Πίνακας συμμετοχής

Εν γενει κι εγω συμφωνω με τα γραφομενα του φιουζιου, θελω να πω 2-3 πραγματα. Νομιζω τα οποια προβηματα ανακυπτουν απο δυο αιτιες. Πρωτα το γεγονος πως στις ιντερνετικες κουβεντες κατα κανονα οι συμμετεχοντες "προστατευονται" απο παρατσουκλια και κατοπιν πως σπανια γραφουμε ακριβως εκεινο που θα λεγαμε σε χαλαρες παρεϊστικες συζητησεις...εξαιρεσεις υφιστανται, παραμενουν ομως συντριπτικη μειοψηφια. Τα οποια ορια θεσπιζονται απο κανονες του φορουμ (που δυστυχως καταστρατηγουνται συχνα πυκνα) και κυριως απο την αισθητικη και τον γενικοτερο χαρακτηρα/προσωπικοτητα των μελων. Η προσωπικη μου αντιμετωπιση ειναι πως αν δεν εχω κατι καλο η χρησιμο να πω, συνηθως δεν σχολιαζω. Ακομη ομως και αν νοιωσω την αναγκη να τονισω κατι αρνητικο θελω να το κανω με καποιον διακριτικο τονο. Το να περιγελαει καποιος προσπαθειες αλλων δεν μου αρεσει, ουτε το θεωρω πρεπον, οσο κι αν αυτο μαζευει αναγνωστες. Δεν μπορουμε να ειμαστε μονιμως σοβαροι αλλα η πλακα εχει ορια (>3η παραγραφος). Δυσκολο θεμα να το συζηταμε μεταξυ μας τα μελη και κατα κανονα δεν ειμαστε απολυτως ειλικρινεις-αλλα ουτε και μπορουμε δυστυχως...

Εσείς μπορεί να συμφωνείτε μεταξύ σας σχετικά με αυτό, όμως εγώ διαχωρίζω την θέση μου εδώ παιδιά. Ελιτίστικο φόρουμ? Υπάρχουν κι άλλοι ιστότοποι για ανέβασμα? Ρε πάτε καλά? Εδώ υπάρχουν μέλη που ανεβάζουν "πέντε νότες" ούτε καν μισό κομμάτι και ζητούν γνώμες (και φυσικά καλά κάνουν). Τι είμαστε εμείς εδώ? Η Ροζίτα και ο Γιώργος στο "να η ευκαιρία", ή το Ελλάδα έχεις ταλέντο? Περιμένουμε να ακούσουμε έτοιμη δισκογραφία για να γουστάρουμε? Εδώ (και αυτή είναι η ομορφιά του πράγματος) θέλουμε να ανεβαίνουν όλα, όπως και να είναι, μια αποτύπωση δημιουργικής έκφρασης, όχι μόνο τα ημιεπαγγελματικά/επαγγελματικά παραγώμενα "μουσικά προϊόντα". Πχ. γίνεται πολύς λόγος τελευταία για την παραγωγή/μίξη των δημιουργών που ανεβάζουν κάτι. Ναι είναι σημαντικό, όμως μόνο μέχρι το σημείο που η παραγωγή εμποδίζει την απόλαυση/κατανόηση της σύνθεσης/εκτέλεσης, δεν χρειάζεται να γίνουμε όλοι και ηχολήπτες για να ανεβάσουμε κάτι (αν φυσικά ο δημιουργός γουστάρει - και μπράβο του - το ... τερματίζει το ηχοληπτικό), η προσπάθεια μετράει. Εγώ λοιπόν θέλω να μην το πολυσκέφτεται ο δημιουργός να ανεβάσει κάτι, φοβούμενος την κριτική από άλλα μέλη λόγω των υψηλών απαιτήσεων που αυτά τα μέλη έχουν, γιατί έτσι χάνεται η ουσία. Όλοι πάντα μαθαίνουμε, και εγώ προσωπικά έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα, με αφορμή "καλές" ή και "κακές" ακόμα δημιουργίες που έχουν ανέβει κατά καιρούς (αν και δεν υπάρχει καλή και κακή δημιουργία έτσι κι αλλιώς, εννοώ προσεγμένες ή "χύμα"). Και όχι, δεν υπάρχουν άλλοι ιστότοποι για ανέβασμα με αυτή την έννοια. Όλα εδώ. Και αν θέλετε φυσικά και αλλού, όμως όχι μόνο αλλού γιατί οι δικές μας απαιτήσεις είναι λέει υψηλές. Όλα αυτά είναι φυσικά προσωπικές μου απόψεις.

Το τωρινό μου pedalboard. Άψογα πετάλια.

Αν ήμουν στην θέση σου, από το να απαντάω σε γραπτά που με ειρωνεύονται (αλήθεα ή όχι εμένα έτσι μου φαίνεται) με ειρωνικά ποστ, θα πήγαινα στον supervisor και θα έκανα την εξής ερώτηση. "Ρε συ πες μου αλήθεια, μήπως όντως φαίνεται πολύ ότι γράφω σε γλώσσα που δεν είναι η μητρική μου? Αν φαίνεται, τι μπορώ να κάνω για να το βελτιώσω? (αν ενδιαφερόμουν να το κάνω βέβαια)". Από την στιγμή που σπουδάζεις το αντικείμενο θεωρώ ότι ο καταλληλότερος (και ο πρώτος) στον οποίο θα έπρεπε να απευθυνθείς είναι αυτός με τον οποίο δουλεύεις.

