Μια ροκ μπαλάντα...

[fusiongtr]

7 minutes ago, gkourmoul1 said:

 

Slashίζει αρκετα προς το τελος.

 

Όπως το βλέπει κανείς.

Πάντως και οι δύο αυτοί έχουν πολύ μελωδία στο παίξιμό τους, αλλά και "επιθετικότητα".

 

Α, και les paul σε Marshall.

Επεξεργασμένο 15 Μαρτίου 2020 από fusiongtr

[gkourmoul1]

Ξεχασα να αναφερω οτι ειναι δευτερη φορα που χρησιμοποιω την prs σε ηχογραφηση (στο δευτερο μισο του εργου, μιας και το πρωτο ειναι με tele) και δεν μπορω να πω οτι μου αρεσει ο ηχος της με το συγκεκριμενο σεταπ. Βγαζει κατι ενοχλητικα πριμα. Επρεπε να χρησιμοποιησω τη -δοκιμασμενη- g400 ή την lp.

[gvour]

Για τα δικα μου γουστα ειναι το πιο συγκροτημενο μελωδικοαρμονικα,σαν παιξιμο επισης.

Και δυναμικες και τα παντα.

Μπραβο ρε Γιωργαρε.

[dimsonic]

πάντως έτσι απο περιέργεια, ας βάλει την έκδοση που άκουσα εγώ. Ήταν πολύ πιό ήρεμη και ατμοσφαιρική σχεδόν,.

[gkourmoul1]

12 minutes ago, dimsonic said:

πάντως έτσι απο περιέργεια, ας βάλει την έκδοση που άκουσα εγώ. Ήταν πολύ πιό ήρεμη και ατμοσφαιρική σχεδόν,.

 

ballad1.mp3

 

Αυτή είναι η έκδοση που σου έστειλα. Λείπει το τελευταίο μέρος. Και έχω σε κάποια σημεία κάτι σαν strings.

39 minutes ago, gvour said:

... ειναι το πιο συγκρατημενο ...

 

 

fixed 

[cigaret13]

Τελικά είσαι ευαίσθητο παιδί...!

 Βάπτιζε όμως από δω και πέρα το κομμάτια σου, γιατί τ'αξίζουν...

 

Υ.Γ.  Για την ιστορία, η βέρσιον του κομματιού σου στο πρώτο ποστ, μου άρεσε περισσότερο.

[gkourmoul1]

3 minutes ago, cigaret13 said:

 

 Βάπτιζε όμως από δω και πέρα το κομμάτια σου, γιατί τ'αξίζουν...

 

Μόλις θα αρχίσω να ανεβάζω, πάλι, στο mix, τότε θα βάζω όνομα. Δεν βιάζομαι....

 

3 minutes ago, cigaret13 said:

Υ.Γ.  Για την ιστορία, η βέρσιον του κομματιού σου στο πρώτο ποστ, μου άρεσε περισσότερο.

 

Δεν είναι δίκαιη σύγκριση, διότι η δεύτερη βερσιον (δεν είναι καν βερσιον) δεν είναι κάτι τελειωμένο για να μπορέσει να συγκριθεί. Κάτι πιο αέρινο θα μπορούσε να βγει, είναι η αλήθεια. Ούτε και εγώ το προόριζα για power ballad.

 

Φώτη, να ξέρεις ότι το κομμάτι σου ενέπνευσε να ξεκινήσω το παρόν track. Ήθελα ένα κομμάτι που να κυριαρχεί η κιθάρα και να παίζω με δυναμικές από την αρχή μέχρι το τέλος.

[Nikos Aravanis]

Το άκουσα εχθές το βράδυ και μου άρεσε πολύ Γιώργο.

Τα είπε όλα ο Στράτος.

[gkourmoul1]

To άκουσα στο αμάξι και δεν μπορούσα να ξεκαθαρίσω τις κιθάρες το τελευταίο δίλεπτο. Μπλέκανε τα μπάσα και ψιλοχάλια η μίξη.

Νομίζω εδώ είναι λίγο καλύτερο. Ρύθμισα καλύτερα τα Low cut, εντάσεις, και άλλα ψιλά.

 

rock ballad.mp3

[pipityri]

Εγώ λοιπόν, θα έλεγα τα εξής-έτσι, για να γίνεται κουβέντα...

Μια πολύ χρήσιμη μέθοδος για να εξελίσσεται κανείς, σε κάθε τέχνη, είναι ο αυτοπεριορισμός-για να΄μαστε κι επίκαιροι, δηλαδή ο περιορισμός των διαθέσιμων μέσων. Για παράδειγμα, στον αυτοσχεδιασμό συχνά μελετάμε χρησιμοποιώντας μόνο νότες των ακόρντων ή μόνο μια περιοχή/θέση του οργάνου ή μόνο ένα ρυθμικό/μελωδικό μοτίβο ή μόνο μία χορδή κλπ κλπ. Στη σύνθεση, αντίστοιχα. Με όλα τα μέσα διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή, στην πραγματικότητα δεν μαθαίνεις τίποτα.

 Θεωρώ πως ένας περιορισμός που πρέπει να βάλεις,είναι αυτός της διάρκειας. Δηλαδή, 3 λεπτά max. Ακόμα κι αν θες τελικά να πεις ό,τι έχεις να πεις με 6λεπτα έπη, το να μπορείς να δουλέψεις τα υλικά σου σε πιο μαζεμένα χρονικά πλαίσια, είναι ένα στάδιο που πρέπει, επιβάλλεται να περάσεις-στο βαθμό, φυσικά, που σε ενδιαφέρει να προχωρήσεις στον τομέα του γραψίματος και όχι απλά να ξε*^$@!νεις  με τεράστια σόλο.

 Επίσης θα σου πρότεινα, μια και απ΄ό,τι φαίνεται δουλεύεις αυτοσχεδιάζοντας, να μην ακούς/αξιολογείς/δουλεύεις τους αυτοσχεδιασμούς αμέσως αφού τους κάνεις, αλλά ύστερα από μερικές μέρες. Έτσι, έχοντας αποστασιοποιηθεί από τη "στιγμή" θα μπορέσεις να ακούσεις πιο κοντά σε αυτό που ακούει ένας ακροατής. Η κρίση σου για το τι μένει και τι φεύγει θα είναι τελείως και αναπάντεχα διαφορετική.