Πίνακας συμμετοχής

Does gear matter? Yes Αυτή είναι η απλή απάντηση. Η πιο σύνθετη έχει να κάνει με κάτι που το έχουμε συζητήσει πολλές φορές εδώ. Το ότι ο αν ο ήχος μας είναι όπως τον θέλουμε, αυτό αποτελεί κίνητρο και έμπνευση για το παίξιμό μας. Οπότε μετράει και άμεσα και έμμεσα. Τώρα επόμενο λογικό ερώτημα: μπορεί ένας έμπειρος μουσικός να βγάλει καλό ήχο και από εξοπλισμό που δεν είναι της προτίμησής του ή είναι ας πούμε χαμηλότερος των στάνταρντς του; Φυσικά και μπορεί όπως αποδεικνύει και το παράδειγμα του Σπύρου παραπάνω. Γενικά σε αυτά τα θέματα κυριαρχεί μια παρανόηση την οποία έχω ξαναεπισημάνει παλιότερα: Δεν μπορείς να κρίνεις τη σημασία του εξοπλισμού κάποιου ως ακροατής, ακόμα κι αν είσαι μουσικός. Φυσικά και στα αυτιά του ακροατή, η διαφορά μπορεί να είναι και ανύπαρκτη. Το όλο θέμα όμως βρίσκεται στα αυτιά του ίδιου του μουσικού που παίζει. Τι ακούει και πόσο αυτό πλησιάζει σε αυτό που θα ήθελε να ακούει. Εκεί είναι όλη η μαγεία όπου και η παραμικρή λεπτομέρεια έχει πολύ μεγάλη σημασία.

Κατέβασα το manual, άρχισα να βλέπω βιντεάκια στο νετ, έβαλα στην μπάντα λίγα Eu για αγορά midi πλήκτρων, αλλά δύσκολο το Komplete 12 Ultimate ρε παιδιά....ακαταλαβίστικο! Να δω πως θα βγάλω άκρη όταν μού'ρθει.....

Εδώ σ' έχω Bill.

Διαφωνώ κάθετα ? Για μένα τα δάκτυλα, και εννοώ η τεχνική ΚΑΙ η αισθητική είναι το παν. Θέλω να εξηγήσω όμως τι εννοώ ακριβώς: Λοιπόν με γύρω στα 3 χαρτιά ένας κιθαρίστας παίρνει μια γαμάτη κιθάρα και έναν ωραίο ενισχυτή, ένας μπασίστας ένα γαμάτο μπάσο, ένας πληκτράς το KRONOS κλπ. Αν κάποιος δε μπορεί να βγάλει ήχο ΓΑΜΑΤΟ ΕΝΤΕΛΩΣ από μια αμερικάνα στρατ σε λαμπάτο ή από το KRONOS κλπ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ. Και τι είναι τελικά τα 3 ή τα 4 ή και τα 5 χιλιάρικα; Για να είσαι παίκτης ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ένα γαμάτο όργανο, δε θα παίζεις και πέντε χρόνια; Το τσιγάρο να κόψεις πήρες custom shop. Πόσο μάλλον όταν στην εποχή μας υπάρχουν και φοβερά προσιτά όργανα εφάμιλλα των πιο ακριβών. Άλλωστε και τα ιερά τέρατα που τα ακούς και χύνεις (δάκρυα ευτυχίας ), με τα ίδια πάνω κάτω πράγματα παίζουν. Άρα πάλι στην τεχνική και την αισθητική καταλήγουμε. Το πολυτιμότερο πράγμα στη ζωή δεν είναι ούτε τα λεφτά ούτε τα όργανα, αλλά ο χρόνος και πως τον αξιοποιείς. Και ο πούστης είναι πολύ λιγότερος, τελειώνει πριν καν πεθάνεις, αν με έβαζες τώρα να ανεβοκατεβάζω κλίμακες θα έλεγα στον Cosdr να σε δείρει ?