Δεν ξερω ποιος ειπε τι σε ποιον, με ειρωνια, και γιατι. Εγω απλα θα σχολιασω το εν λογω ποστ του αγαπητου Δημητρη, καθως εχω μια διαφορετικη εικονα του φορουμ στο μυαλο μου, απο κεινη που περιγραφει. Ενα φορουμ δεν θα επρεπε να ειναι κλαμπ για λιγους εκλεκτους και για εκεινους που ξεχωριζουν μουσικα. Δεν μπορουν να υπαρχουν δυο ταχυτητες στα μελη. Καλα τα υψηλα στανταρ, αλλα καλος και ο σεβασμος και η ισοτητα μεσα σε μια (μικρο)κοινωνια οπως το noiz. Θα επρεπε δηλαδη να αισθανθω μειονεκτικα οταν αυριο ανεβασω την πρωτη μου δημιουργια με τα τρια ακορντα που ξερω? Ή θα πρεπει να στρωσω τον π@π@ μου για να μαθω αλλα τρια ακορντα πριν τολμησω να πατησω το κουμπι upload? Δεν ειμαι τοσο τελειομανης. Πιστευω οτι να εκθετω τα λαθη μου ειναι ο σωστος δρομος για να διορθωθω. Θεωρω οτι το φορουμ ειναι ανοικτο σε ολους να εκφρασουν τους προβλητισμους τους, οσο απλοϊκοι και ας ειναι. Ειναι ανοικτο για ολους να "εκτεθουν", οποιες και εαν ειναι οι δυνατοτητες τους. Αρκει να γινεται με αρμονια και σεβασμο προς τον χωρο και προς ολους εκεινους που μας διαβαζουν και μας ακουν. Δεν θεωρω οτι χρειαζεται να στρωσει κανεις κ@λ@ για ενταχθει. Για να διακριθει ναι, αλλα οχι για να αποκτησει σεβασμο και ισες ευκαιριες για να ακουστει. Στην πραξη θεωρω οτι, σε μεγαλο βαθμο, υπαρχουν τα στοιχεια που περιγραφω στο noiz. Και η πλειοψηφια των μελων του, με πρωτους τον dimsonic και την υπολοιπη παλιοσειρα, ειναι εκει για να μας κανουν, εμας τους νεους, να αισθανομαστε ισοι και με μουσικη αξια, την οποια την λαμβανουμε με την αυστηρη κριτικη και οχι με likes και κωλακειες. Και η ειρωνια μεσα στο προγραμμα ειναι βεβαια... Αυτα απο μενα.

Για να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου,ο άνθρωπος(mad_nassos) αυτό που προσπαθεί να εξηγήσει,δεν αφορά την κριτική στην ποιότητα της δουλειάς του αλλά τον τρόπο(ειρωνεία) που σχολιάστηκε αυτή μέσω του superfunk και του manosx. Είναι το νούμερο 50000 αυτοκτονίες υπερβολικό?ναι Απορρέουν οι στίχοι του Ελληνικουρα?ναι(μου άρεσαν :D) Μπορεί να μην συμφωνούμε με τις απόψεις των άλλων αλλά είναι πάντα προτιμοτερο να διαφωνούμε με σεβασμο απεναντί τους.

Παλιές καλές εποχές......

Τρολαρετε και πολύ θα θελα να σας βαλω -1 κάρμα. ......αλλα δεν ξερω πως μπαίνει: p

Συμφωνεί ότι διαφωνεί και επαυξάνει διευκρινίζοντας κάτι άλλο.

Το θέμα διαχωρίστηκε, διότι οι τελευταίες απαντήσεις δεν αφορούσαν τόσο την κριτική του clip, αλλά εν γένει τις κριτικές των clips στο noiz και τα ανεκτά όρια αυτών. Υ.Γ. Μου βγήκε ο πάτος κατά τον διαχωρισμό (θα την μαθω την νεα πλατφόρμα...που θα πάει :P)

Νομίζω ότι θεραπεύτηκα από το GAS. Τουλάχιστον το ''κιθαριστικό''. Καλά να 'μαστε να μας τα παίρνει η κάθε Fender και Gibson...

Να προσθέσω ακόμα πως αρχίζοντας απο την κατηγορία Ξεκινώντας ξεκίνησε η νέα μορφή Ερώτησης και Σωστής Απάντησης, που θα αναπτυχθεί σταδιακά και στο υπόλοιπο forum, όπου είναι χρήσιμο σαν format όπως στις κατηγορίες Μουσικής τεχνολογίας.

