gathulis Δημοσιευμένο 28 Ιουνίου 2013 OP Δημοσιευμένο 28 Ιουνίου 2013 Δεν είναι τόσο φοβερό το πώς. Ο Martino έχει πολύ συγκεκριμένο τρόπο να αυτοσχεδιάζει και να αντιλαμβάνεται τις "αλλαγές". Έχει δε και πολύ συγκεκριμένο τρόπο να φραζάρει. Το φοβερό για μένα όπωσ το βλέπω δεν είναι ι τεχνικη αλλα ολη ι μουσικοτητα που εχει κ όλη αυτη ι συνεχομενη ροή πληροφορίας που σου δινει αυτος ο παιχτης.παιζει συνέχεια,δεν 'λουφαρει' πουθενά κ όλα εχουν να σου πουν κατι.ολα εχουν αρχη κ τέλος.κ το φοβερό είναι οτι επαιζε ετσι απο 15 χρονών.απιστευτη ωριμότητα.φυσικα ολοι οι πραγματικά κορυφαιοι(maclaughlin,benson,metheny,martino,montgomery,scofield)το κάνουν με τελείως διαφορετικο στυλ ο καθένας τους κ το βρίσκω αξιοθαύμαστο πραγματικα.ευτυχως που υπάρχουν κ μας διδάσκουν τόσα πραγματα
RayDTutto Δημοσιευμένο 28 Ιουνίου 2013 Δημοσιευμένο 28 Ιουνίου 2013 Πολύ καλός. Μπράβο. (Εγώ από την άλλη έχω πρόβλημα: Κάθε φορά που βλέπω Pat Martino περιμένω Frank Marino... Κάποια σύναψη έχει πάει για βρούβες...) When you will get good you will know. There is no guitar. There never was.
gathulis Δημοσιευμένο 28 Ιουνίου 2013 OP Δημοσιευμένο 28 Ιουνίου 2013 (Εγώ από την άλλη έχω πρόβλημα: Κάθε φορά που βλέπω Pat Martino περιμένω Frank Marino... Κάποια σύναψη έχει πάει για βρούβες...) :o ;D
RayDTutto Δημοσιευμένο 28 Ιουνίου 2013 Δημοσιευμένο 28 Ιουνίου 2013 Ε ναι. Και σημειωτέον είμαι πιο πολύ του Martino από του Marino. When you will get good you will know. There is no guitar. There never was.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση