μήπως η μουσική είναι αντρική υπόθεση?

[Maxos]

Δεν υπάρχουν άντρες και γυναίκες, υπάρχουν μουσικοί, δείτε το κι έτσι. :)

[Anonymous]

Δεν υπάρχουν άντρες και γυναίκες' date=' υπάρχουν μουσικοί, δείτε το κι έτσι. :)[/quote']

 

Μεγάλη κουβέντα είπες. Θα σε κεράσω μία μπύρα να τα πούμε :)

[gerasimos]

Γεράσιμος (για να ξέρεις ποιός σου χρωστάει τη μπύρα).

[S4410]

Ισως στο χώρο της ροκ μουσικης στην Ελλάδα να συμβαίνει αυτό.

Από την άλλη επειδή ασχολούμαι και με κλασσική μουσική

και επίσης διδάσκω κύτταξε την σύνθεση μιάς συμφωνικής

ορχήστρας,εκεί ισως βρείς μιά αναλογία διαφορετική.

[pan]

Μουσική όμως δεν είναι μόνο το Ροκ και για το συγκεκριμένο θέμα θα πρέπει να συμπεριλάβουμε όλα τα είδη. Το ότι κάποιος παίζει jazz ή rock ή ηπειρώτικά αυτό δεν τον κάνει λιγότερο μουσικό από κάποιον άλλον, πόσο μάλλον αν είναι γυναίκα.

H κοπέλα που τραγουδάει σ'ενα σχήμα που παίζω rock, τραγουδάει και με στον Νότη Μαυρουδή έντεχνο και έχει πτυχίο πιάνου. Αυτή δηλαδή σε ποία κατηγορία έχει την ιδιότητα του Μουσικού;

 

 

Πληκτράς ζητείται από μουσικό σχήμα με έτοιμο υλικό. Το πρόγραμμα αποτελείται από διασκευές όλης της γκάμας του Rock, από '70s μέχρι '90s και όχι μόνο.

email: [email protected]

[S4410]

Interpaul,εχεις δίκιο και για τη jazz.

Αλλά σε παρακαλώ μην κατηγορείς την κλασσική

μουσική ή τις γυναίκες για καθωσπρεπισμό.

 

Είναι αλήθεια οτι οι γονείς μου ευχαρίστως με έγραψαν στο ωδείο

να μάθω πιάνο οταν το ζήτησα μικρή,έτσι οπως εγραψαν τον αδερφό μου

για κιθάρα.Αυτα τα στερεοτυπα υπάρχουν ακόμα.

 

Αλλα γνωρίζω οτι και ο χώρος της λεγόμενης σοβαρής κλασσικής

είναι δύσβατος και μοναχικός,ισως πιο underground απο τους αλλους.

[skatemporas]

Είναι αλήθεια οτι οι γονείς μου ευχαρίστως με έγραψαν στο ωδείο

να μάθω πιάνο οταν το ζήτησα μικρή' date='έτσι οπως εγραψαν τον αδερφό μου

για κιθάρα.Αυτα τα στερεοτυπα υπάρχουν ακόμα.[/quote']

 

Εγώ τους είχα ζητήσει κιθάρα, αλλά με έγραψαν πιάνο (όχι πως με χάλασε)... μήπως είμαι λίγο gay;;; (μέχρι τα 6 μου με φωνάζαν Κωνσταντίνα.. :roll:)

 

Σοβαρά τώρα... δε νομίζω πως υπάρχουν τέτοια στερεότυπα... (στο ωδείο που πηγαίνω, κιθάρα διδάσκει μια γυναίκα, ενώ έχουμε και δάσκαλο πιάνου... anyway...)

[gerasimos]

Η δική μου γνώμη είναι ότι οι άντρες με το πέρας των χρόνων αποδείχτηκαν περισσότερο χομπίστες από τις γυναίκες, και λόγω των κοινωνικών δομών. Δεν είναι μόνο στη μουσική. Ο άντρας θέλει το παιχνίδι του (αυτοκίνητα, μουσική, ψάρεμα, ...) και να μην τον ζαλίζουνε. Θα κάτσει εκεί και θα παίζει με τις ώρες. Οι γυναίκες έχουν άλλη συμπεριφορά. Είναι άλλα πλάσματα. Την μία γουστάρουν και την άλλη εξαφανίζονται. Κοινώς, δεν υπάρχει συνέχεια.

 

Υπάρχουν καταπληκτικές γυναικείες παρουσίες στη μουσική και μάλλον με την γενικότερη χειραφέτηση της γυναίκας τα τελευταία χρόνια να δούμε και πιο έντονη την παρουσίας της σε πιο "περιθωριακά" είδη όπως το rock. Μην ξεχνάμε ότι η κλασσική μουσική, όπου και υπάρχει μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών απ'ότι στη rock, ήταν κοινωνική καταξίωση για μία κοπέλα (...μαζί με τα γαλλικά) μέχρι τις πρόσφατες δεκαετίες, ήταν κοινωνικά αποδεκτή ασχολία.

