Πίνακας συμμετοχής

Σπύρε μου, αν η πρόθεσή σου ήταν να δώσεις με την παραγωγή σου την αίσθηση ενός jazz club, το πέτυχες και με μετέφερες εκεί... έτσι περί ήχου πλέον δεν μου πέφτει λόγος... αυτός είναι ο ήχος του συγκεκριμένου club... δεν πας στον ηχολήπτη να του παραγγείλεις τα γούστα σου... αντ αυτού λοιπόν άραξα στο τραπεζάκι μου, παράγγειλα ένα southern και απόλαυσα την μουσική σου... το πρόβλημα που έχω με σένα σαν ακροατής είναι να βρω κάποιο κομμάτι σου να μην μου αρέσει μουσικά κι όχι το αντίθετο... δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναπεί αλλά την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά σου ως concept παραγωγή (στην εύχομαι το γρηγορότερο), θα την απολαμβάνω όπως κάποτε τα βινύλια του JJ Cale... ακουμπώντας τον βραχίονα στην αρχή και τέλος κάθε πλευράς... ? απλά συνέχισε έτσι...

Συνθεσάρα, ηχάρα, παιξιματάρα, κομματάρα. Νομίζω ότι χειρίζεσαι τους κιθαριστικούς ήχους καλύτερα, με την έννοια της "προσαρμογής/ομαλής αλλαγής" του παιξίματος ανάλογα με τον ήχο, και το αντίστροφο (προσαρμογή του ήχου στο παίξιμο), πράγμα καθόλου εύκολο. Το φραζάρισμα ακροβατεί με απόλυτη επιτυχία ανάμεσα στο blues, την jazz, τον Ribot, κλπ σε διάφορα σημεία του κομματιού, χωρίς ποτέ όμως να χάνει την ταυτότητα JJ. Η σύνθεση πάλι .... όμορφα πικάντικη. Μπράβο ρε παλικάρι.

Eξαιρετικο το τεμαχιο και ηχαρα JJ οπως παντα. Και ηχητικα ειναι πολυ πολυ καλυτερο σε σχεση με παλαιοτερα,πολυ πιο ισορροπημενο. Γενικως και ειδικως τα σπανει.

να κάνεις συχνά ποδαρικό.... εκεί στο 1.18 με καθάρισες.... γενικά δεν το χορταίνω. Και μια και μας τίμησες με τέτοια κομματάρα έλα τώρα να μας πεις πως το κατάφερες τεχνικά: πες, κιθάρα, μαγνήτες, ενισχυτής, εντάσεις, μικρόφωνο, και επίσης πως και τι έφτιαξες στα τύμπανα - μου άρεσαν πάρα πολύ επίσης.