Περι "αντιγραφής", "κλοπής" και "δανεισμού" τραγουδιών.

[fuzzywoo]

Χαίρετε

        Με αφορμή ένα θέμα για τους Led Zeppelin, και τη συζήτηση που ακλούθησε, και για να μην κάνω νεκρανάσταση του thread, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου.

        Οι περισσότεροι "τραγουδοποιοί" (όρος που δεν μ αρέσει πολύ αλλά θα τον χρησιμοποιήσω ελλείψει καλλύτερου) έχουν, στην καλύτερη περίπτωση, περιορισμένη γνώση αρμονίας, πράγμα που, για αυτή την περίπτωση, θεωρώ ευλογία.

Και εξηγούμαι: Όταν κάποιος ασχοληθεί με την αρμονία (δεν λέω σύνθεση, προσέχτε), ακόμ και στο μίζερο πλαίσιο που διδάσκεται στο ελληνικό ωδείο (εκτός από μερικούς εξαιρετικούς καθηγητές που όντως κάνον δουλειά) αλλά ειδικά με την jazz, και έχει στην πλάτη του αρκετές ώρες παίξιμο τραγουδιών ή jazz standards, θα καταλάβει ότι στο συγκερασμένο σύστημα και στις συνηθισμένες φόρμες τραγουδιών, οι επιλογές είναι πεπερασμένες. Δηλαδή μια σειρα όπως π.χ. το Ι VI II V ( το λεγόμενο rhythm changes από το I ve got rhythm) η το I V VI IV (το περίφημο βίντεο με τον κανόνα του pachelbel δίνει μια ιδέα για το πόσο συνηθισμένη σειρά είναι), τα δωδεκάμετρα κλπ. αν τα "κατέχεις" σε περιορίζουν όταν γράφεις τραγούδια (με την έννοια ότι ξέρεις ακριβώς τι κάνεις κάι σου περιορίζεται η ελευθερία γιατί νιώθεις ότι αντιγράφεις).

 

[fuzzywoo]

(σορρυ για 2ο ποστ)

Αυτό που θέλω να πώ είναι ότι ασυνείδητα ΟΛΟΙ αναφέρονται σε κάτι παλιότερο που είναι ακριβώς ίδιο (όσον αφορά την αρμονία) με αυτό που κάνουν οι ίδιοι.

Αυτό που δείχνει ότι ένα κομμάτι έιναι κλεμμένο είναι α) η ενορχήστρωση και β) οι στίχοι. Απο κει και πέρα θεωρώ ότι είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ να χρησιμοποιείς κάτι που σε επηρέασε αλλά ΟΧΙ ΣΥΓΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΑ, και πάντα ως ΑΝΑΦΟΡΑ.

Οι ζέππελιν έκλεψαν, και δεν ανέφεραν και τους καλλιτέχνες. Καπηλεύτηκαν ξένη δουλειά και την πέρασαν δική τους. Αυτό είναι κλοπή.