Στιγμές Αμηχανίας..........

[Earendil]

Με απογοητεύετε κύριοι. Πλην ολίγων που περιέγραψαν πραγματικές στιγμές αμηχανίας, οι υπόλοιποι βρήκατε ευκαιρία να μας πείτε τα γκομενικά σας ;D.

 

Καλοκαίρι '97. Μύκονος με έναν τότε κολλητό. Τα πίνουμε σε ένα μπαρ και γνωρίζουμε δυο κοπέλες εξαιρετικά πρόθυμες.... Αποφασίζουμε να παραγγείλουμε σφηνάκια drambuie. Έρχονται τα σφηνάκια και τα ανάβουμε. Για τους γνώστες, το αναμμένο σφηνάκι πίνεται με δύο τρόπους. Ή το αφήνουμε να κάψει, το σβήνουμε και το αφήνουμε να κρυώσει, πριν πιούμε. Ή με το που ανάψει, το καπακώνουμε, κολλάει στην παλάμη, το κοπανάμε στο τραπέζι, ξεκολλάει και το πίνουμε.

 

Αποφασίζω να τα συνδυάσω. Αφήνω το σφηνάκι να κάψει και μετά το καπακώνω. Νιώθω τη σάρκα της παλάμης μου να καίγεται. Φριχτοί πόνοι. Προσπαθώ να το ξεκολλήσω με το άλλο χέρι. Καίγεται και αυτό. Αρχίζω να κοπανάω το σφηνάκι στο τραπέζι σα μανιακός. Δε με νοιάζει και να σπάσει. Με το πολύ κοπάνημα, ξεκολλάει και ένα σύννεφο ατμού αναδύεται από την παλάμη μου. Χαμογελάω με φοβερή σιγουριά στα κορίτσια και λέω "ε, πάω τουαλέτα ένα λεπτό". Ο κολλητός είναι ημιθανής από τα γέλια. Στο μπάνιο ανακαλύπτω ότι έχω μια ολοστρόγγυλη ουλή στην παλάμη μου.

 

Το σημάδι το έχω ακόμη.

 

Γαμώ το Drambuie, το έχω πάθει.

Σημάδι δε μου έμεινε, αλλά αποφάσισα επιτόπου ότι το sex είναι υπερτιμημένο.

[Nikolas]

1997 σε μπουατ στα Γιάννενα, όπου παίζω κάθε βράδυ πλήκτρα (με ένα PSR 4600 παρακαλω). Το μπουατ είναι παράφραση του "ελαφρό σκυλάδικο".

 

Κάταρχήν μου σπάνε τα ούμπαλα, και χασμουριέμαι από τις 23:00 που ανοίγουμε μέχρι τις 05:00 που τελειώνουμε (Παρασκευή και Σάββατο, γιατί τις άλλες μέρες τελειώναμε 03:00... Παπαθεμελής).

 

Κατα δεύτερον ο τραγουδιστής έχει φέρει μία τσοντοτράπουλα για να χαζέψουμε. Πιανισταράς που είμαι μπορώ να παίζω με το ένα χέρι και να μοιράζω τα χαρτιά στο άλλο. Στο κάτω κάτω μούρη στο κοινό είμαι δε θα καταλάβει κανείς τίποτα. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ο καθρέφτης πίσω μου έχει άλλη γνώμη!  :-[

[warwickplayer]

Πριν χρονια καθως περναγα την metallica περιοδο,σε ενα live παιζαμε το so what(οχι του Miles το αλλο)

αφου τελειωσε το κομματι γυρναω στον τραγουδιστη και του λεω αστειευομενος μιμουμενος ενα φιλο οχι και τοσο ανδροπρεπη...

Πονανε τα χερακια μου,ολο ναζι και χαρα και με τα χερακια να ανεμιζουν στον αερα...

 

Ειχα ξεχασει ομως οτι ο τραγουδιστης συνηθως ερχεται πακετο και με το μικροφωνο το οποιο εκεινη την ωρα ηταν ανοικτο ;D ;D

 

Για καποιο περιεργο λογο ολοι γελασανε απο κατω...δεν μπορω να καταλαβω το γιατι ::) ::) ::)

[bihlas87]

Αμα είναι να με ζουλήξουν κοριτσάκια στην αγκαλιά τους δε πα να με μπερδέψουν και με τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη.