Φιλε Νασο με το συμπαθειο, αλλα τα αγγλικα επιδεχονται βελτιωσης γιατι ναι, κανουν μπαμ οτι ειναι "μεταφρασμενα". Δε λεμε οτι ειναι επιπεδου google translate προς θεου, αλλα απεχουν πολυ απο το να περασουν για μητρικο αγγλικο στιχο. Απο τον πρωτο στιχο να ξεκινησεις πχ: "everyone in this world has a little debt". You don't HAVE debt, you ARE IN debt. Δεν ειναι λογια η προταση οπως την εγραψες, δε θα το ελεγε/εγραφε κανενας native speaker αυτο το πραμα. Κανε ενα google search για τις λεξεις "have" και "debt" και δες αν συναντωνται διπλα-διπλα ως δοκιμος ορος. Ναι, προφανως και θα καταλαβουν οι Αγγλοι (και οποιος ξερει Αγγλικα) τι εννοεις, οπως και εσυ θα καταλαβεις καποιον που θα σε ρωτησει "πως παω στο πλατεια αριστοτελους". Μπορεις αν θες να το χρησιμοποιησεις, να παιξεις ισως με το charm του "ξενοφερτου αγγλικου" αλλα αν ο στοχος σου ειναι να γραψεις Αγγλικους στιχους που δε θα "ξενισουν" ενα αγγλοφωνο κοινο και θα μπορουν να περασουν ως the real thing τοτε εχεις δουλεια ακομα. Χωρις να θελω να μειωσω τη δουλεια σου, απλα σε βλεπω defensive επι του θεματος και ειναι κριμα γιατι μπορεις καλλιστα να προσεξεις καποια πραγματα που "προδιδουν" τις ριζες σου, ή εστω να εισαι aware of the fact, αν αυτο ειναι κατι που σε ενδιαφερει.

