Πνευματική ιδιοκτησία και τεχνολογικές εξελίξεις

[dmilo]

Αυτό που λες δεν είναι ακριβές. Τα δεδομένα δεν υπάρχουν στον αιθέρα, αποθηκευμένα βρίσκονται σε διάφορα μέσα. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι η μορφή πρόσβασης σε αυτά και η δομή. Πάντα υπάρχει και υπήρχε η λογική μέσο/δεδομένα. Το βινύλιο, η ταινία κ.α. παλιά μέσα πάλι δεδομένα είχαν αποθηκευμένα απλά δεν ήταν μηδέν και άσσοι. Μην μπερδεύεσαι από το γεγονός ότι η λέξη δεδομένα είναι πρόσφατα εισαχθείσα.

Ναι, αλλά το μέσο και το περιεχόμενό του ήταν άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους, ενώ τώρα δεν ισχύει αυτό... Για να ακούσεις το "περιεχόμενο" ενός βινυλίου ήταν απαραίτητη η κατοχή του εν λόγω βινυλίου και ενός μέσου αναπαραγωγής συγκεκριμένου. Τώρα, το "περιεχόμενο" μπορεί να είναι οπουδήποτε (στο δίσκο σου, σε φλασάκι, να γίνεται στρίμινγκ από κάποιο σταθμό, να βρίσκεται σε έναν σέρβερ στη Γη του Πυρός) και εσύ έχεις τη δυνατότητα να το "ακούσεις" μέσω μιας πληθώρας μέσων.

[spewfy]

+2 κάρμα στον ez

[baseliner10]

Μην ξεχνάτε, ενώ μέχρι πρόσφατα το μέσο αναπαραγωγής ήχου και εικόνας ήταν υλικό (βινύλιο, ταινία, φιλμ), είναι πλέον και άυλο (δεδομένα) ;)

 

Το μέσο αναπαραγωγής τώρα είναι άυλο?

 

Άλλαξαν πολλά πράγματα άλλα όχι αυτό.

Συνοδεία υλικού αγόραζες μουσική και τότε (LP) και τώρα (CD..η αγορά mp3 έχει δρόμο ακόμα).

Και με χρήση κάποιων μέσων (κασέτες απλές/επανεγγραφής τότε, οπτικοί/μαγνητικοί δίσκοι τώρα), την αντέγραφες.

 

Η μουσική ήταν πάντα άυλη... το μέσο αποθήκευσής και αναπαραγωγής της ποτέ.

 

Το βασικότερο στοιχείο που άλλαξε με τις τεχνολογικές εξελίξεις και επηρεάζει την πνευματική ιδιοκτησία είναι είναι ότι η πρόσβαση στη μουσική μπορεί να γίνει πλέον εξ' αποστάσεως και επιλεκτικά.

 

Δηλαδή, το broadband internet.

 

Για το αν αυτό είναι καλό ή όχι...here's a memorable quote

 

Reg: All right, but apart from the sanitation, medicine, education, wine, public order, irrigation, roads, the fresh water system and public health, what have the Romans ever done for us?

 

Ξέρω ξέρω, είμαστε το People's Front of Judea.

Όχι το Judean People's Front.

 

 

 

 

 

 

[spewfy]

Διαφωνώ κάθετα.

 

Η μουσική σαν προϊόν είναι άυλη, μεταφέρεται με τον αέρα και μπορεί να βρίσκεται σε άπειρα σημεία ταυτόχρονα (βλ. youtube, internet file sharing, streaming, κτλπ)...

 

Παλιότερα είχε ύλη, μεταφερόταν φυσικά και μπορούσε να βρίσκεται μόνο σε ένα σημείο κάθε φορά (βλ. cd, δίσκος, κασέτα, κτλπ)

 

[baseliner10]

Διαφωνώ κάθετα.

...

 

 

Ξέρω σου είπα αφού,

είμαστε το People's Front of Judea.

[theoctapus]

Ρε παιδιά τι λέτε; Το μέσο έχει ύλη όχι η μουσική ούτε τότε ούτε τώρα. Ακόμα και η απομακρυσμένη πρόσβαση δεν αλλάζει τίποτα. Το μέσο είναι ο υπολογιστής, η μνήμη όπου cachαρεται το αρχείο από τον server. Δεν παράγεται ο ήχος από κάτι σε μια άλλη διάσταση. Μην μπερδεύεστε, δεν πρόκειται για μαγεία και βουντού. Δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά μεταξύ του cachαρισμένου αρχείου και του βινυλίου. Μέσο/δεδομένα το ίδιο τότε το ίδιο τώρα.

 

μπορεί να βρίσκεται σε άπειρα σημεία ταυτόχρονα (βλ. youtube, internet file sharing, streaming, κτλπ)...

 

So what. Ένα αντίγραφο βρίσκεται σε κάθε σημείο, όπως μια κόπια σε βινύλιο. Ακόμα και το streaming δεν αλλάζει κάτι, απλά όσο ακούς το αρχείο τόσο αυτό αποθηκεύεται στην μνήμη. Αν θέλεις μπορείς να το αποθηκεύσεις μόνιμα.

[trolley]

Διαφωνώ κάθετα.

Η μουσική σαν προϊόν είναι άυλη, μεταφέρεται με τον αέρα και μπορεί να βρίσκεται σε άπειρα σημεία ταυτόχρονα (βλ. youtube, internet file sharing, streaming, κτλπ)...