Επειδή είσαι καλό παιδί, θα σε συμβουλέψω να αφήσεις τα κσύλα έξω από τη συζήτηση του gear Για το καλό σου... ? (BTW τη θέλω πολύ αυτή την στρατ)

Ωραία ερώτηση αλλά πολύ γενική. Είναι πολλές οι παράμετροι. Does gear matter? To whom? Στον ιδιοκτήτη / παίκτη; Δική μου απάντηση: Εξαρτάται από την ψυχολογική του κατάσταση, την ωτική του κατάσταση, το πώς ξύπνησε το πρωί, το πώς κοιμήθηκε το βράδυ. Τα απωθημένα του, τους ήρωες του, το hype. Εγώ π.χ. που παίζω μόνο με πσηφίο, κοιμήθηκα ένα βράδυ με τον καταπληκτικότερο ήχο όλων των εποχών και ξύπνησα το πρωί με το "τι μαλακία είναι αυτή". Επίσης η αγαπημένη μου κιθάρα την εποχή αυτή είναι τη Tele των 90 ευρώ από τον Thomann (την οποία όχι gear δεν τη λες, ούτε subgear...) Does gear matter? To whom? Στο ακροατήριο; Δική μου απάντηση: Ελάχιστα. Για μένα ο Paul Gilbert είναι τεράστιος παιχταράς αλλά έχει τον χειρότερο ήχο που έχω ακούσει σε κιθαρίστα. Αυτός ο ήχος αλλάζει συχνά. Παραμένει χάλια. Αλλά εγώ δεν ακούω τον ήχο. Τον ακούω δλδ αλλά σπάνια τον καταγράφω. Ακούω τον Paul. Το ίδιο και με άλλους κιθαρίστες που δεν αναφέρω γιατί κάποιοι θα πέσουν να με φάνε. Does gear matter? When? Το πρώτο δεκαπενθήμερο; Δική μου απάντηση: Δεν πήρα ούτε ένα κομμάτι gear που με την πρώτη επαφή μου δεν είπα, πωωωωωωωω. τι θεϊκός ήχος, αυτό ακριβώς ήθελα (εντάξει υπερβάλλω, μια φορά δεν το είπα). Τεσπαν, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Ask me πόσο εξοπλισμό έχω σπίτι που δεν χρησιμοποιώ αλλά βαριέμαι να πουλήσω (χαρίσω / πετάξω επειδή πια δεν αξίζει μία). Does gear matter? When? Μετά την περίοδο χάριτος; Δική μου απάντηση: 50% των περιπτώσεων και για πολλούς και διάφορους λόγους, όχι απαραίτητα για τους προφανείς. Τώρα, το ερώτημα, το καλό gear σε κάνει καλύτερο παίκτη; Ναι, αν νομίζεις ότι σε κάνει καλύτερο παίκτη. Για ένα φεγγάρι που μάθαινα snooker με έναν "τύπου προπονητή", αυτό που μου έλεγε είναι ότι πριν χτυπήσω την cue ball πρέπει να πάντα να φαντασιώνομαι την ακριβή πορεία που ήθελα να πάρει η cue ball, το άγγιγμα με την μπάλα στόχο, την μπάλα στόχο στην τρύπα, και το στήσιμο της cue ball για τη σειρά των επόμενων pots. Αν το φαντάζεσαι, θα γίνει... Έτσι κι εδώ, αν το φαντάζεσαι, θα το ακούσεις...

Ολα παιζουν ρολο, αλλα οπως εχει γινει σημερα η αγορα (ενοοω οτι και σε χαμηλες τιμες βρισκεται αξιοπρεπης εξοπλισμος), και επισης αν ξερει καποιος να γαργαλησει λιγο τα κουμπακια του εξοπλισμου του, (αντε να χρειαστει να κανει και καποια μικρη αναβαθμιση σε μερη του εξοπλισμου), δεν νομιζω να υπαρχουν πολλα εμποδια για να αποδωσει. Πχ ξεκινησα προβες την περασμενη εβδομαδα σε ενα χωρο και ειχε διαθεσιμο ενα παλιο solid state ενισχυτη που οταν τον ειδα ειπα "ας κανω σημερα την προβα μου και απο αυριο θα φερω τον δικο μου". Ε εβαλα πανω την πεταλιερα μου, τον γαργαλησα λιγο και παιζει μια χαρα. Αν φερω τον δικο μου θα ειναι απλα για το κατι τις παραπανω.

