Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Guru
Δημοσιευμένο

καλό ταξίδι Κώστα φίλε μας...  :-[ :'( :-X

δεν μιλάω αν δεν ξέρω... η σιωπή (μου) είναι χρυσός (στην τσέπη του άλλου)...

  • Απαντήσεις 99
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

Δημοσιευμένο

Μπορώ να πω ότι σοκαριστοικαμε γιατί δυστυχώς σήμερα ένα αρκετά γνώριμο σε όλους μας άτομο έφυγε από την ζωή . είναι αρκετά δύσκολα τα συναισθήματα αυτή την στιγμή, σκεπτόμενη πως ο θάνατος είναι ο χειρότερος εχθρός στην ατελή ζωή του ανθρώπου ,δεν έχω να πω τίποτε παραπάνω από το να συλλυπηθώ στην οικογένεια του να ανακτήσει το κουράγιο της ,εγώ προσωπικά δεν είχα μιλήσει ποτέ μαζί του αλλά από τα μηνύματα που διάβαζα έχω καταλάβει πως ο  συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν πραγματικά ένα ανοιχτό βιβλίο .και έχει πραγματικά μεγάλη σημασία το ότι ΔΥΣΤΙΧΟΣ για ένα άτομο μπορεί να τελείωσε ο κύκλος της ζωής του αλλά παρόλα αυτά τελείωσε με αξιοπρέπεια με φιλότιμο και καλή καρδιά .    και παλι συλλυπητήρια . :'(

Δημοσιευμένο

Πωπω...κεραμιδα πραγματικα. Τι κριμα ρε γαμωτο.  Δεν ετυχε δυστυχως να γνωριστουμε απο κοντα αλλα ειχαμε μιλησει πολλες φορες, ηταν απο τους αγαπημενους μου ανθρωπους εδω...καλο του ταξιδι.

 

Τα συλληπητηρια μου στην οικογενεια του.

Δημοσιευμένο

H ενασχόληση σε ένα φόρουμ μπορεί να είναι απόμακρη και "ψεύτικη", όμως παρ όλα αυτά φτιάχνει ισχυρούς δεσμούς.

Ο Κώστας ήταν ένα από τα μέλη, αυτό που λέμε "ήρεμη δύναμη", τουλάχιστον εγώ αυτό εισέπραττα επί 4-5 χρόνια τώρα στο νοιζ. Πάντα να βοηθήσει και πάντα μακρυά απ τις κόντρες.

 

Ποτέ δεν τον γνώρισα, τον "γνώρισα" μόνο μέσα από ένα avatar και αρκετές εύστοχες τοποθετήσεις και απαντήσεις.

Και τώρα που φεύγει, είναι σαν να φεύγει ένα κομμάτι μου....

Πολύ παράξενα πράγματα....

  ???

 

Καλό δρόμο εκεί που πάει και ας τα στρώσει να τα βρούμε και μείς κάποτε καλύτερα....

με σήμα το μπιφτέκι

Δημοσιευμένο

Αντίο καλέ μας Κώστα, καλέ μας φίλε.

Δεν μπορώ να το πιστέψω.

 

Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.

 

Πιανίστας, Διδάκτωρ Γιουροβιζιονολογίας

με εξειδίκευση στα ΣΥΝΘΕΣΑ'ΙΖΕΡ

Δημοσιευμένο

Η τελευταία φορά που τον είδα ήταν στο Jazzoo τον περασμένο Οκτώβρη στο κοινό live που είχαμε κάνει και που είχε διοργανώσει ο ίδιος με τόσο κέφι. Ξέραμε ότι ήταν αποχαιρετιστήριο αλλά κανείς δεν τολμούσε να το το πει. Τον θυμάμαι πάνω στη σκηνή, αδύναμο, κουρασμένο, να του βγαίνει η ψυχή σχεδόν κυριολεκτικά, αλλά να τραγουδάει και να παίζει σα να μην υπάρχει αύριο. Το γιορτάσαμε και τον αποχαιρετίσαμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

 

Όταν τελείωσε το live πήγα και τον αγκάλιασα χωρίς να έχω λόγια να πω. Εκείνος χαμογέλασε και μου έριξε μια φιλική μπουνιά στην κοιλιά και μου είπε το κλασσικό "που είσαι ρε Σπυράκο;". Γροθιά στο στομάχι.

 

Πάει για ξεκούραση ο Κώστας. Πέρασε άσχημα τα τελευταία χρόνια, έδωσε μάχη χαμένη από χέρι κι αυτό είναι γενναιότητα που δεν την ξέρει κανείς μέχρι να βρεθεί εκεί. Του χρωστάω.

Ενωμοτάρχης

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...