Πίνακας συμμετοχής

Mετά από καιρό, αξιώθηκα να τελειώσω μια ηλεκτρική που είχα στα σκαριά κάμποσο. Ένα πασίγνωστο concept (ειδικά με τους EMG θυμίζει πάρα πολύ μια κάποια Pensa/Suhr) με πολλα καλούδια και αλλιώτικα specs. Μια drop top υλοποίηση (δηλ, χοντρό καπάκι με λυγισμένο arm contour), με γεναιόδωρο faux binding (μου αρέσουν τα binding παχιά, να φαίνονται καλά στο ανφάς και να "περιγράφουν" ωραία το όργανο), Short scale (24.6"), hand rubbed κόκκινο burst, όλο στο χέρι -παρουσία του ιδιοκτήτη, με weight relief, χειροποιητα αλουμινένια covers, βαμμένο στο χέρι custom switch tip, stainless steel frets, κοκκάλινο stained-black nut, ελαφρώς βαμμένα μεταλλικά knobs για να ταιριάξoυν με το ιδιαίτερο "vintage copper" των Schaller κλειδιών και tremolo. Το μανίκι είναι φινιρισμένο με true-oil και η στάμπα-logo Pink Floyd inspired σχεδιασμένη στο χέρι. Ακολουθεί ένα αναλυτικό spec list: Βody: American Red Alder w/weight relief Top: Flamed Maple Neck: European Figured Maple, Soft V assymetrical profile, 21mm@first fret. 2-way truss rod, body end adjustment Fingerboard: Tiger Maple w abalone dots & side markers, 9.5"-12" conical radius, 24,6" scale length, Stainless Steel jumbo frets, Bone nut (black stained) Schaller DaVinci tuners vintage copper Schaller tremolo vintage copper EMG DG20 David Gilmour pickups & electronics. Vol -Bass/Treble boost-Mid boost. Extra "neck on" mini switch Handcut Aluminum Back control-plates Hand rubbed "peachburst" top w/ faux binding technique. Sprayed "black red" body Gloss nitro-alkyd clear top coats Weight 3,6kg Aκολουθεί φωτορεπορτάζ. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Οποιαδήποτε κριτική/γνώμη/απορία ευπρόσδεκτα. Με τιμή, Φάνης Πλουμής, Alfa Handcrafted Guitars, Πνοή και Νύξη workshop

καλός παλιός φίλος το ανέβασε στο φβ... εγώ απλώς το μοιράζομαι και πάω να πουλήσω τις κιθάρες μου...

Εάν δεν ευλογήσεις τα γένια σου θα πέσουν να σε πλακώσουν......?

Και μόνο σαν απάντηση στο ερώτημα "πόσο διαφορετικά θα έγραφες σήμερα" αξίζει τον κόπο και τον χρόνο για να το δοκιμάσεις. Είσαι απο αυτούς που εξελίσσονται προοδευτικά και σίγουρα έχεις πολλά να πεις σήμερα. Τωρα το που θα βρεις την διάθεση... Θα σε τσιγκλάμε κι εμείς πότε -πότε.

Για να μην ανοίγουμε καινούργιο θέμα, πολύ σύντομα θα είναι διαθέσιμη η έκδοση 3 για τους ενισχυτές KATANA, όπου θα προσθέτει εκτός των άλλων και κάποια εφφέ όπως για παράδειγμα τα θρυλικά εφφέ DC-30 (Chorus/Echo), GE-10 (Graphic EQ) κλπ. Επίσης, ο χρήστης θα έχει τη δυνατότητα μέσω του Tone Studio να τροποποιεί και άλλες παραμέτρους. Αυτά τα ολίγα...

Υπάρχουν πλέον πολλοί ενισχυτές που παίζουν πολύ καλά high gain χωρίς κανένα πετάλι μπροστά (EVH 5150iii, Peavey 5150 Original, Marshall JVM, κλπ). Δυστυχώς ο Ironheart ό,τι λάμπες και να του βάλεις, το πετάλι του το θέλει μπροστά. Εφόσον το πετάλι δεν το γλιτώνεις και έχεις ήδη ένα που κάνει τη δουλειά, αντί να αλλάζεις λάμπες, δεν παίρνεις ένα attenuator; Με αυτό θα μπορείς να σπρώχνεις το Master Volume ώστε να παίρνεις παραμόρφωση και από το τελικό στάδιο του ενισχυτή, σε εντάσεις που να μη σου δημιουργούν πρόβλημα. Attenuators τύπου Jet City Jettenuator, Bugera Power Soak, Harley Benton Power Attenuator, είναι φθηνά και κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους.