Mε αφορμή το video του Adam , και μιας και η χρονιά μας μπήκε με φιλοσοφικές αναζητήσεις..θα κάνω την αιώνια ερώτηση που ταλανίζει Έλληνες και ξένους μουσικούς. Ένα θέμα που έχουμε συζητήσει κι άλλες φορές στο παρελθόν. Ποιά η βαρύτητα που έχει ο καλός εξοπλισμός στο συνολικό σας παίξιμο. Είναι στο "χέρι" τελικά..ή είναι στο όργανο? ή μήπως..κάπου ενδιάμεσα.? Η άποψη μου είναι οτι όσον αφορά φυσικά όργανα {μιλώντας περισσότερο σαν drummer} είναι περισσότερο στο χέρι..παρά στο όργανο. Έχω βγάλει καταπληκτικό ήχο απο πραγματικά φτηνιάρικα τύμπανα απλά αλλάζοντας τα δέρματα κ κουρδίζοντας σωστά. Σε καμία περίπτωση δεν αναιρώ την μαγεία και το ήχο ενός ακριβού μουσικού οργάνου..αλλά στην περίπτωση μου , μπορώ να βγάλω ικανοποιητικό ήχο κ με κάτι πιο δεύτερο ..{η τρίτο}. {Σε αυτά που γράφω, θα εξαιρέσω τα πιατίνια. Θα μπορούσα να παίξω με δεύτερης ποιότητας πιάτα..αλλά τα πολύ φτηνά ακούγονται πραγματικά χάλια.} Όσον αφορά όμως ηλεκτρονικά όργανα..{πχ ηλεκτρονικά drums} , η άποψη μου είναι ότι ο εξοπλισμός πραγματικά κάνει την διαφορά. Αλλιώς παίζει μια Roland αλλιώς ένα Millenium set. Οι απόψεις σας?

Πάντως και τα δάκτυλα σαν ......... δάκτυλα παίζουν το ρόλο τους. Και στα παλιά χρόνια η δασκάλα μου στο πιάνο μου έλεγε πως έχω καταπληκτικά δάκτυλα για πιανίστας και αυτό θα με βοηθήσει και ανα καιρούς που έχω συναναστραφεί με δασκάλους/καθηγητές μουσικής μου το έχουν παρατηρήσει και επίσης μου το έχουν πει και γυναίκες. Κάνεις καταπληκτική δουλειά και με τα δάκτυλα μέσα μας (σεξιστικό λίγο αλλά ντάξ να πούμε χαχαχαχαχαχαχαχα) Η ζωή είναι μικρή πράγματη, κάποια βαρετά πράγματα πρέπει να γίνουν γιατι είναι σημαντικά για την εξέλιξη στη ζωή μας, το αναγνωρίζω. Όμως ναι, μεγαλώνεις (μου το έλεγαν και δεν το πίστευα) και η ζωή φαντάζει πιο μικρή.

Of course it does. Αν κΣερεις τι ακριβώς θέλεις. Άλλο ήχο θα βγάλεις με μια Yamaha recording custom, άλλο με μια Ludwig legacy και άλλο με μια Gretsch. Άλλον ήχο με μια telecaster και έναν tweed deluxe άλλον με μια Les Paul και έναν Marshall plexi και αλλον με μια Rickenbacker 360 και έναν Vox AC30 Αλλιώς θα ακουστεί μια φωνή με ένα ΑKG C12, αλλιώς με ένα RE20 και αλλιώς με ένα U87.... άσε που δεν ταιριάζουν όλα τα μικρόφωνα με όλες τις φωνές.. Ειδικά αν κάνεις παραγωγή και ηχογράφηση το gear παίζει ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρόλο. Απλά πρέπει να ξέρεις ΤΙ θέλεις και ΠΩΣ να το πετύχεις.

