Albert King - Maintenance Shop Blues (Live 1981)

Alter · 25 Ιουνίου 2012

ενα παλιο live του albert king

γλεντζες ;D και καθολου δαχτυλα να μην ειχε παλι θα παιζε μαλλον... 8)

Waterfall-K · 26 Ιουνίου 2012

Μεγαλη μορφη. Το βλεπω τωρα.

Το κουφο ειναι οτι, αν και αριστεροχειρας, επαιζε με κανονικες κιθαρες, δεν αλλαζε δηλαδη τη σειρα των χορδων, απλα επιανε μια κανονικη κιθαρα, την γυρναγε αναποδα και επαιζε. :P

Γιατι εμαθε να παιζει ετσι κιθαρα ειναι μια απορια....

MitiliRay · 26 Ιουνίου 2012

η λεβεντιά αυτού του ανθρώπου δεν υπάρχει...σένιος...

α και με σπασμένο δάχτυλο....

el-voice · 26 Ιουνίου 2012

Στη τεχνική του βασίστηκαν οι περισσότεροι όπως ο steve ray Vaughn.

Shelter · 26 Ιουνίου 2012

Γιατι εμαθε να παιζει ετσι κιθαρα ειναι μια απορια....

Η απάντηση μπορεί να είναι τρομακτικά απλή. :)

Πάντως έχει μεγάλο ενδιαφέρον να συγκρίνεις τους τρόπους που έπαιζαν σύγχρονοι ανταγωνιστές όπως αυτός και ο B.B.King.

longshadow · 26 Ιουνίου 2012

Γιατι εμαθε να παιζει ετσι κιθαρα ειναι μια απορια....

Σαν απλή μαντεψιά λέω ότι μάλλον θα πρωτόπαιξε σε κιθάρες φίλων (δεξιόχειρων) μή έχοντας δικό του όργανο.

audiokostas · 26 Ιουνίου 2012

Σαν απλή μαντεψιά λέω ότι μάλλον θα πρωτόπαιξε σε κιθάρες φίλων (δεξιόχειρων) μή έχοντας δικό του όργανο.

Ασε που δεν είχε και σύνδεση στο νετ να του μαθαίναμε τα σωστά.....

ez · 26 Ιουνίου 2012

Οι παλιότεροι μπλούζμεν, απλά έπαιρναν μιά κιθάρα κι έπαιζαν όπως τους βόλευε. Τα χρόνια που ξεκίνησαν, εξ όσων γνωρίζω, δεν υπήρχαν καν όργανα για αριστερόχειρες...

Να προσθέσω βέβαια πως ο Albert King δεν έπαιζε απλώς "ανάποδα", αλλά κούρδιζε και την κιθάρα μ'ένα δικής του έμπνευσης κούρδισμα -το οποίο κατά πολλούς δεν έμενε καν σταθερό, αλλά άλλαζε ανάλογα με τις διαθέσεις του Κινγκ- που του επέτρεπε να κάνει πραγματοποιήσιμα απίθανα πράγματα, κυρίως στο "μπέντινγκ"...

Κλασσικός "νορμάλ" ανάποδος παίκτης είναι ο Otis Rush, ενώ απο τους νεότερους αξίζει αναφοράς ο Doyle Bramhall II.

Είναι αρκετοί πάντως και οι δεξιόχειρες που αναζητούν κάποια έξτρα αίσθηση στο να "τραβάς" αντί να "σηκώνεις" τις χορδές, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο, παρότι δεξιόχειρες, να δοκιμάζουν παιξίματα με "αριστερές" κιθάρες, πχ. ο Kid Andersen.