Πάρα πολύ ωραίο! Εμένα πάλι, μου αρέσει που δεν επαναλαμβάνεται το αρχικό θέμα, δίνει μια αίσθηση -καλώς εννοούμενης-απλωσιάς. Και η απουσία φινάλε, σε πολλές περιπτώσεις προκαλεί μελαγχολία, οπότε ενισχύει και τον τίτλο του θέματος. Χωρίς να σκαμπάζω πολύ από τα περί παραγωγής θέματα, σημειώνω πως μου άρεσαν πολύ οι κιθάρες. Συγχαρητήρια.

Το gain μιας λυχνιας δεν εχει καμμια σχεση με την "ποιοτητα" της λυχνιας,υπαρχουν εκπληκτικες low gain λυχνιες και χαλια μαυρα high gain λυχνιες. Ο ενισχυτης σου φοραει ,οπως και το 99% των ενισχυτων,12ΑΧ7 στην V1,η οποια ετσι κι αλλιως ειναι η πιο high gain προενισχυτικη λυχνια που υπαρχει,μπορεις να ψαξεις στο google "12AX7 with high gain" για να δεις τις πιο "βρωμικες" 12ΑΧ7 που μπορεις να αγορασεις.Οι 12ΑΧ7Β ειναι high gain 12AX7 Κατα τη γνωμη μου δεν νομιζω να ακουσεις καποια τρομερη διαφορα παντως.

Πολύ ωραίο και δυνατό θέμα/εισαγωγή το οποίο όμως πρέπει να είναι σημείο αναφοράς και θέλει επανάληψη/εις. Όπως λέει κι ο Στράτος θέλει συμμάζεμα χρονικά (όχι τόσο μακρύ imrpo) και εκείνο το επαναλαμβανόμενο drum pattern καταντάει μονότονο οπότε καλό θα ήταν να είχε κάποια ποικιλία. Κατά τ' άλλα εξαιρετικό για τα γούστα μου.

Ωραίο θέμα στην εισαγωγή που όμως δεν επανέλαβες μεταξύ των 2 σόλο τουλάχιστον, με αποτέλεσμα να φανεί σαν jam. Αξίζει να το ξανακούσει ο ακροατής κάπου στην μέση. Μου αρέσει πολύ η ατμόσφαιρα που θυμίζει ECM και η επιλογή των οργάνων. Ολα πολύ ωραία και καλογραμμένα. Και η κιθάρα! Νομίζω πως καλά θα έκανες να δώσεις το ένα σόλο (φλάουτο / συνθ) σε άλλον παίκτη, guest. Ενισχύεις το ενδιαφέρον και επικεντρώνεσαι σε αυτά που ξέρεις καλά. Η μείξη θέλει έμπειρο αυτί που το έχεις αλλά όχι στα εργαλεία του ηχολήπτη. Ακόμα. Το μπάσο είναι υπερβολικά δυνατά (μήπως φταίνε τα LS3/5A?) και εγω θα συμπίεζα περισσότερο και θα "διόρθωνα" το EQ σε κάποια όργανα για να δέσουν. Προέρχεσαι απο την σχολή του Hi End και καλά κάνεις να μην πολυπειράζεις τις πηγές αλλά είναι απαραίτητο κάποιες φορές όταν ενορχηστρωτικά συγκρούονται στο φάσμα. Μου άρεσε συνολικά και θα ήθελα αν το ξανακάνεις να το ανεβάσεις εδώ.

αυτό είναι σίγουρο Στράτε... αυτό που δεν είναι σίγουρο είναι το που θα βρεθεί ο χρόνος και το κίνητρο... ας μείνουμε προς το παρόν στο never say never...

"έχοντας "συνταξιοδοτηθεί δημιουργικά" προ αμνημονεύτων σε ότι έχει να κάνει με την τραγουδοποιία" Μάλιστα. Εγώ λέω ρε παλικάρι να ξαναδοκιμάσεις, έτσι για πλάκα. Κάτι μου λέει ότι θα γράφεις τελείωσ διαφορετικά κομμάτια τώρα. Θα έχει ενδιαφέρον, δεν νομίζεις?