Το ένα έφερνε το άλλο στη ζυγαριά. Η Τele αν αφήσεις το fretting hand από το μανίκι, πέφτει. Δεν έχει κέντρο βάρους είτε σε καθιστή είτε σε όρθια θέση. Άλλο αν εγώ κι εσύ και όλοι δεν έχουν πρόβλημα μ' αυτό. Για έναν υποχόνδριο όπως ο Leo ήταν σοβαρό θέμα προς επίλυση. Οι πρώτες ήτο ελαφριές και μετά ψαχνόταν να μπαλαντσάρει το neck dive. Ήταν άνθρωπος με αυτιά. Προσπαθούσε να ακούει κάθε υπόδειξη μουσικού και να βρίσκει λύσεις. Mάλλον δεν κατάλαβες τίποτα Δημήτρη απ' όλο το σκεπτικό μου. Η πρώτη μου κιθάρα ήταν κόπια Stratocaster. Δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο. Να είναι Stratocaster. To σχέδιο με τα κλειδιά στη μια μεριά είναι πανάρχαιο, αλλά και πιο πρόσφατο (Stauffer 19oς αιων) και πιο σύγχρονο ( Merle Travis' Bigsby solid spanish). H "μη γωνία" στο headstock προέρχεται από τις lapsteel. Eίπαμε, ο Leo ήταν κατασκευαστής ενισχυτών και lapsteels. Επίσης το πάχος 1" του μανικιού δεν είναι τυχαίο. Είναι το μισό του δίιντσου μαδεριού. Πάρει μαδέρι, κόψει μέση, κάνει δύο μανίκια. Σεμινάριο απλής λογικής, problem solving, οικονομίας υλικού και χρόνου. Aυτό είναι το μεγαλείο του Fender. Έδειξε το μεσαίο δάχτυλο στην "παραδοσιακή" οργανοποιία και έκανε τα πράματα όπως τον βόλευαν. Ήσουν στο meeting? Εγώ είμαι πεπεισμένος ότι η βάση του δικού μου post που λέει ότι βάφτιζαν "σχεδιασμό" ενέργειες που αποσκοπούσαν αλλού έχει καλή προοπτική. Το ξέρω εκ των έσω (εννοώ όταν κατασκευάζεις, πολλές φορές σχεδιάζεις κάτι με κάποιο σκοπό, δεν πετυχαίνει και κοιτάς πώς θα δικαιολογήσεις αυτό που έκανες). Ναι, είναι πιθανόν η σκέψη η οποία οδήγησε στα contours να ήταν η απώλεια βάρους. Και τα contours να ήρθαν σαν διπλό ατού/όφελος. Αλλιώς θα το είχαν κάνει και στην Τele. Σε δέυτερη φάση, τα contours της Strat, ειδικά το arm, εμένα προσωπικά με κουράζει στο δεξί-σε καθιστό παίξιμο. Με την Τele ο πήχης μου αγκιστρώνεται στη γωνιά και "ξεκουράζει" τον 'ωμο μου. Στη Strat αυτό το sleekiness κάνει το χέρι μου να στέκεται στο αέρα. Οπότε αυτό το εργονομικό "ατού" εμένα δεν μου κάνει. Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν θα έπαιρνα Strat χωρίς contours, όπως και δεν αντέχω τις Tele με contours. Δεν ψωνίζω εργονομία. Kαι τι είναι ο SRV, εργονόμετρο? Αυτοί οι τύποι είναι εξωγήινοι. Ο άλλος έπαιζε ανάποδα την Strat. Ποια εργονομία και ποιο access και ποια contours? Δεν αλλάζει κάτι. Εξακολουθώ να "παλεύω" να μην πετύχω το switch με το δεξί. Εξακολουθώ να προσαρμόζω το παίξιμό μου και να καταναλώνω πολύτιμη παικτική ενέργεια, προσπαθώντας να απόφύγω το volume knob. Kι όταν είσαι παίκτης του 20%- όπως εγώ, χρειάζεσαι και την τελευταία ποσοστιαία μονάδα για να μην ξεφεύγεις. Το ίδιο έκαναν κι αυτοί. Προσαρμόζονταν, ή ακόμη καλύτερα, έκμεταλεύονταν τις αδυναμίες. Volume swells? Ευχαριστώ, υπάρχουν τα volume pedals από το '60. Θα κάνω κάτι άλλο. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που ξεχαρβαλώνουν το volume pot από τη Strat για τον ίδιο ακριβώς λόγο. H λέξη κλειδί είναι "για σένα", όποτε δεν έχω κάτι να πω. Αν πω, θα προσβάλω την παικτική σου θεώρηση. Εκτός βέβαια από όλους όσους παίζουν με Les Paul, SG, Tele, ES335, Jazzmaster, Jaguar, Firebird,Ανατολικόξυλα κλπ. που δεν έχουν πρόβλημα με άλλες θέσεις διακόπτη. Οι ενδιάμεσες θέσεις είναι όντως κερασάκι στην τούρτα. Και απόδειξη του ότι δεν υπήρχε σχέδιο. Κι εκεί είναι που παρεξηγείς το "κατά λάθος" που είπα. Όπως κατά λάθος πχ, έγινε νόρμα το X-bracing στις ακουστικές. Σεμινάριο μηχανικής. Δεν έχει ξεπεραστεί. Eξήγησα και πιο πάνω το "κατά λάθος" αλλά θεώρησα πως ήταν εμφανές σε όλο το αρχικό μου post. Διάνα δεν χτύπησε από την αρχή γιατί δεν προοριζόταν γι' αυτό η Strat. Και πάλι εξηγώ στο αρχικό μου post. Χρειάστηκε έναν Ike και έναν Buddy για να τα "γυρίσει". To ότι μεγάλωσαν γενιές πλέον με προέκταση του σώματός τους μια Strat, δεν με υποχρεώνει να "προσαρμοστώ" σώνει και καλά. Αλλά δεν θα αρνηθώ ότι η Stratocaster ήταν η καλύτερη ηλεκτρική κιθάρα που φτιάχτηκε ποτέ. Και μιας που είναι και επίκαιρο, χθες μου ήρθε στο inbox ( κάτι ομαδικές συζητήσεις με κιθαρο-νέρντουλες ) αυτό: https://reverb.com/news/fenders-don-randall-offers-revisionist-take-on-leo-cbs-and-the-compnays-early-days-bacons-archive?fbclid=IwAR2H-bDr0MjhNLFX7UgcGpHSnE1sq9LqFRf5sIvz1JI-MOu9i1r0qBD7O94&utm_campaign=donrandall&utm_medium=blog&utm_source=FB Το ότι λοιπόν οι Eastwood απέχουν από το πρότυπο της Strat και της Les Paul, δεν σημαίνει ούτε ότι είναι για εξωγήινους, ούτε ότι απευθύνoνται σε παράξενους ημι-κιθαρίστες- αδαείς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η μόστρα ή το να διαφέρουν για να διαφέρουν. Είναι εξίσου "ασχεδίαστες" με τις άλλες, μα τον βακελίτη μου μέσα!

Εχω χασει τη μπαλα με την νεα πλατφορμα

Αυτή συζήτηση είναι σε συνέχεια του θέματος: Θα σε βοηθήσω λίγο για να καταλάβεις τι εννοώ: ΚΑΝΕΝΑΣ άνθρωπος στον πλανήτη Γη με ΜΗΤΡΙΚΗ γλώσσα τα αγγλικά δεν θα έγραφε αυτούς τους στίχους, ΚΑ-ΝΕ-ΝΑΣ Για τον απλό λόγο ότι κανένας "αγγλοσαξωνας" (με την έννοια της βασικής σχολικής παιδείας που παρέχεται στα English speaking nations) δεν ΣΚΈΦΤΕΤΑΙ έτσι και δεν συντάσσει έτσι τις προτάσεις του.

Clip: https://www.noiz.gr/community/uploads/ Ας βάλω κι' εγώ κάτι να εγκαινιάσω το καινούργιο Νοιζ. View full clip

έχεις δίκιο, ποζάρει ήθελα να πω

Αφου με μαμησαν οι μπανκερς....τρεχω.

μην πούμε και προς Ημαθία μεριά....

Βάλε μου ρε -1 κάρμα, μην με αποκλείσεις από το facebook σου μόνο.