Αν έχεις καλή φωνή, ένα ωραίο μικρόφωνο χρειάζεται. Αν δεν έχεις καλή φωνή, δε σε σώζει τίποτα. Ότι ισχύει και για τα άλλα όργανα δηλαδή ? Αν παίζεις ωραία, χρειάζεσαι και μηχανήματα της προκοπής. Αν δε βαράς δε σε σώζει ούτε ο Les Paul ο ίδιος.

Και για μένα όλα παίζουν το ρόλο τους. Και ο εξοπλισμός παίζει το ρόλο του. Το πόσο ρόλο παίζει από εκεί και πέρα εξαρτάται ανά περίπτωση. Σε εμένα ανά καιρούς ο εξοπλισμός αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και κίνητρο δημιουργίας. Γιατί μου δημιούργησε διάθεση, μου έδωσε μια ιδέα ........... whatever. Παίζει ρόλο πάντως, πως να το κάνουμε δηλαδής. Στην ποιότητα, στην ταχύτητα των διαδικασιων, στην απόδοση. Χρειάζεται και skill και knowledge και experience και proper gear και πάντα according to the needs. E? E, έτσι. Άλλα ισχύει και ο μουσικαράς μπορεί να δουλέψει με οτιδήποτε και να παράγει αποτέλεσμα. Στα χέρια του μουσικαρά, σαν εμένα δηλαδή π.χ και υποδεέστερος εξοπλισμός κάτι θα κελαηδήσει, μπορεί και πολύ καλό. άψογο, τέλειο οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Και αυτό δεν ισχύει πιστεύω μόνο για τον μουσικό εξοπλισμό. Και στο μποξ π.χ. ο καλός και σύγχρονος εξοπλισμός παίζει το ρόλο του αλλά δεν έπεται πως θα σε κάνει τον καλύτερο που θα τους δέρνεις όλους. Μπορούν να σε δείρουν άνετα άλλοι με χειρότερο εξοπλισμό, γιατί έχουν όλα τα άλλα καλύτερα χαχαχαχαχαχαχαχα

Νο it does

Να προσθεσω ομως οτι ισχυει και το "έκαστος εφ' ω ετάχθη". Μη περιμενουμε με αρνι να φτιαξουμε καλο τυλιχτο, ουτε φρικασε με μοσχαρι

Θα συμφωνήσω. Δεν θέλει και πολύ να ακουστεί σαν φα που σιγά σιγα δίνει τη θέση της στο μι. Το παθαίνω κάθε φορά που τη χτυπάω με λίγα νεύρα παραπάνω ?

Πιστεύεις δλδ οτι αν έπαιρναν την κιθάρα απο τα χέρια του τιμονς και όλο το πακετο γενικά και του το έδιναν, θα ακουγόταν σαν τον τιμονς; Πιο πιθανό ειναι να ακουγόταν ο τιμονς σαν τον τιμονς, αν του έδιναν την κιθάρα και όλο το πακετο του dimsonic.

Πόσο κάνει μάστορα; Άμα τρέξω 2 μαζί λες να ανοίξω ρωγμή στο χωροχρόνο και να αρχίσουν να μπλέκονται παράλληλα σύμπαντα;

