΑΛΕΙΑ / ΠΛΗΡΩΜΕΣ Σε περίπτωση που κάποιος κάνει την κυκλοφορία μόνος του καλό θα ήταν να έχει paypal λογαριασμό για Online πληρωμές και γενικότερα. Για όσους είναι σε εταιρεία και επιλέξουν αυτό τον δρόμο προηγούνται οι πωλήσεις και οι πληρωμές γίνονται ανά περιόδους. Επίσης υπάρχει η ΑΕΠΙ, κατακριτέα από πολλούς, λόγω του ότι επεμβαίνει υπερβολικά στα έσοδα και ζητάει και πολλά (υπάρχει το site της για ελεύθερη ανάγνωση και εγγραφή) , δεν έχει κάποιο κόστος η εγγραφή και είναι ίσως ο πιο έγκυρος τρόπος αναγνώρισης κατοχής δικαιωμάτων αλλά ας το ψάξει όποιος θέλει καλύτερα πριν αποφασίσει. ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Τα στοιχεία για εταιρείες και ανεξάρτητες είναι παρμένα είτε από προσωπική εμπειρία και από επικοινωνία με μουσικούς που είναι σε εταιρείες, μιλάω για γνωστούς καλλιτέχνες και όλοι είπαν τα ίδια. Αυτά έγιναν σε μια εποχή που είχα σκοπό να γράψω ένα άρθρο περί diy/εμπορίου (σαν αυτό το άρθρο) και είχα επικοινωνήσει με κάποιες συγκεκριμένες ερωτήσεις με πολλούς καλλιτέχνες μέσω myspace. Η ιδέα μου να το αρχίσω αυτό έγινε μετά από μια επαφή μου με μπάντα του χώρου που ενώ την θεωρούσα επιτυχημένη μου μετέφερε ένα… εντελώς διαφορετικό πράγμα... ΤΟ βρήκα ενδιαφέρον λοιπόν να υπάρχει μια ανάλυση του χώρου και κάλιο αργά παρά ποτέ, έκατσα να ετοιμάσω το κείμενο τώρα. Οι πληροφορίες για τυπογραφία, τρόπους διανομής και τα λοιπά είναι από τυπογράφους, μουσικούς ανεξάρτητους και από προσωπική εμπειρία. Ελπίζω το άρθρο να βοηθήσει γενικά κάποιους να πάρουν μια ιδέα και να κυνηγήσουν ανάλογα αυτό που νιώθουν. SITES ΧΡΗΣΙΜΑ 1. http://bigcartel.com/ (Σου φτιάχνει πολύ εύκολα Online store με τα cd σου, μπλούζες, ό,τι θες). Το βρίσκω πολύ εύκολο και χρήσιμο. Συνδέεις το account με ένα paypal λογαριασμό, μάλιστα αυτός που θα κάνει την αγορά δεν ειναι απαραίτητο να έχει paypal. επίσης εννοείτε μπορείς να φτιάξεις και το template για να ταιριάζει με το site σου.. 2. http://www.safecreative.org/ Για το θέμα πνευματικών δικαιωμάτων και προστασίας. Ουσιαστικά ένας online "συμβολαιογράφος" με ημερομηνίες καταχώρησης της δουλειάς , εξώφυλλα αν θες για παραπάνω προστασία, φωτογραφία σου και γενικά πολλών επιπέδων τρόπο να αποδείξεις ότι κάτι σου ανήκει και από ποτε. «Μεχρι τώρα εχω κατοχυρώσει τα μουσικά μου δημιουργήματα. Ειναι ευκολο. Ανεβαζεις το κείμενο/τραγούδι/αρχειο σου που θέλεις να κατοχυρώσεις και εντος 24 ωρων σου στελνουν ενα pdf το οποίο εχει όλες τις πληροφορίες. Το "προϊόν" ειναι διαθέσιμο στους servers του Safe Creative ετσι ώστε σε περίπτωση "νομικού προβλήματος" να μπορεί ο δημιουργός του να αποδείξει οτι είναι δικό του μαζι με όλα τα στοιχεία που χρειάζονται. (από http://liogr.posterous.com/11971663) . 3. http://www.jamendo.com «Για όσους γράφουν μουσική, ενα καλό μέρος για "προώθηση" είναι το Jamendo. Προσφέρουν διάφορες καλές υπηρεσίες. Ανεβάζεις το album σου (αρκει να μην είναι διαθέσιμο απο κάποια εταιρία που "πολεμάει την πειρατεία") και οι χρήστες της υπηρεσίας το κατεβάζουν (δίνουν VBR MP3 και OGG q7 μεσω αρχειου zip ή του πρωτοκολλου torrent) γράφουν την γνώμη τους, μπορούν να το βάλουν σε λίστα αναπαραγωγής η οποία μπορεί να εισαχθει σε άλλες ιστοσελίδες, επιτρέπουν τις δωρεες απο τους επισκέπτες προς τους δημιουργούς (μεσω paypal), και μεσω διαφορων προγραμμάτων βοηθούν μπορείς να έχεις έσοδα. Επίσης, με το Jamendo Pro, οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται μπορεί να αγοράσει άδεια για την εμπορική εκμεταλευση των τραγουδιών.» (από http://liogr.posterous.com/11971663)