Εγώ παιδιά πάντως λυπάμαι. Λυπάμαι γιατί βλέπω πως έφαγα σχεδόν μια ολόκληρη πίτσα μόνος μου και χαλάω την δουλειά που έχω κάνει στην κορμαρα μου. Λυπάμαι για εμένα πραγματικά. Χαχαχαχα. Μην χωλαινεσθε. Όλα αυτά είναι σχετικά. Δείτε το σφαιρικά. Το ότι διαφωνούμε πολιτικά, αισθητικα κλπ είναι υγιές. Άμα συμφωνουσαμε όλοι σε όλα θα έπρεπε να ανησυχούμε. Το ακουσα πριν στην τηλεόραση και νομίζω είναι σωστό. Γι αυτό το παραθέτω. Πάνω από όλα είμαστε λάτρεις της μουσικής και των παρελκόμενων της και εγώ είμαι πάλιουρας αλλά μας βλέπω όλους και όλες φίλους. Αγαπά τον τον φίλο σου με τα ελαττώματά του. Κάνε παρέα και με τον αντίθετο. Τον διαφορετικό. Κάνει καλό.

δεν πιστεύω να μας ειρωνεύεσαι κι όλας....

όχι, γιατί ο φιούζιος διευκρίνησε ότι διαφώνησε

Δημήτρη μόνο και μόνο γι'αυτό.....-1 κάρμα!

Συμφωνώ και επαυξάνω φυσικά.

Δεν θα μπω στη διαδικασια να κρινω τον στιχο, αυτον καθ' αυτον. Εκανες τις επιλογες σου κατα την δημιουργια του, και ετσι προχωρησες. Εχει σιγουρα τα θεματακια του, αλλα μου διδεται η εντυπωση οτι δεν θα μπορουσες να κανεις και πολλα παραπανω, λογω της θεματολογιας, λογω του μεγαλου ογκου της πληροφοριας που εχει μεσα, και λογω της ιθαγενειας σου. Το βλεπω φυσιολογικο και αποδεκτο να σκεφτεσαι και να εκφρεζεσαι με "ελληνικο" τροπο. Η μουσικη ταιριαζει στο υφος. Δεν εντυπωσιαζει με καποιο τροπο. Φωνητικα πολυ ωραια. Παραγωγη πολυ καλη. Εχετε ριξει πολλη πολλη δουλεια και βγαλατε ενα ομορφο και αρμονικο αποτελεσμα. Μπραβο.

Μπράβο ρε Σπυράκο ωραιότατο! Άφησα να το ακούσω τώρα που φεύγει η μέρα … πίνοντας μια μπύρα

δεν αλλάζει τίποτα.

Ο Δημήτρης ούτε ειρωνεύτηκε,όυτε έιπε να μην ανεβάζουν μέτρια clips ο κόσμος.Ξέσπασες εκέι που δεν έπρεπε mad_Nassos. Προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα και τον πήρατε αμπάριζα. ?

Δεν διαφωνώ καθόλου με τα λεγόμενα σου Ηλία, αλλά κανένας δεν είναι ο μπαμπάς κανενός εδώ μέσα, εδώ μέσα μόνοι μας ήρθαμε και ίσως όχι επειδή είδαμε φως, ξέραμε πού ήρθαμε (προσωπικά δεν ξέρω τι ήταν εδώ πριν 10 χρόνια αν ήταν πχ παράδεισος και τώρα κόλαση) και επίσης και εγώ προσωπικά όχι απλώς δεν σχολιάζω αν δεν έχω κάτι να πω που να είναι χρήσιμο - αντίθετα λέω σχεδόν πάντα εκεί που φαίνεται ότι αυτό που θα πω θα πιάσει τόπο. Όπως ακριβώς και στην παρούσα. Από την άλλη δεν μπορώ να τραβάω τα αυτιά κανενός, ούτε μου αρέσει να θεωρούμαι συνυπαίτιος ή ότι επειδή συνομιλώ με κάποιον ασπάζομαι και τις ιδέες του ή τους τρόπους αντίδρασής του.

Εδώ σ' έχω. http://www.expert-sleepers.co.uk/augustusloop.html https://www.kvraudio.com/product/elottronix_xl_by_elogoxa/details

ακριβώς αυτό που λέει ο fusiongtr , συμφωνώ απόλυτα

Αν το ακουγε κανεις σε καποιο λαιβ σας,θα επαιρνε σιγουρα το νευρο που,οντως,του λειπει σε ενα βαθμο. Ειστε λαιβ μπαντα,πως να το κανουμε. Απο την αλλη Σερ,ακομα και καποιος που δε σας εχει δει ζωντανα,ακουει μια μπαντα που παιζει πολυ καλα,κομματι δυσκολο σε αποδοση, και μια φωνη-αντε να το ξαναπω για πολλοστη φορα ο ...στης και να γινω κουραστικος- που σκοτωνει. Ομορφα πραματα στο φιναλε.