ΟΚ. Να πω τότε, ότι επειδή τον ήχο δεν τον κάνουν τα χέρια, ούτε τα δάχτυλα (παραμύθια είναι αυτά), ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ!. Γιατί ο ήχος (όπως τα πάντα) είναι μια έκφραση από κάτι που βρίσκεται μέσα μας σε μια απροσδιόριστη μορφή. Παίρνει κάποιου είδους μορφή (ήχος, εικόνα, κλπ) όταν διοχετευτεί προς τα έξω. Το σχήμα αυτής της μορφής εξαρτάται από το πώς εμείς βιώνουμε αυτό το κάτι μέσα μας σε συνδυασμό με το ποιοί είμαστε, και τα εξωτερικά ερεθίσματα που μπορεί να προκαλέσουν ή και να συμμετέχουν σε αυτή την εξωτερίκευση. Ένα από τα εξωτερικά ερεθίσματα που διαδρά με την εσωτερική μας ιδιοσυστασία, είναι και η αίσθηση που μας δημιουργεί η επαφή μας με το εκάστοτε gear. Με άλλο gear, άλλο το σχήμα της έκφρασης αυτής. Εδώ μπαίνουν στην εξίσωση τα χέρια και τα δάχτυλα που αλληλεπιδρούν με τον ήχο που ακούνε (γιατί τα χέρια και τα δάχτυλα ακούνε) και την αίσθηση που έχουν από το gear. Δεν έχει να κάνει αυτό με φθηνό ή ακριβό, καλό ή κακό, κλπ. Απλά ... άλλο.

Να σου πω, αν σε πονάει πολύ πρέπει να πας σε οφθαλμίατρο. Μπορεί να χρειαστεί μικροεπέμβαση. Δεν πρέπει να είναι σοβαρό πάντως, μην ανησυχείς. Εγώ μόνο κριθαράκι βγάζω που και που.

Ολα τα μοντελα (USA) που φτιαχνει η εταιρία σε ενα εξαιρετικο τεστ (αυτα τα Legacy ακουγονται ΑΚΡΙΒΩΣ οπως τα παλιά δικα μου!!)

Μπας κι έκανες παρέα με τον Bob?

Λοιπόν η ιστορία έχει ως εξής. Παρέλαβα τελικά λίγο καθυστερημένα την κιθάρα. Εγώ είχα ανοίξει όμως την επιστροφή χρημάτων στην PayPal. Εν ολίγοις η κιθάρα τελικά είχε πρόβλημα στο ταστο, οπου δεν φαινόταν καλά από τις φώτο που μου είχε στείλει. Είχε "σάπια" ταστιερα σε ενα σημείο, μια φλούδα ξύλου κάλυπτε την Τρύπα, και ενώ έβγαλα αυτή την φλούδα είδα από κάτω την οπή σαν ρωγμή, καμία σχέση όμως με ράγισμα η σπάσιμο. (λάθος μεγάλο το ότι δεν εβγαζα βίντεο την ώρα που βρήκα το πρόβλημα και τράβηξα την "φλούδα") Με αυτό εξηγείται και το γεγονός ότι διέγραψε το προφίλ του και την αγγελία που ανέφερα εξαρχής. Είχα όμως κρατήσει screenshots απ την αρχή με τη αγγελία του και ολη την συζήτηση. Τελικά μετά από συζήτηση στην PayPal πήρα τα χρήματα μου και του έστειλα και κιαθρα πίσω.

Έχει τόσο σημασία όσο το να είναι απλά αξιόπιστος. Αυτό είναι το αντικειμενικό σκέλος. Από κει και πέρα εξαρτάται από τον κάθε παίκτη και κυρίως από το budget. Σε κάθε περίπτωση το κοινό "could care less"...

Μιλας σαφως για ηλεκτρονικα οργανα ετσι? Αν ναι συμφωνω απολυτα μαζι σου.

Σαφέστατος.

Αφτώ ίνε το ρουώκ όμος φίλψς...

ποιος ειναι ο Adam και ποιο το βιντεο;

Ένα καλό "χέρι"αναγνωρίζεται, ακόμα κι αν ο εξοπλισμός, είναι μέτριος. Ένα κακό "χέρι"θα χαντακώσει, ακόμα και τον καλύτερο εξοπλισμό. Αρκεί η λέξη "χέρι" να περιέχει και το συναίσθημα. Γιατί έχω ακούσει παίχτες, με φοβερό "χέρι"και εξοπλισμό, που είχαν μόνο αυτό.Κανένα συναίσθημα...