Το κομμάτι είναι πάρα πολύ καλό, όμως θα μπορούσε να είναι απίστευτα καταπληκτικό αν .... - Δεν πλάτειαζαν τόσο τα σολιστικά μέρη - Δεν κλάσαραν μεταξύ τους κάποια όργανα κάποιες φορές φρασεολογικά και ηχητικά - Είχε ένα δυνατό θέμα/μελωδία - Εκείνη η ταμπουριά που επαναλαμβάνεται σε όλο το κομμάτι είχε ποικιλία (χρονική, δυναμική, κλπ) - Συν όλα αυτά που είπε ο Φώτης. Όλα τα παραπάνω βέβαια ισχύουν για τα δικά μου γούστα, οπότε περί ορέξεως ... Το κομμάτι πάντως είναι πάρα πολύ ωραίο. Μπράβο ρε dim. ΥΓ. Είμαι "αυστηρός" γιατί μου άρεσε πολύ.

Τα brass στην αρχή όντως ακούγονται σαν από πλήκτρα.... το vst flute (άλλαξε το...) παραείναι "σκεπαστικό"? στο όλον, το πολύ καλό πιάνο μάλλον έχει πολλά μεσαία και βάθος, η ηλεκτρική σόλο μετά το 4:20 ίσως να θέλει χαμήλωμα, η ακουστική είναι χάρμα ώτων, το μπάσο εκτελεί σωστά τα καθήκοντα του, τα τύμπανα τα βαρέθηκα και σε σημεία ζητούσα απ'αυτά κάτι άλλο, κάποιες αλλαγές κάποια διαφορετικότητα μέσα στα parts του κομματιού..... Παιξίματα και λοιπά πολύ καλά! Σύνθεση, στα γνωστά μονοπάτια σου! Και για τέλος, άλλαξε τον τίτλο του άσματος....εκτός εάν το 0414 σημαίνει κάτι που μου διαφεύγει.

Πολύ καλό!

Μπράβο Δημήτρη πολύ ωραίο αν και ζόρικο για τα ακούσματά μου...

Μπορεί να μην τα βρίσκω σέξυ μιας και περίμενα τζαζοήχο και ακούγονται σαν να είναι κλασσικής ορχήστρας.

Αυτή είναι μια δοκιμή που θα σου δείξει αν φταίει η γείωση (που φταίει εμφανέστατα). ΔΟΚΙΜΗ όμως. Μετά αφαίρεσε την ταινία (το λεγόμενο ground lift) γιατί θα είσαι χωρίς γείωση και αν και ήσυχος, δεν είσαι ασφαλής. Προσοχή λοιπόν.

Καλησπέρα. Αφού το επιβάλλει η ατμόσφαιρα ποστάρω ενα παλιό βιντεάκι που είχα κάνει με τα δύο "παιδάκια" μου πρό ετών.

Κι εγω οταν ακουω τον Jimi, τον SRV, τον Beck, τον Derek Trucks, θα ηθελα να ξερω κιθαρα ?

Όταν ακούω, το κονσέρτο για βιολί του Beethoven,ένα καπρίτσιο του Paganini, ή τη chaconne του Bach, θα ήθελα να ξέρω βιολί. Όταν ακούω, τα nocturnes του Chopin, ή μια σπουδή του Schuberth, θα ήθελα να ξέρω πιάνο. Όταν ακούω, ένα Πωγωνίσιο μοιρολόι του Πετρολούκα, θα ήθελα να ξέρω κλαρίνο. Κι όταν ακούω, ένα ταξίμι του Χιώτη με το τρίχορδο,του "Μπέμπη"ή του Μωραΐτη,θα ήθελα να ξέρω μπουζούκι.

Ποιος θυμαται αυτη την εκπομπη Sunday night live { με τη βιντεοκασσετα μεσα στο vhs να γραψουμε τα παιξιματα},.... Omar Hakim στα τυμπανα.

τι θυμηθηκα.. τι airplay ειχε φαει αυτο το κομματι απο το Μουσικοραμα.

Frank Marino & Mahogany Rush - All Along the Watchtower

Ειμαι τοσο ασχημος που ουτε τα οργανα δεν μ' αγγιζουν. Drums για το ανελεητο groove που δημιουργουν, σαξοφωνο για αυτη την «συννεφιασμενη μερα στη Νεα Υορκη» ατμοσφαιρα και φλαουτο για να μιμουμαι ανετα τον Ian Anderson (το κολαν και τις φιγουρες με τα ποδια τα εχω ηδη)

"με ακουστικη κιθαρα και ενα λουπερ" το κομματάκι είναι σούπερ Έκανα και ρίμα ...