Ένα looper σαφώς και κάνει για τη δουλειά που το θες. Για vst εγώ έχω βολευτεί αρκετά με το απλούστατο και περιεκτικό και κυρίως δωρεάν Angtrolooper, ? που σου επιτρέπει να έχεις μια λούπα ως και 32 μέτρα. 32 μέτρα x 2 δευτερόλεπτα που είναι το μέτρο στα 120 bpm = 64", μια χαρά και άνετος. Βέβαια το συγκεκριμένο vst έχει καταργηθεί, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα βρεις κάποιο παρόμοιο εύκολα. Και μετά το βιολί βιολάκι: Συνθέτουμε έναν κύκλο, τον αντιγράφουμε δεξιά και κάνουμε την αντίστιξη πάνω του, μεταφέρουμε την αντίστιξη δεξιά και κάνουμε καινούργια αντίστιξη πάνω της κ.ο.κ., ωραία πράγματα.

Παίδες, μπορείτε να παρακολουθείτε το τι συμβαίνει σε όλο το site παρακολουθώντας το Feed. Είτε τα πάντα είτε φτιάχνοντας δική σας ροή με ότι σας ενδιαφέρει να βλέπετε. Το σημαντικό που πρέπει να καταλάβει κανείς στην νέα πλατφόρμα είναι πως υπάρχουν 2 κύριοι τρόποι αναρτήσεων. Ο ένας είναι ο κλασσικός στο Forum διαλέγοντας κατηγορία και θέμα. Ο άλλος είναι μέσα στο προφίλ του καθενός, προσθέτοντας status (ή δημόσιο μήνυμα) με εικόνες ή όχι όπου όχι απαραίτητα αλλά μπορεί να αναπτυχθεί σε συζήτηση ακριβώς απο κάτω όπως γίνεται στα γνωστά social networks αλα Facebook. Ετσι αναπτύσσεται και το προφίλ μας. Στο Feed εμφανίζονται και οι 2 τρόποι αναρτήσεων συν όλα τα άλλα ενω στην πρώτη σελίδα υπάρχουν προτάσεις. Υ.Γ. Επίσης προστέθηκε δεξιά κάτω σε όλες τις σελίδες το βελος που στέλνει στην κορυφή της σελίδας που διαβάζετε. Χρήσιμο όταν περιηγείστε σε desktop / laptop.

το θέμα αρχίζει και αποκτά ενδιαφέρον

με έχουν καλύψει οι φίλοι Βαγγ Κωστή... να πω μόνο ότι μπορώ να το φανταστώ άνετα ως soundtrack πολλών σπουδαίων ντοκιμαντέρ... ΜΠΡΑΒΟ

Ο τεχνικός σου θα μπορεί να βγάλει τα προβληματικά saddles, να τα λιμάρει, να τα καθαρίσει, να τα γυαλίσει, να ξανακάνεi reslotting και να τους περάσει λίγο βερνίκι μετάλλων για σχετική προστασία από περαιτέρω οξείδωση, μέχρι την επόμενη φορά. Επίσης θα σου προτείνει να σηκώσεις λίγο πιο ψηλά το tailpiece ή να περνάς τις χορδές wrapover για να μην κάνουν μεγάλο kink (τσάκιση) οι χορδές πάνω στο saddle. H αντικατάσταση saddles δεν είναι απλή υπόθεση κυρίως λόγω ασυμβατοτήτων.

Νεστορα ωραιο και βγαζει feeling..... Μου άρεσε..

την αδικία μου μέσα, έφαγα ένα τέταρτο προσπαθώντας να καταλάβω που πάνε οι απαντήσεις και πού οι παραθέσεις.... Αν δώσεις γκάζι μια χαρά είναι. Και θα έλεγα ότι είναι μια πιό πολιτισμένη έκδοση, αντί της raw power της ορίτζιναλ που μου άρεσε περισσότερο λόγω της προσέγγισης, εκτός από τις ελάχιστες ενστάσεις. Τώρα τα οικογενειακά σας....μεταξύ σας. φυσικά η μπάντα του χίλτον δεν υπάρχει λόγος να παίζει Bowie...

https://www.axesrus.co.uk/TOMParts-s/1926.htm

Αν ποτέ μελοποιήσω αυτά που εχω σούρει στους bankers (απο υπαλλήλους γκισέ μέχρι διευθυνταδες) οι στίχοι του op θα φανταζουν οτι και η μουσική. ...soft pop ?