 

Φιλικά,

Γεράσιμος

[Terumi]

Τα πάντα είναι θέμα κοινωνικής θεσμοθέτησης και αντίληψης.

Ο άνδρας από τη στιγμή που γεννιέται, ζει με το αρχέτυπο του πατέρα. Η μαμά το διώχνει από τη κουζίνα και το στέλνει να παίξει μπάλα με τα παιδιά της γειτονιάς. Ο μπαμπάς τον παίρνει μαζί του στη δουλειά και του δείχνει τη μαγική συνταγή του να σηκώνεις μια οικογένεια στις πλάτες του. Όλα στο δωμάτιό του είναι μπλε και τα παιχνίδια του έχουν να κάνουν με πόλεμο, τσαμπουκά και βαρβατίλα.

 

Ο Κάρλ Γούνγκ υποστήριζε οτι ο άνθρωπος υπακούει σε 2 προαιώνια στερεότυπα. Αυτό του Σοφού Γέροντα (που αντιπροσωπεύει τη βαθιά γνώση και τη σοφία), και αυτό της Μεγάλης Μάνας (που αντιπροσωπεύει την πίστη και την αιώνια, απεριόριστη και ανιδιοτελή, αγάπη). Η τέχνη είναι ενα μέσο κοινωνικοποίησης. Πολλοί, αντλούν την ικανοποίηση από τα δύο αυτά αρχέτυπα μέσα στη μουσική. Αν θέλετε το αναλύουμε περαιτέρω, αλλά νομίζω οτι καταλάβατε τι περίπου θέλω να πω.

 

Τώρα, κοινωνικά, ο άντρας πρέπει να παλέψει περισσότερο από μια γυναίκα. Εκείνος είναι που θα πρέπει (και λέω πρέπει όχι κατά τη δική μου, αλλά την κοινωνική άποψη) να βρει δουλειά που θα συντηρεί, τόσο εκείνον, όσο και την οικογένειά του. Θα πρέπει να έχει μια κοινωνική καταξίωση και, ει δυνατόν, να έχει εξουσία στα χέρια του (να είναι μούρη). Αλλιώς δεν είναι άντρας* (MAX τεύχος 342 σελ. 53, Κωστόπουλος).

Η γυναίκα, σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα (lifestyle, μαμά, φίλες, ΑΝΤΡΕΣ), δεν έχουν να κάνουν τίποτα άλλο από το να είναι πολύ όμορφες και να γαμ#%@νται καλά, προκειμένου να έχουν την αντίστοιχη καταξίωση που εμείς οι άντρες (ώ, ναι, δεν είμαι γυναίκα) έχουμε να παλέψουμε για να αποκτήσουμε.

 

Κάποιοι δεν μπορούν, δεν θέλουν, δεν έχουν τον τσαμπουκά ή τη βαρβατίλα που χρειάζεται ο ρόλος του άντρα. Και έτσι καταφεύγουν στις τέχνες προκειμένου να νοιώσουν την αγάπη από, την πίστη σε, και την συναναστροφή με τα δύο αυτά αρχέτυπα.

 

Είμαστε πιο πολλοί γιατί είναι πιο δύσκολα τα απαιτούμενά μας για την καταξίωση.

 

Όλα τα παραπάνω μπορούν να συμπυκνωθούν σε αυτό που είπε ο Eric Burton όταν τον ρωτήσανε γιατί ασχολήθηκε με την μουσική.

"Για να γαμ#%ω", ξέροντας οτι δεν είναι όμορφος.

 

Προκειμένου να αποφευχθούν τα όποια δυσμενή σχόλια σας λέω οτι εγώ δεν πιστεύω οτι ο ρόλος της γυναίκας είναι δεύτερος και οτι η γυναίκα δεν έχει να παλέψει για τίποτα. Αυτό που λέω είναι οτι η κοινωνία θέλει τις γυναίκες να υπηρετούν το ρόλο της υπακοής σε εμάς και στο θεσμό της οικογένειας. Φταίμε και εμείς που είμαστε τόσο άμετρα και ανυπέρβλητα μαλάκες που δίνουμε περισσότερη προσοχή στα ξέκωλα και όχι στις κανονικές, νοήμονες γυναίκες. Και δεν δίνουμε σε αυτές (σε ενα υποσύνολο εννοώ βέβαια) την ευκαιρία να παλέψουν για να κερδίσουν πράγματα άλλα από μια οικογένεια.

 

Φιλικά

 

Terumi

[fleamail]

Μην ξεχνάμε ότι η κλασσική μουσική' date=' όπου και υπάρχει μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών απ'ότι στη rock, ήταν κοινωνική καταξίωση για μία κοπέλα (...μαζί με τα γαλλικά) μέχρι τις πρόσφατες δεκαετίες, ήταν κοινωνικά αποδεκτή ασχολία.[/quote']

Ηξερα μια τετοια και χειροτερη κοπελα που ηταν απο και καλα αριστοκρατικη οικογενεια με πατερα γιατρο κι ετσι, ωσπου πηγε αγγλια για σπουδες και γυρισε πανκιο!!!