Πίνακας συμμετοχής

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα καλά σας λόγια! Η αλήθεια είναι πως κι εγώ σκέφτηκα τη διάρκεια όταν το τελείωνα γιατί αρχικά είχε βγει γύρω στα 3.5 λεπτά αλλά ένιωσα ότι πλατειάζω. Προς το παρόν μπαίνει στον πάγο και αν κάποια στιγμή μου έρθει κάποιο θέμα που θα μπορούσε να μπλεχτεί με τα ήδη υπάρχοντα θα το πιάσω. Ενώ η απότομη αλλαγή ήταν μέρος της αντίθεσης/ατμόσφαιρας που ήθελα να δημιουργήσω, συμφωνώ ότι γίνεται ένα κλικ πιο απότομα απ'όσο θα ήθελα. Σκέφτηκα και το ενδεχόμενο να παίξω κούφιες πριν μπω στο distorted riff, αλλά δε μπορούσα να γράψω τα drums όπως πρέπει για τέτοια αλλαγή με τίποτα! Χαχαχαχα η αλήθεια είναι πως ο τίτλος βγήκε τελείως συνειρμικά, τελείωσα να γράφω και να mixάρω (πιο πολλή ώρα μου πήρε το mixάρισμα εννοείται) και είπα να μην το πολυσκεφτώ, ό,τι μου έβγαινε πρώτο ως vibe. Δε σταματάει η μελέτη, τώρα που τελειώνει και η πρέσα με τα διαβάσματα θα συνεχίσω κανονικά, με πολλή θεωρία ενδιάμεσα γιατί επιτέλους με ενδιαφέρει η μελέτη της και βλέπω ότι θα μου ανοίξει πολύ τα μάτια σχετικά με το γράψιμο. Παίρνει ακόμα σίγουρα, απλά ήμουν αρκετά αναποφάσιστος και το είχα ήδη παιδέψει αρκετά στο μυαλό μου. Έπαιρνε σίγουρα ένα καθαρό θέμα ακόμα με μία διαφορετική μελωδία, ένα breakdown και ίσως ένα solo. Το κυριότερο εμπόδιο ήταν το θεωρητικό/αρμονικό κομμάτι, γιατί κόλλησα και δεν είχα τη γνώση για να μπω σε ένα μπούσουλα μετατροπίας. Ο Buckethead πάντα θα υπάρχει μέσα μου, οπότε άθελά μου βγαίνει προς τα έξω, ειδικά στην αισθητική γύρω από clean σημεία. Είχα βάλει και ένα distorted part το οποίο μέσα στο context έφερνε ακόμα πιο πολύ, αλλά εν τέλει κόπηκε. Το παράξενο είναι ότι δεν ακούω καμία από αυτές τις 2 μπάντες. Πιο μικρός είχα ακούσει λίγο Linkin Park, αλλά τα mainstream κομμάτια τους. Η αλήθεια είναι πως οι ιδέες πρέπει να μου ήρθαν ακούγοντας Buckethead και Karnivool.

Linkin park-ικό θα έλεγα. H και limb bizkit-ικό! Μοντέρνο. Πολύ καλό.

Η καινούργια πλατφόρμα για κάποιο λόγο δεν στέλνει ειδοποιήσεις για κομμάτια στο mix και γενικά τα παίρνω χαμπάρι αργά. Εξ ου και η καθυστέρηση. παρα πολύ ωραίο. Οι κιθάρες στα χαλαρά άκρως ερωτεύσιμες. Το όλο δέσιμο πολύ σωστό. Τα τύμπανα άστα όπως είναι. Το ΕΖ είναι μάνα. Καλές στάθμες. Το στυλ στα ζόρια δεν είναι το είδος μου, αλλά αποδόθηκε σωστά με βάση τα όσα ακούσματα έχω απο ανάλογα πράγματα στο ράδιο. Μου άρεσε επίσης που άφησες τα covers. Ξέχνα και τις κλίμακες. Εγώ ήμουν νιός και...γμσ τα και βασικά μιά κλίμακα ξέρω φαρσί. Εχεις αυτί. Δούλεψέ το.

Κινηματογραφικότατο... εντάξει τα μέρη θα μπορούσαν να είναι μεγαλύτερα και η ένταση μεταξύ των ήρεμων και "άγριων" πιο κοντά μεταξύ τους. Η μετάβαση τους, στα αυτιά μου, ακούστηκε μια χαρά (πέρα από την διαφορά στην ένταση του ήχου που προείπα). Ίσως το κομμάτι να ζητάει ακόμα ένα, διαφορετικό απ'τα υπόλοιπα, μέρος (έτσι για να τριτώσει....). Σόλο μην βάζεις, μην ακούς τις σειρήνες (λέγε με Στράτο...?), θα "χαλάσεις" το όποιο mood αποπνέει το κομμάτι! Εύγε.