ή σε κάποιο βίντεο.... από μόνο του.....όχι

γενικά έχω την συνήθεια να απαντώ στα περισσότερα clips που ανεβαίνουν εδώ, διότι πιστεύω ότι με τις κριτικές (ιδίως τις αρνητικές) βοηθάμε τον op. Η αλήθεια είναι ότι στο θέμα αυτό δίστασα επί αρκετές μέρες, διότι ο λόγος ήταν ότι οι στίχοι που άκουσα και διάβασα δεν συνάδουν με τίποτα με το παραπάνω quote του op. Συγνώμη φίλε μου, αλλά αυτοί οι στίχοι δεν στέκονται για κομμάτι με αγγλικό στίχο με την καμμία. Αυτοί οι στίχοι φαίνεται ότι γράφτηκαν σε άλλη γλώσσα και έγινε μετά προσπάθεια να μεταφραστούν. Όση καλή διάθεση και να έχει κάποιος. Δέχομαι ότι ίσως να προκάλεσαν την απαρχή για μια συζήτηση για την κατάσταση εδώ, αλλά η συζήτηση μου μοιάζει με το γνωστό "φιλικό χτύπημα στην πλάτη" Συνεπώς καταλήγω ότι θα πρέπει να δοθεί προσπάθεια να γίνει μεγάλη βελτίωση στο στιχουργικό. Μουσικά το κομμάτι είναι ένα αποδεκτό pop κομμάτι με καλή παραγωγή. (τώρα αν κάποια σχόλια, πάντα στο παραπάνω πνεύμα, ξέφυγαν προς το ειρωνικό, νομίζω ότι είναι γνωστό σε όλους που συχνάζουν εδώ και στον op ότι πολλές φορές αυτό γίνεται καλοπροαίρετα. Και φυσικά όποιος ανεβάζει εδώ κάτι εκτίθεται στις γνώμες των άλλων και πρέπει να είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο, εμού συμπεριλαμβανομένου)

Θα μπορούσε να είναι ηχητικό μέρος σε κάποια performance. Απο μόνο του, να σου πω δεν θα το άκουγα ολόκληρο.

