Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσιευμένο

Τουλάχιστον υπήρχε ένας χαρακτήρας, και επίσης μια αισιοδοξία. Μετά τελείωσε η κόκα- κόλα, ξαναβγήκε το ζαμπόν σε προσφορά στα σούπερ μάρκετ, και γεμίσαμε αυτοκτονικούς σουτέρ τριών πόντων να μας ζαλίζουν τα παπαράκια μας με το πόσο κατάθλιψη έχουν...

Διαφωνω αλλα το εθεσες πολυ ωραια το θεμα .Ευγε!!

If I don't doit somebody else will

  • Απαντήσεις 71
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Δημοσιευμένο

ΕΕε καλα τωρα... Η φραση καθε δεκαετιας για το μουσικο παρων-παρελθον. ;D

Ειναι απλα η αληθεια. Και το σκουπιδομανι ειναι απειρως μεγαλυτερο απο καθε αλλη δεκαετια για εναν απλο λογο: την φτηνη τεχνολογια. Με απλα λογια, πριν 20 χρονια επρεπε να πας να πληρωσεις ενα στουντιο για να βγαλεις ενα αλμπουμ, καλο ή κακο. Σημερα, ακομα και η γατα μου εχει ενα home studio στη φωλια της στο οποιο μπορει να κανει παραγωγες ανεξοδα και να τις προωθησει στον κοσμο, κατι που πριν 20 χρονια ηταν απλα επιστημονικη φαντασια.

 

Στις μερες μας υπαρχει υπερπαραγωγη μουσικης, και επειδη πλεον ολοι ειναι εν δυναμει "παραγωγοι", υπαρχει η απιστευτα αυξημενη πιθανοτητα να κυκλοφορησει και να ακουστει μουσικη-σκουπιδι στα κακομοιρα αυτια μας. Οποτε η διαπιστωση "η ποσοτητα μουσικων σκουπιδιων που φτανουν στα αυτια μας σημερα ειναι απιστευτα μεγαλυτερη απ'οτι ηταν στα 80s. Να μην πω απ'οτι ηταν σε ολο τον προηγουμενο αιωνα" ειναι περα για περα αληθινη.

Δημοσιευμένο

Σίγουρα τα 80's δεν ήταν βαρετά.Έχουν βγει διαμάντια εκείνη την δεκαετία...Ή απλά οι δικές μου επιρροές προέρχονται κυρίως από τότε.

Αυτό που μπορεί να είχε υπάρξει ήταν ένας κορεσμός κάπου εκεί προς το τέλος...Αμέτρητα groups έσκαγαν μούρη το ένα μετά το άλλο.Από hard-poser rock μέχρι death metal.Κάποια άξιζαν,κάποια όχι,κάποια ήταν κακές απομιμήσεις των ήδη επιτυχημένων.

 

Όπως και να έχει,σαφώς και προτιμούσα αυτό από το σκουπιδαριό που ακολούθησε από τα mid 90's και πέρα...Όσον αφορά στον ευρύτερο χώρο της ροκ,πάντα.

Δημοσιευμένο

 

Kι όπως λέει ο Ματέο:

 

Drago here represents the cold thought, the mechanical, the calculations (see that punch meter he hits), the intellect by itself. Rocky reprsents nature (logs, running outdoors), rawness, heat, the heart (the burning heart).

ο χρόνος αρκετός 

  • Guru
Δημοσιευμένο

πάντα αισθανόμουν αμήχανα σε ανάλογες συζητήσεις...

 

ό λόγος είναι ότι πάντα αισθανόμουν ότι ΑΔΙΚΩ εμφανώς τις νεότερες δεκαετίες ζητώντας τους να "ανταγωνιστούν" έναν γραμμικά αυξανόμενο αριθμό καλλιτεχνικών αριστουργημάτων που έρχεται από τις προηγούμενες...

 

μια "συγκριτική αναγωγή" ανάμεσα σε ένα παιδί που δραστηριοποιείται καλλιτεχνικά το 2015 με ένα ανάλογο το 1965 που γεννήθηκα, νομίζω ότι δείχνει την (επιεικώς) "δυσκολότερη" προσπάθεια του πρώτου να "ξεχωρίσει" διαχρονικά (σε πρωτοτυπία, έμπνευση, δημιουργία hype μύθου και σε ότι τέλος πάντων θεωρεί κανείς κριτήριο καταξίωσης και συμμετοχής σε ένα άτυπο "καλλιτεχνικό hall of fame")...

δεν μιλάω αν δεν ξέρω... η σιωπή (μου) είναι χρυσός (στην τσέπη του άλλου)...

Δημοσιευμένο

Η γνωμη μου  ειναι οτι η υπο συζητηση δεκαετια ειχε το εξης  χαρακτηριστικο:

 

Τα mainstream ''εμπορικα''  κομματια που επαιζαν στα ραδιοφωνα ειτε ροκ,ειτε ποπ,

ηταν  ΟΛΑ αριστουργηματα.

Ειτε σ αρεσαν,ειτε οχι... ;D

Και...δεν  ειναι  επειδη μεγαλωσαμε σ εκεινη  τη δεκαετια.

 

 

 

 

Δημοσιευμένο

Η γνωμη μου  ειναι οτι η υπο συζητηση δεκαετια ειχε το εξης  χαρακτηριστικο:Τα mainstream ''εμπορικα''  κομματια που επαιζαν στα ραδιοφωνα ειτε ροκ,ειτε ποπ,

ηταν  ΟΛΑ αριστουργηματα.

Ειτε σ αρεσαν,ειτε οχι... ;D

Και...δεν  ειναι  επειδη μεγαλωσαμε σ εκεινη  τη δεκαετια.

Έτσι έτσι.....
:o ;D
Δημοσιευμένο

Έτσι έτσι.....

Αν και τότε είμασταν 20 χρόνια πίσω μουσικά και είχαμε συναυλιακή παιδεία βαβουίνων (ξέρεις, τα επεισόδια του 85 στο Καλιμμάρμαρο) τα τραγούδια τους ήταν αξιοπρεπή (έως πολύ καλά).

Το statement του(ς) το αφήνω  στην άκρη γιατί είναι θέμα ανάγνωσης κι ερμηνείας.

 

Να επισημάνω βέβαια ότι είχαν και κάτι που χαρακτήρισε τα 80s. Όμορφες μπασογραμμές (όταν δεν έβαζαν τα γαμοσύνθια) εξ' ού και το post του Terry.

Δείγμα (που άκουγα το πρωί) είναι και το επισυναπτόμενο που είναι 90s (ουσιαστικά 80s) και έχει κοριτσάρες και μπασάρα.

 

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...