Εγώ έχω 3 Rock. Ακούγομαι μιάμιση φορά καλύτερα από κάθε τυχάρπαστο επανκελματία. Τον ήχο δεν τον κάνει ούτε ο εξοπλισμός, ούτε ο παίκτης. Τον κάνει η ΑΓΟΡΑ. Tone is in the (invisible) hand

Ωραιο θεμα. Και η απαντηση ειναι παντα στη μεση ειναι η απαντηση. Αλλα ας τα παρουμε τα πραγματα στη σωστη βαση τους. Για εναν κιθαριστα, το οργανο του ειναι το πακετο "κιθαρα - (πεταλιερα -) ενισχυτης" και οχι η κιθαρα. Απο το συνολο αυτο, σιγουρα η κιθαρα εχει τον μικροτερο λογο στον τελικο ηχο. Σα συνολο σιγουρα παιζει αρκετο ρολο στον ηχο, αλλα οχι τοσο οσο να φανταζεται κανεις. Αναμεσα σε δυο ισαξιους παιχτες, ο καλυτερος και ακριβοτερος εξοπλισμος φερνει αποτελεσμα που κρινεται στη λεπτομερεια. Τα παραδειγματα πολλα. Και φτηνοτερο (στον κοσμο των κιθαρων) δεν σημαινει απαραιτητα κατωτερο, αλλα μπορει να ειναι απλα "διαφορετικη γευση". Αναμεσα σε δυο παιχτες διαφορετικης δυναμικοτητας, με τον ιδιο εξοπλισμο, η διαφορα στον ηχο θα ειναι αρκετα μεγαλη. Ο λογος ειναι το χασμα στην τεχνικη, αλλα και στην ικανοτητα ορθης ρυθμισης του εξοπλισμου.

Τα νέα μοντέλα για το 2019 που παρουσίασε η Ibanez στο NAMM 2019. Περισσότερα εδώ: https://www.ibanez.com/eu/news/detail/20181225111333.html

Εγώ αν πάρω έναν two rock που έχω στο μάτι θα ακούγομαι έτσι; Περιμενω αποψης

Εξαιρετικό Α/Β (C, D κ.λπ.). Για να είμαι ειλικρινής τα μόνα σετ που θα μπορούσα να αναγνωρίσω σε τυφλό τεστ θα ήταν τα Legacy, κι αυτό γιατί έχω παίξει πάρα πολλά vintage τρίφυλλα Ludwig και ο ήχος είναι όντως αυτός. Δεν πειράζει που τα θέλω και τα 5, ε; ?

Φλαουτο!

1. Έξι beers και δύο μεγάλες από τα Lidl. 2. Μην το κάνεις. Κι άλλοι δοκίμασαν να τρέξουν δύο μαζί, και ο Σουηδός έγινε διπλός από το πάχος.

Οντως. Καποια που ακουσα σποραδικα και τυχαια ηταν πολυ ωραια,μερικα μαλιστα σκοτωναν. Τωρα ακουω αυτο που εβαλε πιο πανω ο Manos Gorgomitis,εξαιρετικο.

βασικά η απάντηση στο ερώτημα είναι ΟΧΙ. (για πολλούς λόγους....δεν έχω την ιμπανέζ, δεν έχω τα μηχανάκια που έχει, δεν έχω την πένα του....ούτε καν το ποστερ με τον Miles δεν έχω....)

Μπορείς να μου δώσεις το τηλέφωνο του γιατρού που σου υπέδειξε τα ουϊσκάκια? Θέλω να μου γράψει συνταγή για φιάλη.

Δοκίμασε πρώτα το open source Musescore 3.0 και πες μας τις εντυπώσεις σου. Είναι δωρεάν, έχει σοβαρή υποστήριξη για κάθε θέμα-απορία σου λόγω της μεγάλης κοινότητας μουσικών που το χρησιμοποιεί, είναι εύκολο στην χρήση του (όπως και το Finale) και.. με ένα κλικ θα είναι σε 30sec. εγκατεστημένο στο pc/laptop σου.