Νάτος ο Bill de Ville. Μπράβο ρε παλίκαρε, επιτέλους έσπασες το ρόδι. Και το έσπασες μια χαρά! Όντως έχεις ανέβει σε όλα τα επίπεδα, αλλά αυτό το ξέρεις ήδη. Εδώ είναι η πρώτη φορά που μετουσιώνεις αυτό το ανέβασμά σου σε δημιουργία. That's the point of it all pal. Να βγάλεις προς τα έξω, ότι βάζεις τόσο καιρό προς τα μέσα. Η όλη μαγεία είναι η ζύμωση. Αλλιώς τα βάζεις προς τα μέσα, κι αλλιώς βγαίνουν μετά προς τα έξω. Το κομμάτι μου άρεσε πάρα πολύ. Με εντυπωσίασε ο τρόπος που χειρίστηκες μελωδικά τα αρπίσματα πάνω σε δύο ακκόρντα (σταθερή αρμονία). Με αυτά τα αρπίσματα (δεν ήταν "τυχαία" χτυπήματα χορδών της συγχορδίας) μπόρεσες να παράγεις μελωδικές γραμμές, και μάλιστα αξιολογότατες. Εκεί νομίζω σου βγήκαν επηρροές από πολλά και διάφορα. Αλλά τι, χωρίς σόλο? Γιατί παρακαλώ? Φτιάξε (αν θέλεις εννοείται πάντα) ένα μικρό μέρος με ρυθμό που πάνω του να γουστάρεις να σολάρεις, και χώστο μετά το δεύτερο ανέβασμα. Είσαι σε πολύ καλό δρόμο. Τολμώ να πω ότι θα πρέπει να βάλεις και λίγο χρόνο μέσα στην μελέτη σου, παίζοντας απλά ιδέες (να τις ηχογραφείς κιόλας), και σκεφτόμενος μετά πώς θα μπορούσαν να εξελιχθούν. Δώσ' του άρχοντα.

Μπράβο Βασίλη!!! Πολύ ωραίο το εγχείρημα! Περίμενα κι εγώ είναι η αλήθεια περισσότερη διάρκεια στο κομμάτι και ίσως κάποιο σημείο που ερχόταν μια κορύφωση ή θα γινόταν μια αλλαγή σε τόνο ή σε κάποιο διαφορετικό riff. Επίσης έχω την εντύπωση ότι τα τύμπανα είναι λίγο δυνατά σε σχέση με τις κιθάρες, αλλά και μόνο που τα κατάφερες να τα προγραμματίσεις συγχαρητήρια (εγώ δεν έχω μπει σε αυτό το λούκι). Και πάλι μπράβο και μακάρι σύντομα να ακούσουμε κι άλλα!!!

Παρα πολυ ωραιο ειναι. Και του λογου μου νομιζω οτι παιρνει ακομα,αλλα ειπαμε,οι γνωμες ειναι σαν τις τρυπες της ακουστικης....? Τωρα που το ξανακουω ομως μπορει να λεω και μπουρδες. Και οντως εχει Buckethead μεσα πραγμα που ειναι καλο βεβαιως. Μπραβο Μπιλ και παλι μπραβο.

Πολύ ωραίο, Bill ! Το καθαρό μου θύμισε λίγο Buckethead-το λέω ως φιλοφρόνηση, φυσικά- και συμφωνώ με τον JJ, θα μπορούσε να είναι λίγο μεγαλύτερο. Όπως και να΄χει, μου αρέσει πάρα πολύ, ειδικά το καθαρό. Από την άλλη, σιχτιρίζω γιατί έχω ένα με τον ίδιο τίτλο...? Και όντως, είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις κάποιον που ξέρεις τόσα χρόνια να ξεκινάει να γράφει δικά του πράγματα, και μάλιστα τόσο ωραία. Εύγε, εύγε!!! (Μην αφήσεις τα άλλα όμως, ειδικά τώρα που έχεις ανέβει τόσο...?)

Μου αρεσε πολυ και ο ηχος και η κιθαρα, αλλα και η ατμοσφαιρα που εβγαζε. Το μονο που μπορω να σχολιασω ειναι οι αποτομες μεταβασεις απο clean σε distorted ηχο και αναποδα. Πολυ αποτομα και βιαια ψηλωνει και χαμηλωνει το κομματι. Μια λυση ειναι να υπαρχει μια κορυφωση πριν ξεκινησουν τα power chords. Μια αλλη λυση ειναι να σταματησει το αρπισμα, να υπαρχει μια παυση (και να ακους το παρατεταμενο delay να σβηνει), και τοτε να μπουν τα γκαζια. Καλη προσπαθεια. Πιστευω σε κανα χρονο, οταν μου φυγει η βαρεμαρα, να ανοιξω υπολογιστη και να ξεκινησω να κανω αναλογες εγγραφες. Καλη αρχη!

Πολύ μου άρεσε Βασίλη. Η εναλλαγή είναι όλα τα λεφτά. Ίσως ήθελε ακόμη κανά δίλεπτο ανάπτυξη καθώς τα κομμάτια αυτού του ύφους πάνε μακριά και συνήθως έχουν και τουλάχιστον μια μετατροπία. Εσύ ξέρεις όμως καλύτερα. Αυτή είναι η καλύτερη μελέτη που υπάρχει, να το ξέρεις. Ειδικά αν σπρώχνεις τον εαυτό σου σε ανεξερεύνητα μονοπάτια.