Παλιότερα είχε ύλη, μεταφερόταν φυσικά και μπορούσε να βρίσκεται μόνο σε ένα σημείο κάθε φορά (βλ. cd, δίσκος, κασέτα, κτλπ)

 

Φαντάζομαι ότι αντιλαμβάνεσαι πως αυτό που έγραψες είναι ακατάληπτο. Ίσως είναι σκόπιμο να μην γίνεται προσπάθεια χρήσης ειδικής ορολογίας στη συζήτηση, αν δεν υπάρχει κατανόηση αυτής της ορολογίας. Επίσης, ίσως είναι σκόπιμο να μην προ-αποφασίζουμε ποια θέση θα υποστηρίξουμε και κατόπιν να στριμώχνουμε ορολογία και επιχειρήματα έτσι ώστε να δικαιολογήσουμε την προ-απόφασή μας.

 

Η μουσική "υπάρχει" σε τέσσερα πιθανά "μέρη": α) στο νου του συνθέτη, β) στη παρτιτούρα (ανεκτέλεστη), γ) σε διάφορα πιθανά μέσα αποθήκευσης (εκτελεσμένη) και δ) στο συναυλιακό χώρο (εκτελεσμένη). ΚΑΙ στα τέσσερα θεωρείται πνευματική ιδιοκτησία του συνθέτη της και των λοιπών συντελεστών για την εκτέλεσή της, στο μέτρο που τους αναλογεί ένα μερίδιο ευθύνης.

 

Δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτή την εξίσωση, με διατυπώσεις περί καθέτων διαφωνιών και "μέσων αναπαραγωγής". Το αυτοκίνητό μου, είτε το δεις στη τηλεόραση, είτε το δεις στον ύπνο σου, είτε το δεις κάτω από το σπίτι σου, είτε με τρακάρεις, είτε σε πατήσει.. είναι πάντα το αυτοκίνητό μου.

 

:)

 

 

[ex-OurDarkness]

Η μουσική ήταν πάντα άυλη... το μέσο αποθήκευσής και αναπαραγωγής της ποτέ.

 

Φυσικά. Όχι μόνο άϋλη αλλά και όπως ανέφερε ο Edgar Froese των Tangerine Dream... "music is the most neutral thing in the world". Κάτι που εκ πρώτης ανάγνωσης ίσως να ξενίζει λίγο, αλλά στην πραγματικότητα έτσι είναι. Όπως είπε ο Παναγιώτης, μπορεί να βρίσκεται σε διάφορα σημεία, είτε σε παρτιτούρες, είτε σε ψηφιακή μορφή, είτε σε αναλογική μορφή, αλλά για να υφισταθεί μουσική (με την έννοια να γίνει αντιληπτή από εμάς) πρέπει να ανακληθεί/αναπαραχθεί.

 

Με αυτή την θεώρηση (την οποία την ασπάζομαι) η μουσική είναι μια διεργασία σε εξέλιξη - σε αντίθεση π.χ. με την ζωγραφική. Ένας πίνακας είναι από μόνος του ζωγραφική, ένα CD από μόνο του δεν είναι μουσική. Για αυτό και σε αντίστοιχα θέματα μουσικολογίας, η μουσική περιγράφεται συχνά ως non-tangible (δηλαδή μη-απτή). Γιατί όντως δεν είναι απτή σε αντίθεση με την ζωγραφική ή την γλυπτική π.χ. Ακούγεται "κάπως" βέβαια...  :)

 

Κάπου έχω ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την "σειριακότητα" της μουσικής, με την έννοια ότι η ύπαρξη της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την "σειριακότητα" του χρόνου (δηλαδή 1ο δευτερόλεπτο, 2ο, 3ο κ.λ.π.) που υποδηλώνει την σειρά με την οποία την δημιούργησε ο συνθέτης. Κάτι τέτοιο απουσιάζει από την ζωγραφική μιας και κανένας δεν θαυμάζει έναν πίνακα ξεκινώντας από τέρμα πάνω αριστερά και πηγαίνοντας είτε προς τα κάτω είτε προς τα δεξιά.

 

(Νομίζω ότι το άρθρο είχε να κάνει με το φαινόμενο της συναισθησίας, το οποίο είναι πολύ ενδιαφέρον).

 

Τέλος πάντων, παρασύρθηκα και βγήκα εκτός θέματος. ::)

[spewfy]

Φαντάζομαι ότι αντιλαμβάνεσαι πως αυτό που έγραψες είναι ακατάληπτο. Ίσως είναι σκόπιμο να μην γίνεται προσπάθεια χρήσης ειδικής ορολογίας στη συζήτηση, αν δεν υπάρχει κατανόηση αυτής της ορολογίας.

 

Η μουσική "υπάρχει" σε τέσσερα πιθανά "μέρη"...

 

Η προσέγγισή σου είναι μάλλον φιλοσοφική. Το παραπάνω αποτελεί επαναδιατύπωση αποσμάσματος ενός βιβλίου με θέμα τη νέα οικονομία εκδόσεις Harvard Business School (Blown to Bits, Evans & Wurster) και αφορά και άλλους κλάδους όπως λογισμικό και υπηρεσίες.

 

:-X

[trolley]

Η προσέγγισή σου είναι μάλλον φιλοσοφική.

 

Ασφαλώς. Είμαι φίλος της σοφίας.

 

Το παραπάνω αποτελεί επαναδιατύπωση αποσμάσματος ενός βιβλίου με θέμα τη νέα οικονομία εκδόσεις Harvard Business School (Blown to Bits, Evans & Wurster) και αφορά και άλλους κλάδους όπως λογισμικό και υπηρεσίες.

 

Χμμ, ξέρουμε αγγλικά. Ίσως είναι προτιμότερο να μας παραθέσεις το πρωτότυπο κείμενο - δεν χρειάζεται κάποια επαναδιατύπωση.

 

Τέλος πάντων, παρασύρθηκα και βγήκα εκτός θέματος. ::)

 

Δόξα τω Θεώ, μη μας κόβεις τώρα που αρχίσαμε να διαβάζουμε κάτι ενδιαφέρον...