Αν σας πω ότι δεν καταλαβαίνω μεγάλο μέρος της λογικής με την οποία ανοίχτηκε το θέμα θα με πιστέψετε? Να πω και γιατί. Από ότι έχω καταλάβει μέχρι τώρα, έχουμε τα εξής δεδομένα. - Το Berklee είναι καλό, αλλά είναι ακριβό. - Υπάρχουν άλλες φθηνότερες εναλλακτικές αντίστοιχης ποιότητας - Δεν αξίζει τον κόπο να επενδύσεις σε κάτι τέτοιο, από την στιγμή που δεν φέρνει απαραίτητα την επαγγελματική τακτοποίηση, αλλά και το πιθανότερο είναι να μην πάρεις πίσω τα χρήματα που σου κόστισε. - Αν μιλάμε για την Ελλάδα ... το ξεχνάς. - Αν μιλάμε για μουσική ... θα πεινάσεις, οπότε δεν αξίζει το κόστος. Και άλλα τέτοια. Να ρωτήσω εγώ (γιατί δεν κατάλαβα αν συμφωνείτε όλοι σ' αυτό), τελικά αξίζει το Berklee όσο θεωρείται παγκόσμια ότι αξίζει? Και να κάνω εδώ και μια παρατήρηση. Όλοι είμαστε τόσο αλλοτριωμένοι, που να θεωρούμε την εκπαίδευση υψηλού επιπέδου ως επένδυση για επαγγελματική αποκατάσταση. Δεν συμφωνώ. Δυστυχώς βέβαια, έτσι έχει καταντήσει το πράγμα, αλλά σίγουρα στην δική μου οπτική αυτό είναι λάθος. Δηλαδή, αν αποσυνδέσουμε την υψηλού επιπέδου εξειδικευμένη θεματικά εκπαίδευση από την αγορά εργασίας, κανείς μας δεν θα σπούδαζε? Γιατί θα σπούδαζαν όσοι το έκαναν, αν δεν ήταν αυτό εφόδιο για την επαγγελματική/οικονομική αποκατάσταση? Το γεγονός ότι μας ενδιαφέρουν πράγματα, ότι θέλουμε να γίνουμε καλοί σε κάποιο αντικείμενο που μας ενδιαφέρει, να το σπουδάσουμε δηλαδή, δεν μετράει? Η γνώμη μου είναι ότι αν είχα την ευκαιρία, και την δυνατότητα να "επενδύσω" σε γνώση/πρακτική πάνω σ' ένα θέμα που με ενδιαφέρει πολύ (πχ μουσική) όταν ήμουν σε μικρότερη ηλικία (γιατί τώρα αισθάνομαι κουρασμένος), φυσικά και θα έτρεχα. Υπάρχουν κι άλλα τέτοια ιδρύματα που να μπορούσα να πάω αλλά φθηνότερα? Θα πήγαινα κι εκεί. Και μέσω skype θα έκανα μαθήματα με μουσικούς που εκτιμώ. Παντού θα πήγαινα, γιατί θα με τραβούσε το ενδιαφέρον να εμβαθύνω κι άλλο στο αντικείμενο. Όμως (όπως πολύ σωστά έγραψε ο alter) το να λέμε ότι "αυτό το μαθαίνω και από το σπίτι μου ψάχνοντας" είναι δώρο άδωρο. Ναι, το μαθαίνεις .... αλλά δεν το ξέρεις ποτέ. Ας πάρω παράδειγμα τον εαυτό μου εδώ. Δεν πιστεύω ότι αν πήγαινα στο Berklee θα μάθαινα κάτι που δεν ξέρω. Καμιά καινούρια πληροφορία δεν θα έπαιρνα. Όμως ένα οργανωμένο πρόγραμμα σπουδών, κάνει τις πληροφορίες χρηστικές, τις κάνει γνώση, και εφαρμοσμένη μάλιστα. Θα ήμουν ικανός να καθήσω πάλι με την ντο ματζόρε απ' την αρχή. Τα ίδια θα μου έλεγαν που ξέρω, αλλά αλλιώς. Έτσι προέκυψε το τραγικό γεγονός, όλοι οι δάσκαλοι "μοντέρνας" κιθάρας (το 90% τουλάχιστον) κάποτε, να έχουν τυφλοσούρτη τα βιβλία του Berklee, και να τα ακολουθούν κατά γράμμα σαν βίβλο, διαφημίζοντας ότι ακολουθούν το σύστημα Berklee (αν είναι δυνατόν), και ψαρώνανε οι μαθητάδες. Είναι και το γεγονός του περιβάλλοντος, ανθρώπινου, και υλικού, καθώς και της ψυχολογίας που δημιουργείται σε κάποιον που όλη την ημέρα ζει και αναπνέει το αντικείμενο μουσική, μαζί με άλλους που έχουν περίπου τις ίδιες ανησυχίες και προβληματισμούς, και βρίσκονται διαδραστικά με ανθρώπους που παίζουν στα δάχτυλα το αντικείμενο, αλλά και την ψυχολογία του φοιτητή. Ναι, παιδί σε ζαχαροπλαστείο, να δοκιμάσω από όλα τα ζαχαρωτά. Τέλος να πω ότι συμφωνώ στα περισσότερα (αν όχι όλα) που έγραψε ο alter.