Eπανέρχομαι μετά από καιρό γιατί ήθελα να βρω λίγο χρόνο για να "απλώσω" τη μπουγάδα με τις σκέψεις μου και την εμπειρία μου, και σήμερα είμαι σε καλό mood αϋπνίας. O Leo Fender (και οι συνεργάτες του) δεν ακολουθούσε το ρητό form follows function αλλά είχε ένα problem solving attitude που έτυχε να γεννήσει, κατά λάθος, όχι απλά ένα όργανο, αλλά τον ορισμό της ηλεκτρικής κιθάρας και ένα είδωλο του παγκόσμιου design. Το form δεν ήταν καν στο μυαλό τους για να το ακολουθήσει το function. Όταν λέω ότι η Strat είναι ένα "εργονομικό χάος" σημαίνει ότι γεννήθηκε από κάτι άλλο και προσαρμόστηκε σε κάτι άλλο για να καταλήξει να χρησιμοποιείται για κάτι άλλο. Είναι ωραία και ρομαντική η ιστορία του μοναχικού οραματιστή που σκάρωνε όργανα με μη συμβατικό τρόπο, αλλά θεωρώ ότι του αποδίδουν, κατόπιν εορτής και ερήμην του, ιδιότητες που ίσως και ο ίδιος δεν ήθελε. Όπως ακριβώς κάνουν οι κριτικοί και οι αναλυτές τέχνης που εικάζουν "τι ήθελε να πει ο ποιητής". Η Strat λοιπόν ήταν η ιδέα να εφαρμοστεί σε κιθάρα, η σημαντικότερη ανακάλυψη του Leo, το ηλεκτρικό μπάσο. Αρχικά αυτό, ήταν Telecaster με μανίκι μπάσου, που δεν μπορούσε να σταθεί (neck heavy) oπότε σκάρωσαν ένα μοντέλο και τράβηξαν ένα κέρατο ως το 12ο τάστο (που είναι και γεωμετρικό κέντρο ενός 34" μπάσου) για να μην πέφτει το μανίκι. Και εγένετο μπάσο. Κι ας θυμώνουν οι φίλοι που τους λέω χιουμοριστικά ότι το μπάσο είναι μια 4-χορδη κιθάρα κουρδισμένη μια οκτάβα κάτω. Νωρίτερα, για να λύσουν το πρόβλημα του neck heaviness στην Τele, είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούν βαρύτερα ξύλα (northern ash και pink alder) και τώρα, με το σχέδιο του p-bass στα χέρια τους, θα μπορούσαν να επιστρέψουν σε ελαφρύτερα σώματα αν το προσάρμοζαν σε κιθάρα. Πιο ελαφρύ όργανο, καλύτερη εργονομία, λιγότερη κούραση στο fretting hand αφού δεν χρειάζεται να κουβαλάει και το βάρος του μανικιού. Σε ποιο κοινό απευθυνόταν ο Leo; Country και western παλικάρια, επαγγελματίες του μεροκάματου που γυρνούσαν την επικράτεια παίζοντας 4-5 μέρες την εβδομάδα. Oι ακουστικές κιθάρες ήταν μεν ελαφρύτερες αλλά ήταν πιο ογκώδεις και δεν μπορούσαν να πάρουν το ρόλο και lapsteel. Σε αυτούς έπρεπε να πουλήσει. Τα όργανά του δεν ήταν αποτέλεσμα "σπουδαίου, μακρινού οράματος που θα άλλαζε τον ρου της μουσικής". Lapsteel κιθάρες έφτιαχνε πριν την Tele και ενισχυτές. Tο unique selling proposistion που είχε ο Leo στα χέρια του με την Τele ηταν 2σε1 εμ Electric Spanish εμ Lapsteel. To μόνο του πρόβλημα ήταν το βάρος που όταν το έλυσε του δημιούργησε άλλο, το balance. Με το P-Bass στα χέρια του, ήταν μονόδρομος να το πάει και σε κιθαρομορφή Strat. Στην ουσία η Stratocaster ήταν η λύση στο πρόβλημα βάρους που είχε η Tele. Δεν είναι όργανο που σχεδιάστηκε σε κενό χαρτί. Και μάλιστα τώρα, με το κέρατο να κρατάει τα μπόσικα, μπορούσαν να αφαιρέσουν κι άλλη μάζα από τη Strat χωρίς να έχουν θέμα neck dive. Arm countours, belly contours, μεγάλο cavity, πλαστικά knobs, πιο ελαφριοί μαγνήτες, μεγάλο σκάψιμο για tremolo. Ηoorey, τώρα το USP (unique selling proposition) επεκτάθηκε. Εμ electric spanish εμ lap steel και πλέον και lapsteel hawaian (με το τρεμολο) και βιολάκι. Η τοποθέτηση των controls (εκεί που με ενοχλούν προσωπικά αφάνταστα) έγινε έχοντας στο νου flat παίξιμο πάνω στα γόνατα. Όλα είναι κοντά μεταξύ τους για να μπορεί ο παίκτης λάστιχο, να έχει γρήγορη πρόσβαση στο tremolo bar, να αλλάζει θέση διακόπτη χωρίς να αλλάζει τη ροή του παιξίματος και να κάνει και το βιολάκι του με το μικρό το δάχτυλο την ώρα που πενιάζει. Ο 3θέσιος είναι εκεί για να αλλάζει θέση όταν το slide περνάει από τον neck μαγνήτη, ωστε να μην "διαβάζονται" οι "πίσω από το slide" φασαρίες. Ο μεσαίος μαγνήτης δεν ήταν εκεί για ποικιλία ήχων, αλλά για πρακτικούς λόγους. Μιλάμε ακόμη για εποχή western και country. Έτσι κατάφερε να δημιουργήσει ένα πολυεργαλείο στα χέρια του "χειρωνάκτη" μουσικού όπου αυτός και ο picking buddy του πλέον θα μπορούσαν να ανταλλάσσουν ρόλους παίζοντας κιθάρα, lapsteel, hawaian και μπάντζο (βάζοντας ένα μαντήλι ανάμεσα στις χορδές και το "άχρηστο" ashtray). Το palm muting ήταν rock n roll, δεν υπήρχε ακόμη, οπότε τα βιδάκια των saddles που προεξέχουν (ναι αυτά που μου κόβουν το ρημαδοδεξί όταν πάω να σκάσω reggae chunks και μου φεύγουν chunks στην κυριολεξία από το χέρι). Ή όταν κοπανάω με το δεξί το volume knob και κλείνω κατα λάθος την ένταση. Ή όταν καταλήγω πάντα να παίζω bridge μαγνήτη γιατί ο διακόπτης είναι στο strumming action του δεξιού μου χεριού. Οι country western boys στράμαραν κοντά στο neck άλλωστε, δεν τους ενοχλούσαν αυτά. Και αφού είχε φτιάξει ένα καταπληκτικό USP, oι country & western είπαν "τι σαχλαμάρα" και εξακολουθούσαν να προτιμούν tele. Και τότε ήρθαν οι "αναθεματισμένοι αράπηδες" (Ιke Turner) και οι φλωροκολλεγιόπαιδες (Buddy Holly) να σώσουν τη Strat και να την κάνουν rock n roll icon. Η νεολαία της πόλης γούσταρε αμάξια με πτερύγια και χρώματα και space age και atomic design. Ο Leo δεν είχε τον Hendrix και τον Beck στο μυαλό του όταν έφτιαχνε τη Stratocaster. Ούτε καν τα παιδιά της πόλης. Δεν προέβλεπαν το μέλλον. Δημιουργούσαν με βάση τις ανάγκες του τότε, προσπαθώντας να φτιάξουν ένα προϊόν που θα πουλούσε. Με πρακτικό τρόπο. Δεν υπήρχε σχεδιασμός. Eίχαν προβλήματα να λύσουν κι όχι όνειρα για να ονειρευτούν. Δεν ήταν ιδιοφυίες. Άνθρωποι εργατικοί, πρακτικοί και καταφερτζήδες ήταν. Η πρώτη κιθάρα που μελετήθηκε και σχεδιάστηκε πραγματικά στο χαρτί πριν βγει στο πρωτότυπο ήταν και η καλύτερή τους. Jazzmaster Και μετά είπε κάποιος: "Τι χάλια, πώς να παίξεις surf και garage σε τέτοιο όργανο;" Υ.Γ. Όλα αυτά είναι κουβέντες που αποκομίζω από συναδέλφους και απλούς λάτρεις της κιθάρας, ανά καιρούς. Κυρίως insights από μια κυρία εκ των Βελγίων που τυγχάνει να είναι και σχεδιαστής και κατασκευστής οργάνων και συχνά πυκνά κουβεντιάζουμε περί οργάνων, εργονομίας, ήχου και ελληνικής γλώσσας. Sophie Docxx και Dorian Guitars η μπράντα της.