Έτσι, πρίν 1 χρόνο ήμουν στην Αθήνα και έχω την ίδια μέρα γενέθλια με έναν ξάδερφο.

Κάνει πάρτυ στο σπίτι με τριψήφιο αριθμό καλεσμένων, κάποια στιγμή βγάζουν τούρτα

έκπληξη για μένα, σβήνω τα κεριά ενώ μου τραγουδούσαν πάνω από 100 άγνωστοι.

Ήταν μια στιγμή ελαφράς αμηχανίας αλλά αμέσως μετά παίρνουν σειρά 25-30 κοπελίτσες

και αρχίζουν να μου εύχονται με αγκαλιές και φιλιά, τζάμπα morale booster :D

Το σημάδι το έχω ακόμη.

Ώστε αυτό είναι το μυστικό του ήχου σου 8)

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ο καθρέφτης πίσω μου έχει άλλη γνώμη!  :-[

Αυτή είναι πραγματική στιγμή αμηχανίας.

[lgbesios]

 

Πάω την γυναίκα μου με την πεθερά μου για ψώνια σε γειτονική επαρχιακή πόλη.

 

Φυσικά  κερνάω καφέ ,ευτραφή  η πεθερά μου, στενή η καρέκλα,  σηκώνεται να φύγουμε και μαζί της παίρνει την καρέκλα,  χωρατατζού ως είναι βάζει τα γέλια  και μαζί με αυτή εγώ με την κυρά,  προσπαθώντας  να της την βγάλουμε από τον πισινό

 

Ενα  ολόκληρο μαγαζί παρακολουθεί με αμηχανία .. παγωμένο 

 

[publius]

Πριν καιρό έκανα την υπέρτατη μαλ...α να γραφτώ στο ΤΣΜΕΔΕ μιας και είμαι μηχανικός αλλά δεν εξασκώ αυτό το επάγγελμα, αυτό από μόνο του μπορεί να προκαλέσει αμηχανία σε όποιον το διαβάσει και πολύ περισσότερο σε όποιον είναι ήδη εγγεγραμένος σε αυτό ή σκοπεύει να εγγραφεί, πιστέψτε με!

 

Βέβαια κατάλαβα την μ@λ@κί@ μου οπότε είπα να μπω στη διαδικασία να ξεγραφτώ. Στην αρχή μου τα μασάγανε οτι δεν γίνεται να ξεγραφτώ για διάφορους αστείους λόγους που αν αναφερθώ τότε το θέμα θα γίνει πολιτικό και δεν θα το ήθελα. Μετά από τρεις αποτυχημένες  προσπάθειες και με την πειθώ της νομικής οδού, όμως κατάφερα να τους κάνω να μου δείξουν την αίτηση διαγραφής από το ταμείο και εκεί είναι που ήρθε και η στιγμή αμηχανίας.

 

Στην αίτηση γράφονται τα στοιχεία ενώ έχει και κουτάκια τα οποία επιλέγεις για τους λόγους που θέλεις να διαγραφείς. Εκέι μπορείτε να καταλάβετε πόσο αμήχανα αισθάνθηκα εγώ αλλά και η υπάλληλος όταν της έδωσα την αίτηση μου, με τικαρισμένο το κουτί ατιολογίας διαγραφής, "Είμαι Νεκρός"

 

Ακόμα δεν έχω διαγραφεί αλλά πλέον από επιλογή, ευτυχώς.  ;D

[audiokostas]

Εκέι μπορείτε να καταλάβετε πόσο αμήχανα αισθάνθηκα εγώ αλλά και η υπάλληλος όταν της έδωσα την αίτηση μου, με τικαρισμένο το κουτί ατιολογίας διαγραφής, "Είμαι Νεκρός"

Και τι έγινε;

Δεν ήσουνα;

Δεν κατάλαβα.

 

 

 

 

 

 

;D