Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσιευμένο

Καλησπέρα φίλοι!!υπάρχει ελπίδα ή τσάμπα κάνω όνειρα;;

 

Παρε μια μεταχειρισμενη και δες μερικα βιντεακια για relicing και ξεκινα το "ξυλο" οταν αρχισει να φωναζει σταματα  ;D . σοβαρα τωρα μπορεις ευκολα να το κανεις μονος εχει και αρκετα βιντεο για κιθαρες με πολυεστερικο τελειωμα.

Δημοσιευμένο

Παρε μια μεταχειρισμενη και δες μερικα βιντεακια για relicing και ξεκινα το "ξυλο" οταν αρχισει να φωναζει σταματα  ;D . σοβαρα τωρα μπορεις ευκολα να το κανεις μονος εχει και αρκετα βιντεο για κιθαρες με πολυεστερικο τελειωμα.

 

OXI!!!!!

Ο πολυεστέρας δεν κάνει ρέλικ ποτέ των ποτών. Οπότε η καταστροφή που θα γίνει - γιατί περί καταστροφής θα πρόκειται - θα είναι ένα χάλι και μισό και ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν θα μοιάζει με ρέλικ ούτε από τα 10 μέτρα.

When you will get good you will know. There is no guitar. There never was.

Δημοσιευμένο

Το μόνο που ΙΙΙΙΙΙΙσωως μπορεί να γίνει βασίζεται σε ένα μύθο (δεν τόλμησα ποτέ και ούτε πρόκειται να το δοκιμάσω) που κυκλοφορούσε στα 80s όταν το Poly ήταν παντού.

 

Σύμφωνα λοιπόν με αυτό το μύθο, κάποιοι έχοντας τις κιθάρες τους σε εσωτερικό θερμαινόμενο χώρο (όπως είναι λογικό) φυσικά αποκτούσαν τη θερμοκρασία του χώρου.

Λέγεται λοιπόν οτι τις έβγαζαν έξω στην παγωνιά (ή στο χιόνι οι πιο ...hard core τύποι) και απο την απότομη αλλαγή θερμοκρασίας/συστολή το Poly crackάρε και ...απελευθερωνόταν το κsυλο...  :D

 

Πολύ πιθανό βέβαια μαζί με το χρώμα να "άρπαζαν" και κάποια άλλα ...ασήμαντα μέρη του οργάνου (όπως το μανίκΗ για παράδειγμα...), αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία...  :P

 

Γι' αυτό καλύτερα η μέθοδος ας παραμείνει στο επίπεδο του μύθου...  ;)

wood matters

Δημοσιευμένο

Το μόνο που ΙΙΙΙΙΙΙσωως μπορεί να γίνει βασίζεται σε ένα μύθο (δεν τόλμησα ποτέ και ούτε πρόκειται να το δοκιμάσω) που κυκλοφορούσε στα 80s όταν το Poly ήταν παντού.

 

Σύμφωνα λοιπόν με αυτό το μύθο, κάποιοι έχοντας τις κιθάρες τους σε εσωτερικό θερμαινόμενο χώρο (όπως είναι λογικό) φυσικά αποκτούσαν τη θερμοκρασία του χώρου.

Λέγεται λοιπόν οτι τις έβγαζαν έξω στην παγωνιά (ή στο χιόνι οι πιο ...hard core τύποι) και απο την απότομη αλλαγή θερμοκρασίας/συστολή το Poly crackάρε και ...απελευθερωνόταν το κsυλο...   :D

 

Πολύ πιθανό βέβαια μαζί με το χρώμα να "άρπαζαν" και κάποια άλλα ...ασήμαντα μέρη του οργάνου (όπως το μανίκΗ για παράδειγμα...), αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία...  :P

 

Γι' αυτό καλύτερα η μέθοδος ας παραμείνει στο επίπεδο του μύθου...  ;)

 

Αυτό το κόλπο το κάνουν πολλοί στο νίτρο. Και όντως προκαλεί ωραίο, μικρό και ελαφρύ σκάσιμο.

Το cracking του poly όμως είναι σαν σπασμένο τζάμι και κατά συνέπεια χοντοκομμένο, διόλου φυσικό και κυρίως ΧΑΛΙΑ!

When you will get good you will know. There is no guitar. There never was.

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...