E τοτε ομορφαινει ακομα πιο πολυ το πραγμα,ειναι για ωραιο λογο φτιαγμενο.
Οσο για τα κλμλγλφτα,τετοιος ειμαι,οσο πιο πολυ γλυκιζει τοσο πιο πολυ μ'αγγιζει.?
1. Έχεις δίκιο, απλά τα τύμπανα στο τέλος έρχονται μετά τα "κανονικά" (χωρίς μάλιστα να ντύνονται από έντονες κιθάρες όπως στην αρχή) και η αλλαγή ξενίζει περισσότερο.
2. Δεν είναι εύκολο να βάλεις σόλο σε τέτοιο κομμάτι, έτσι ώστε να το υπηρετήσει. Δεν θέλει υπερβολές, θέλει αυτοσυγκράτηση, δέσιμο με τις μελωδίες, μικρή χρονική διάρκεια, κλπ, είναι λίγο ζόρι, κάτι σαν σύνθεση μέσα στην σύνθεση.
Αλλά από σένα όλα τα περιμένω παλικάρι.
εντάξει Σπύρο, ξέρω ότι η σκληράδα είναι απαραίτητη και ότι το κομμάτι έχει αυτό το ύφος .
Αντε να αλλάξω την σκληράδα λοιπόν με....τραχύτητα....με edginess...με grit....με harshness...