Φιλική συμβουλή. Γράφε με κάτι σαν παραγράφους. Στο ποστ σου έφτασα μέχρι τη μέση, χάθηκα και δεν το ξανάρχισα.

Σπουδες σε οποιοδηποτε μεγαλο κολλεγιο μουσικης στο εξωτερικο σημαινουν 20-25 ωρες μαθηματων την εβδομαδα, οργανο, αρμονιες, ενορχηστρωση, συνθεση, γκρουπ, ear training, και πολλα πιο εξειδικευμενα μαθηματα. Συν τον κυκλο των ανθρωπων, μαθητες και καθηγητες που ειναι ολοι επικεντρωμενοι στη μουσικη. Αν εισαι σε καποια μεγαλη πολη της αμερικης ειδικα, υπαρχει συνηθως και εκπληκτικη μουσικη σκηνη σε ολα τα ειδη. Οπως και οι περισσοτεροι αλλοι τομεις σπουδων, το να σπουδασεις σε ενα καλο πανεπιστημιο ειναι ασυγκριτη ευκαιρια ζωης, και σου δινει πολλα εφοδια για το μελλον, και επιλογες που αλλιως δεν θα τις ειχες. Γενικα στην Ελλαδα εχουν γινει παρα πολλα στο χωρο της μουσικης εκπαιδευσης τα τελευταια χρονια, το μουσικο τμημα στο Ιονιο, το προσφατο τζαζ μεταπτυχιακο τμημα στο Καποδιστριακό πανεπιστημιο στην Αθηνα κ.α. Το μεγαλυτερο προβλημα στο χωρο ειναι η υποβαθμιση των ωδειων λογω νομικης αντιμετωπισης του πτυχιου, σε αντιθεση με το τι συμβαινει στην υπολοιπη ευρωπη. Ακομα και αποφοιτοι του Ιονιου εχουν προβλημα οταν εχουν τζαζ και οχι κλασικο πτυχιο ? Απλα και με την κριση (και την εκρηκτικη ανοδο των διδακτρων τα τελευταια χρονια), ειναι πραγματικα απλησιαστο το κοστος για τους περισσοτερους πια για σπουδες στην αμερικη (και αλλες σχολες ειναι πιο ακριβες απο το Berklee που εχει τουλαχιστον ενα εκτεταμενο συστημα υποτροφιων). Υπαρχει ομως η εναλλακτικη της ευρωπης, συνηθως Ολλανδια η σκανδιναβικες χωρες (οι οποιες δεν ειναι τοσο γνωστες, αλλα εχουν πολλα προγραμματα οικονομικης βοηθειας για φοιτητες). Η οι σπουδες στο Ιονιο και η συνεχεια εξω (και με υποτροφιες πολλες φορες).